Traduction de «bedrag aansprakelijk zijn » (Néerlandais → Français) :

de zorgverstrekker wordt gesanctioneerd met een forfaitaire en automatische teruggave terwijl de andere burgers die een onverschuldigd bedrag moeten terugbetalen, het recht hebben om slechts de waarde van enkel de verrijking zonder oorzaak terug te geven? de zorgverstrekker een forfaitaire en automatische teruggave moet garanderen, terwijl de andere burgers die door hun fout voor een door een derde terug te geven ten onrechte betaald bedrag aansprakelijk zijn, het recht hebben de omvang van het herstel aan te passen volgens de door de rechter beoordeelde omstandigheden?
le dispensateur de soins est sanctionné par une restitution forfaitaire et automatique alors que tout citoyen, devant restituer un indu, dispose du droit de voir cette restitution limitée à la valeur du seul enrichissement sans cause ? le dispensateur de soins doit garantir une réparation forfaitaire et automatique alors que tout citoyen fautif responsable d’un indu à restituer par un tiers, dispose du droit de voir l’ampleur de sa réparation calibrée suivant les circonstances appréciées par le juge?

14. Het recht waarover de verzekeringsinstelling krachtens artikel 136, § 2, van de voormelde wet tegen de aansprakelijke derde beschikt, is derhalve beperkt, enerzijds, tot het bedrag van de door de verzekeringsinstelling aan de benadeelde verleende prestatie, anderzijds, tot het maximum bedrag van de schadeloosstelling waartoe de derde, die de schade heeft veroorzaakt, in gemeen recht jegens het slachtoffer gehouden is inzake vergoeding wegens het verlies of de vermindering van het vermogen om door het verrichten van arbeid inkomsten te verwerven.
14. Het recht waarover de verzekeringsinstelling krachtens artikel 136, § 2, van de voormelde wet tegen de aansprakelijke derde beschikt, is derhalve beperkt, enerzijds, tot het bedrag van de door de verzekeringsinstelling aan de benadeelde verleende prestatie, anderzijds, tot het maximumbedrag van de schadeloosstelling waartoe de derde, die de schade heeft veroorzaakt, in gemeen recht jegens het slachtoffer gehouden is inzake vergoeding wegens het verlies of de vermindering van het vermogen om door het verrichten van arbeid inkomsten te verwerven.

Het bestreden vonnis overweegt dat “(de eiser) aan zijn aangeslotene voor het tijdvak na 1 februari 1992 uitkeringen heeft betaald wegens een andere rechtsgrond dan het feit van de aansprakelijke voor het ongeval, met name de verplichte (ziekte- en invaliditeitsverzekerings)regeling en de werkloosheidsreglementering; dat het oorzakelijk verband tussen de gestorte uitkeringen en de fout van de veroorzaker van het ongeval is verbroken door het optreden van een andere rechtsgrond; (..) dat () de te vergoeden vermindering van de waarde op de arbeidsmarkt erg theoretisch is, aangezien de aangeslotene van (de eiser) langdurig werkloos was; (..) dat de vermindering van de waarde van de aangeslotene van (de eiser) op de arbeidsmarkt niet op passende wijze wordt geraamd op grond van zijn vervangingsinkomsten; dat de vermindering van de waarde op de arbeidsmarkt forfaitair geraamd moet worden (..) en dat de schade (.) (waarin) (de eiser) (gesubrogeerd wordt), gedurende de periodes van gedeeltelijke tijdelijke arbeidsongeschiktheid na 1 februari 1992 vastgesteld kan worden op een bedrag van 12,50 EUR per dag, tegen 100 pct”.
Le jugement attaqué considère qu' « en ce qui concerne la période postérieure au 1 er février 1992, [la demanderesse] a payé à son affilié des indemnités en raison d'une autre cause juridique que le fait du responsable de l'accident, soit les réglementations [de l'assurance obligatoire contre la maladie et l'invalidité] et sur le chômage ; que le lien de causalité entre les indemnités versées et la faute de l'auteur de l'accident a été rompu par l'intervention de cette autre cause juridique ; [.] que la diminution de la valeur économique indemnisable est [.] théorique étant donné que l'affilié de la [demanderesse] était chômeur de longue durée ; [.] qu'il n'est pas adéquat de valoriser la diminution de la valeur économique de l'affilié de [la demanderesse] sur le marché du travail sur la base de ses revenus de remplacement ; que la valorisation de cette diminution [.] doit être opérée sur une base forfaitaire [.] et que le dommage [.] dans lequel est subrogée [la demanderesse] peut être fixé, durant les incapacités temporaires partielles postérieures au 1 er février 1992, à la somme de 12,50 EUR par jour à 100 p.c».

Verzoeker stelt hieromtrent dat aangezien enerzijds het Ziekenhuis O. het bedrag van de erelonen heeft geïnd en anderzijds de associatie het saldo heeft ontvangen, zowel het Ziekenhuis O. als de associatie – met toepassing van artikel 164, tweede lid, van de ZIV-Wet – samen met hem hoofdelijk aansprakelijk zijn voor de terugbetaling ervan en dat de Kamer van beroep de vordering tot terugbetaling derhalve hoofdelijk had moeten opleggen aan het Ziekenhuis O., aan hem en aan zijn associatie en de met hem geassocieerde geneesheren-specialisten.
Verzoeker stelt hieromtrent dat aangezien enerzijds het Ziekenhuis O. het bedrag van de erelonen heeft geïnd en anderzijds de associatie het saldo heeft ontvangen, zowel het Ziekenhuis