Traduction de «behandelde patiënten tussen » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Sinds 1 juni 2011 worden die geneesmiddelen namelijk niet meer terugbetaald voor de ernstige vormen van de ziekte. En vooral werden daarbovenop in 2012 de controles van de terugbetalingsaanvragen versterkt, met een daling van 21,5% van het aantal nieuw behandelde patiënten tussen 2010 en 2012 als resultaat.
En effet, depuis le 1 er juin 2011, ces médicaments ne sont plus remboursés dans les formes sévères de la maladie et, surtout, en 2012 les contrôles des demandes de remboursement ont été renforcés, ce qui a entraîné une diminution de 21,5% du nombre de patients nouvellement traités entre 2010 et 2012.

Hoewel het LDL-cholesterolgehalte 16,5% meer daalde bij de patiënten behandeld met de associatie van simvastatine + ezetimibe dan bij de patiënten behandeld met simvastatine alleen, werd geen statistisch significant verschil gevonden tussen de twee groepen wat betreft de progressie van carotisatherosclerose.
Bien que le taux de LDL-cholestérol avait diminué de 16,5% chez les patients traités par l'assocation de simvastatine et d'ézétimibe par rapport aux patients traités par la simvastatine seule, aucune différence statistiquement significative n'a été observée entre les deux groupes en ce qui concerne la progression de l'athérosclérose carotidienne.

Er is geen verschil tussen patiënten die thuis behandeld worden en patiënten die in een instelling behandeld worden.
Il n’y a pas de différence entre les patients traités à domicile et ceux traités en institution.

In een gecontroleerd en gerandomiseerd onderzoek werd bij 120 patiënten (gemiddelde leeftijd 65 jaar) met claudicatio intermittens (C. I. ) het klinische succes, de functionele capaciteit en de levenskwaliteit vergeleken over een termijn van 12 maanden tussen een groep patiënten behandeld met endovasculaire revascularisatieprocedure (ballondilatatie al dan niet met stenting) en een andere groep behandeld met een duidelijk omschreven oefenprogramma.
Une étude randomisée et contrôlée portant sur 120 patients (moyenne d’âge de 65 ans) atteints de claudication intermittente (CI) a comparé pendant 12 mois le succès clinique, la capacité fonctionnelle et la qualité de vie d’un groupe de patients traités par revascularisation endovasculaire (dilatation par ballonnet ou stent) à un groupe de patients ayant suivi un programme d’exercices clairement définis.

Er zijn op dit ogenblik geen vergelijkende gegevens tussen de verschillende PPI’s voor wat betreft klinische eindpunten bij patiënten behandeld met clopidogrel.
On ne dispose actuellement pas de données comparatives entre les différents IPP en ce qui concerne des critères d’évaluation cliniques chez les patients traités par le clopidogrel.

- In de Associate-studie [Eur Heart J 2009; 30:540-8], een placebogecontroleerde studie uitgevoerd bij 889 patiënten met stabiele angor die reeds behandeld werden met een β-blokker, werd geen statistisch significant verschil gevonden tussen beide groepen voor wat betreft het aantal angoraanvallen of het gebruik van nitraten.
- Dans l’étude Associate [Eur Heart J 2009; 30:540-8], une étude contrôlée par placebo chez 889 patients atteints d’angor stable déjà traités par un β-bloquant, aucune différence statistiquement significative n’a été observée entre les deux groupes en ce qui concerne le nombre de crises d’angor ou l’utilisation de dérivés nitrés.

Bij patiënten behandeld met een heparine met laag moleculair gewicht kan peridurale anesthesie overwogen worden voor zover er voldoende tijd is tussen de laatste injectie van het heparine en de anesthesie (minstens 12 uur voor een heparine gebruikt aan profylactische dosis, minstens 24 uur voor een heparine gebruikt aan therapeutische dosis).
Chez les patients traités par une héparine de bas poids moléculaire, une anesthésie péridurale peut être envisagée pour autant qu’un délai suffisant soit respecté entre la dernière injection d’héparine et l’anesthésie (minimum 12 heures pour une héparine utilisée à dose préventive, minimum 24 heures pour une héparine utilisée à dose thérapeutique).

In de klinische studies die zijn uitgevoerd met lumiracoxib werd met doses gaande van 100 tot 400 mg per dag, een dosisafhankelijk risico van levertoxiciteit gezien (vooral stijging van de leverenzymen, zeldzamer hepatitis); in de huidige Belgische bijsluiter van Prexigem® wordt hepatitis vermeld als “zeldzaam” ongewenst effect (“zeldzaam” wordt gedefinieerd als een frequentie tussen 1 op 1.000 en 1 op 10.000 behandelde patiënten).
Dans les études cliniques effectuées avec le lumiracoxib, un risque dose-dépendant de toxicité hépatique a été constaté avec des doses allant de 100 à 400 mg par jour (surtout augmentation des enzymes hépatiques, plus rarement hépatite); la notice belge actuelle du Prexigem® mentionne l’hépatite comme effet indésirable “rare” (“rare” se définit par une fréquence entre 1 sur 1.000 et 1 sur 10.000 patients traités).

In de klinische studies die zijn uitgevoerd met lumiracoxib werd met doses gaande van 100 tot 400 mg per dag, een dosis-afhankelijk risico van levertoxiciteit gezien (vooral stijging van de leverenzymen, zeldzamer hepatitis); in de huidige Belgische bijsluiter van Prexigem® wordt hepatitis vermeld als 'zeldzaam' ongewenst effect ('zeldzaam' wordt gedefinieerd als een frequentie tussen 1 op 1.000 en 1 op 10.000 behandelde patiënten).
Dans les études cliniques effectuées avec le lumiracoxib, un risque dose-dépendant de toxicité hépatique a été constaté avec des doses allant de 100 à 400 mg par jour (surtout augmentation des enzymes hépatiques, plus rarement hépatite); la notice belge actuelle du Prexigem® mentionne l’hépatite comme effet indésirable 'rare' ('rare' se définit par une fréquence entre 1 sur 1.000 et 1 sur 10.000 patients traités).

De patiënten werden behandeld met dabigatran (110 mg 2 x p.d. of 150 mg 2 x p.d., dubbelblind), of met warfarine (INRstreefwaarde tussen 2 en 3).
[ N Engl J Med 2009; 361: 1139-51 (doi:10.1056/ NEJMoa0905561)] Les patients étaient traités par le dabigatran (soit 110 mg 2 x p.j., soit 150 mg 2 x p.j., en double aveugle), ou par la warfarine (en visant un INR entre 2 et 3).