Traduction de «beenderen sommige » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

orthopedisch | met betrekking tot de behandeling van misvormingen van beenderen en gewrichten
orthopédique | 1) relatif à l'orthopédie - 2) qui corrige

korte beenderen van onderste extremiteit
Os courts du membre inférieur

beenderen van schedel en aangezicht
Os du crâne et de la face

lange beenderen van onderste extremiteit
Os longs du membre inférieur

korte beenderen van bovenste extremiteit
Os courts du membre supérieur

congenitale kromming van lange beenderen
incurvation des os longs

scapula en lange beenderen van bovenste extremiteit
Omoplate et os longs du membre supérieur

endemische aandoeningen samenhangend met jodiumtekort in de omgeving, hetzij rechtstreeks, hetzij als gevolg van jodiumtekort bij de moeder. Sommige van deze aandoeningen gaan niet gepaard met een gelijktijdige hypothyroïdie maar zijn het gevolg van onvoldoende secretie van schildklierhormoon bij de zich ontwikkelende foetus. Struma veroorzakende stoffen in de omgeving kunnen hierbij een rol spelen.
maladies endémiques dues à une insuffisance en iode de l'environnement soit directe, soit résultant d'une insuffisance thyroïdienne maternelle. Certaines de ces maladies ne correspondent pas à une hypothyroïdie en cours mais sont la conséquence d'une sécrétion anormale de l'hormone thyroïdienne au cours du développement du fœtus. Le goitre endémique peut y être associé.

Omschrijving: Een aanhoudende labiliteit van stemming met talrijke perioden van depressiviteit en lichte euforie, waarvan er geen ernstig of langdurig genoeg is om een diagnose te rechtvaardigen van bipolaire affectieve stoornis (F31.-) of recidiverende depressieve stoornis (F33.-). Deze stoornis wordt veelvuldig gevonden bij de verwanten van patiënten met een bipolaire affectieve stoornis. Sommige personen met cyclothymie ontwikkelen tenslotte een bipolaire affectieve stoornis. | Neventerm: | affectieve persoonlijkheidsstoornis | cycloïde persoonlijkheid | cyclothyme persoonlijkheid
Définition: Instabilité persistante de l'humeur, comportant de nombreuses périodes de dépression ou d'exaltation légère (hypomanie), mais dont aucune n'est suffisamment sévère ou prolongée pour justifier un diagnostic de trouble affectif bipolaire (F31.-) ou de trouble dépressif récurrent (F33.-). Le trouble se rencontre fréquemment dans la famille de sujets ayant un trouble affectif bipolaire et certains sujets cyclothymiques sont eux-mêmes atteints ultérieurement d'un trouble affectif bipolaire. | Personnalité:affective | cycloïde | cyclothymique

Omschrijving: Een tamelijk goed gedefinieerde cluster van fobieën, waaronder angsten om het huis te verlaten; zich te begeven in winkels, menigten en openbare gelegenheden; of om alleen te reizen met treinen, bussen of vliegtuigen. Paniekstoornis is een veel voorkomend kenmerk van zowel huidige episoden als van die in het verleden. Depressieve en obsessieve symptomen en sociale fobieën zijn eveneens vaak aanwezig als bijkomende kenmerken. Vermijding van de fobie veroorzakende situatie staat vaak op de voorgrond en sommige agorafobici ervaren weinig angst omdat ze hun fobie veroorzakende situaties kunnen vermijden. | Neventerm: | agorafobie zonder voorgeschiedenis van paniekstoornis | paniekstoornis met agorafobie
Définition: Groupe relativement bien défini de phobies concernant la crainte de quitter son domicile, la peur des magasins, des foules et des endroits publics, ou la peur de voyager seul en train, en autobus ou en avion. La présence d'un trouble panique est fréquente au cours des épisodes actuels ou antérieurs d'agoraphobie. Parmi les caractéristiques associées, on retrouve souvent des symptômes dépressifs ou obsessionnels, ainsi que des phobies sociales. Les conduites d'évitement sont souvent au premier plan de la symptomatologie et certains agoraphobes n'éprouvent que peu d'anxiété, car ils parviennent à éviter les situations phobogènes. | Agoraphobie sans antécédents de trouble panique Trouble panique avec agoraphobie

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

U zou problemen kunnen krijgen met uw beenderen Sommige mensen die een combinatietherapie voor hiv innemen, ontwikkelen een aandoening die aseptische necrose heet.
Vous pouvez présenter des problèmes au niveau des os Certaines personnes prenant un traitement combiné pour le VIH développent une affection appelée ostéonécrose.

Preventie van osteoporose Na de menopauze kunnen sommige vrouwen broze beenderen (osteoporose) ontwikkelen.
Après la ménopause, certaines femmes développent une fragilité des os (ostéoporose).

Voorkomen van osteoporose (enkel Vivelle dot 50, 75 en 100) Na de menopauze kunnen sommige vrouwen zwakke beenderen (osteoporose) ontwikkelen.U dient alle mogelijke opties te bespreken met uw arts.
Prévention de l’ostéoporose (uniquement pour Vivelle dot 50, 75 et 100) Après la ménopause, certaines femmes peuvent développer une fragilité des os (ostéoporose).

dun worden van de beenderen waardoor hun sterkte kan afnemen (osteoporose), wat in sommige
amincissement des os pouvant réduire leur solidité (ostéoporose), entraînant parfois des fractures osseuses (fractures ou fêlures)

Bij de behandeling van sommige infecties (bijv. PID (pelvic inflammatory disease), intra-abdominale infecties, infecties bij neutropenische patiënten en infecties van beenderen en gewrichten) kan de gelijktijdige toediening van andere aangepaste antibacteriële middelen nodig zijn afhankelijk van de betrokken pathogenen.
Le traitement de certaines infections (par ex. infections génitales hautes, infections intra-abdominales, infections chez les patients neutropéniques et infections ostéoarticulaires) peut nécessiter l’administration concomitante d’autres agents antibactériens appropriés en fonction de l’agent pathogène concerné.

De behandeling van sommige infecties (bv. inflammatoire bekkenaandoening, intraabdominale infecties, infecties bij neutropenische patiënten en infecties van beenderen en gewrichten) kan gelijktijdige toediening vereisen met andere geschikte antibacteriële middelen, afhankelijk van de betrokken ziektekiemen.
Le traitement de certaines infections (p. ex., les infections génitales hautes ou intraabdominales, les infections touchant les patients neutropéniques ou encore, les infections osseuses et articulaires) peuvent imposer la coadministration d’autres agents antibactériens appropriés, en fonction des pathogènes impliqués.