Vertaling van "bedroeg de gemiddelde absolute toename " (Nederlands → Frans) :

Na 9 maanden behandeling met VPRIV bedroeg de gemiddelde absolute toename in de hemoglobineconcentratie ten opzichte van de uitgangswaarde 1,624 g/dl (± 0,223 SE). Er werd aangetoond dat deze toename van de hemoglobineconcentratie klinisch en statistisch niet inferieur was aan imiglucerase (gemiddeld verschil van de verandering tussen beide behandelingen vanaf de uitgangswaarde tot 9 maanden [VPRIV – imiglucerase]: 0,135 g/dl).
L’augmentation moyenne absolue par rapport aux valeurs initiales du taux d’hémoglobine était de 1,624 g/dl (± 0,223 écart type) après 9 mois de traitement par VPRIV. Cette augmentation du taux d’hémoglobine s’est révélée cliniquement et statistiquement non-inférieure à l’imiglucérase (différence moyenne entre les traitements [VPRIV – imiglucérase] entre les valeurs initiales et les valeurs à 9 mois) : 0,135 g/dl).

Na 16 weken bedroeg de gemiddelde placebogecorrigeerde toename van de tijdens de 6-minuten looptest afgelegde afstand 53 meter (p = 0,0079), hetgeen de verbetering van de inspanningscapaciteit weergeeft.
Après 16 semaines, l’augmentation moyenne de la distance parcourue au cours du test de marche de 6 minutes, corrigée par rapport au placebo, était de 53 mètres (p = 0,0079), traduisant l’amélioration de la tolérance à l’effort.

Osteoporose bij de man kan gedefiniëerd worden als: 1) een MBD T-score ≤ -2 voor de femurhals en ≤ -1 voor de wervelkolom, ofwel 2) antecedent van een osteoporotische fractuur en een MBD T-score ≤ -1 voor de femurhals. Na twee jaar en in vergelijking met de placebo-groep, bedroeg de gemiddelde toename van de MBD bij mannen die dagelijks 10 mg FOSAMAX hadden ingenomen 5,3% voor de lendenwervels, 2,6% voor de femurhals, 3,1% voor de trochanter en 1,6% voor het volledige skelet (alle p-waarden ≤ 0,001).
Après deux ans et par rapport au groupe placebo, les augmentations moyennes de la DMO des hommes prenant FOSAMAX 10 mg/jour étaient de 5,3 % pour les vertèbres lombaires, 2,6 % pour le col du fémur, de 3,1 % pour le trochanter et de 1,6 % pour l'ensemble du squelette (tous les p ≤ 0,001).

Na zeven jaar behandeling bedroeg de gemiddelde toename in de Z-scores ten opzichte van de uitgangswaarden 0,7 (95% BI 0,4, 1,0) voor de lumbale wervelkolom en 0,5 (95% BI 0,2, 0,7) voor de femurhals.
Après sept années de traitement, l’augmentation moyenne des Z-scores par rapport aux résultats initiaux était de 0,7 (IC à 95 % [0,4 ; 1,0]) pour le rachis lombaire et de 0,5 (IC à 95 % [0,2 ; 0,7]) pour le col du fémur.

De gemiddelde toename van de cardiale index ten opzichte van de uitgangswaarde bedroeg 0,5 l/min/m 2 , de gemiddelde daling van de gemiddelde longslagaderdruk bedroeg 8 mmHg en de gemiddelde daling van de pulmonale arteriële vaatweerstand bedroeg 389 dyn·sec·cm -5 .
Comparée aux données de base, l’augmentation moyenne de l’index cardiaque était de 0,5 l/min/m 2 , la diminution moyenne de la pression artérielle pulmonaire moyenne était de 8 mmHg, et la diminution moyenne des résistances vasculaires pulmonaires était de 389 dyn·sec·cm -5 .

Na één en twee jaar bedroeg de toename bij de femurhals respectievelijk 1,0 ± 3,2% (gemiddelde ± SD) en 1,8 ± 3,9% (gemiddelde ± SD). Het percentage vrouwen waarbij de botdichtheid van de femurhals gelijk bleef of toenam na één en na twee jaar, was 58,3% en 60,9% respectievelijk .
Le pourcentage de femmes dont la DMO au niveau du col du fémur s’est maintenue ou a augmenté après un et deux ans était respectivement 58,3% et de 60,9 %.

De gemiddelde geschatte absolute biologische beschikbaarheid van adalimumab na een enkele subcutane dosis van 40 mg in deze drie onderzoeken bedroeg 64%.
La biodisponibilité absolue moyenne de l'adalimumab, estimée à partir de trois études, a été de 64 % après une dose sous-cutanée unique de 40 mg.

De absolute biologische beschikbaarheid bij 12 gezonde volwassenen na toediening van één dosis bedroeg 93 ± 9 % (gemiddelde ± SD) voor een tablet van 50 mg en 91 ± 8 % voor een orale oplossing.
La biodisponibilité absolue du comprimé à 50 mg a été de 93 ± 9 % (moyenne ± écart-type) et celle de la solution buvable de 91 ± 8 % après l'administration d'une dose unique chez 12 adultes sains.