Traduction de «auc niet significant » (Néerlandais → Français) :

Nevirapine AUC ↑ 1,14 (1,05-1,24) Nevirapine C min ↑ 1,22 (1,10-1,35) Nevirapine C max ↑ 1,13 (1,03-1,24) Amprenavir AUC: niet significant gewijzigd Amprenavir C max niet significant gewijzigd Amprenavir C min ↓19 (↓32 t/m ↓5) a
Chez des patients adultes: Lopinavir ASC ↓ 0,73 (0,53-0,98) Lopinavir C min ↓ 0,54 (0,28-0,74) Lopinavir C max ↓ 0,81 (0,62-0,95)

Na gelijktijdige toediening van een eenmalige dosis leflunomide aan personen die meervoudige doseringen van rifampicine (een stof die cytochroom P450 niet-specifiek induceert) kregen, waren de maximale A771726-spiegels verhoogd met ongeveer 40%, terwijl de AUC niet significant was veranderd.
Après administration d’une dose unique de léflunomide à des sujets recevant des doses multiples de rifampicine (un inducteur non spécifique des cytochromes P 450), les taux plasmatiques de l’A 771726 ont été augmentés d’environ 40 %, sans modification significative des aires sous la courbe.

Diltiazem: AUC: ↓ 69% (↓ 55 tot ↓ 79) C max : ↓ 60% (↓ 50 tot ↓ 68) C min : ↓ 63% (↓ 44 tot ↓ 75) Desacetyldiltiazem: AUC: ↓ 75% (↓ 59 tot ↓ 84) C max : ↓ 64% (↓ 57 tot ↓ 69) C min : ↓ 62% (↓ 44 tot ↓ 75) N-monodesmethyldiltiazem: AUC: ↓ 37% (↓ 17 tot ↓ 52) C max : ↓ 28% (↓ 7 tot ↓ 44) C min : ↓ 37% (↓ 17 tot ↓ 52) Efavirenz: AUC: ↑ 11% (↑ 5 tot ↑ 18) C max : ↑ 16% (↑ 6 tot ↑ 26) C min : ↑ 13% (↑ 1 tot ↑ 26) (inductie van CYP3A4) De stijging van de farmacokinetische parameters van efavirenz wordt niet klinisch significant geacht.
Diltiazem : ASC : ↓ 69% (↓ 55 à ↓ 79) C max : ↓ 60% (↓ 50 à ↓ 68) C min : ↓ 63% (↓ 44 à ↓ 75) Desacetyl diltiazem : ASC : ↓ 75% (↓ 59 à ↓ 84) C max : ↓ 64% (↓ 57 à ↓ 69) C min : ↓ 62% (↓ 44 à ↓ 75) N-monodesmethyl diltiazem : ASC : ↓ 37% (↓ 17 à ↓ 52) C max : ↓ 28% (↓ 7 à ↓ 44) C min : ↓ 37% (↓ 17 à ↓ 52) Efavirenz : ASC : ↑ 11% (↑ 5 à ↑ 18) C max : ↑ 16% (↑ 6 à ↑ 26) C min : ↑ 13% (↑ 1 à ↑ 26) (induction du CYP3A4) L’augmentation des paramètres pharmacocinétiques de l’éfavirenz n’est pas considérée comme cliniquement significative.

Wanneer een dosis van 20 mg lercanidipine herhaaldelijk toegediend werd samen met 40 mg simvastatine, was de AUC van lercanidipine niet significant gewijzigd, terwijl de AUC van simvastatine met 56 % steeg en de AUC van zijn actieve metaboliet ß-hydroxyzuur met 28 % steeg.
de simvastatine, l'aire sous la courbe de la lercanidipine n'avait pas modifié de manière significative tandis que l'aire sous la courbe de la simvastatine avait augmenté de 56 % et que celle de son métabolite actif, le bêtahydroxyacide, avait augmenté de 28 %.

Wanneer een dosis van 20 mg ZANIDIP herhaaldelijk toegediend werd samen met 40 mg simvastatine, was de AUC van lercanidipine niet significant gewijzigd, terwijl de AUC van simvastatine met 56% steeg en de AUC van zijn actieve metaboliet ß-hydroxyzuur met 28% steeg.
Lorsqu’une dose de 20 mg de ZANIDIP a été administrée à plusieurs reprises simultanément à 40 mg de simvastatine, l’aire sous la courbe de la lercanidipine n’a pas été modifiée de manière significative, tandis que l’aire sous la courbe de la simvastatine a augmenté de 56 % et que l’aire sous la courbe de son métabolite actif, le β-hydroxy-acide, a augmenté de 28 %.

Studies naar weefseldistributie uitgevoerd in de rat suggereren geen significante cardiale retentie van het actieve bestanddeel, na 72 uur was de AUC in het hart ongeveer 50% van de gemeten plasma AUC. Daarom is het te verwachten dat de cardiale lopinavir concentraties niet significant hoger zullen zijn dan de plasmaconcentraties.
Les études de distribution tissulaire conduites chez le rat ne suggèrent pas de rétention significative de la substance active au niveau cardiaque, l’ASC cardiaque à 72 heures représentait approximativement 50 % de l’ASC mesurée au niveau plasmatique. Par conséquent, il est raisonnable de s’attendre à ce que les concentrations cardiaques de lopinavir ne soient pas significativement supérieures aux concentrations plasmatiques.

Simvastatine Bij een herhaaldelijke gelijktijdige toediening van een dosis van 20 mg lercanidipine met 40 mg simvastatine, werd de AUC van lercanidipine niet significant beïnvloed terwijl de AUC van simvastatine toenam met 56% en deze van zijn actieve metaboliet β-hydroxyzuur met 28%.
Simvastatine L’administration répétée d’une dose de 20 mg de lercanidipine simultanément à 40 mg de simvastatine, n’a entraîné aucune modification significative de l’AUC de la lercanidipine mais a entraîné une augmentation de 56% de l’AUC de la simvastatine et une augmentation de 28% de l’AUC de son principal métabolite actif, le ß-hydroxyacide.

Paclitaxel/carboplatine Toediening van paclitaxel (225 mg/m 2 ) en carboplatine (AUC = 6) met sorafenib (≤ 400 mg tweemaal daags), toegediend met een onderbreking van 3 dagen in het toedieningsschema van sorafenib (twee dagen vóór en op de dag van de toediening van paclitaxel/carboplatine), resulteerde niet in een significant effect op de farmacokinetiek van paclitaxel.
Paclitaxel/Carboplatine L’administration de paclitaxel (225 mg/m 2 ) et de carboplatine (ASC= 6) avec le sorafénib (≤ 400 mg deux fois par jour), avec un arrêt du sorafénib de trois jours autour de l’administration (deux jours avant et le jour de l’administration du paclitaxel/carboplatine) n’a pas eu d’effet significatif sur les résultats pharmacocinétiques du paclitaxel.