Vertaling van "atropine intraveneus " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

intraveneus | in de ader
intraveineux | à l'intérieur d'une veine

verwijderen van intraveneus infuus
retrait d'une perfusion intraveineuse

product dat atropine in parenterale vorm bevat
produit contenant de l'atropine sous forme parentérale

intoxicatie door atropine
intoxication par l'atropine

product dat enkel atropine in orale vorm bevat
produit contenant seulement de l'atropine sous forme orale

product dat atropine in oculaire vorm bevat
produit contenant de l'atropine sous forme oculaire

product dat atropine bevat
produit contenant de l'atropine

product dat atropine in orale vorm bevat
produit contenant de l'atropine sous forme orale

allergie voor atropine
allergie à l'atropine

accidentele intoxicatie door atropine
intoxication accidentelle par l'atropine

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In geval van gelijktijdige bradycardie moet 0,5 tot 1,0 mg atropine intraveneus worden toegediend.
En cas de bradycardie associée, il faut administrer de l’atropine (0,5–1,0 mg) par voie intraveineuse.

Urgentiemaatregelen In geval van excessieve bradycardie (en/of hypotensie), kan 0,5 tot 2 mg atropine intraveneus worden toegediend, zo nodig onmiddellijk gevolgd door een infuus met een stimulator van de bètareceptoren als isoproterenol in een dosis van 6 mcg/min en tot een totale dosis van 25 mcg in een eerste fase.
Conduite d’urgence En cas de bradycardie excessive (et/ou hypotension), une dose d'atropine de 0,5 mg à 2 mg peut être administrée par voie intraveineuse, immédiatement suivie, si nécessaire, de perfusion d'un agent stimulant des sites bêta-récepteurs, comme l'isoprotérénol, à raison de 6 mcg par minute jusqu'à une dose totale de 25 mcg dans un premier temps.

Indien tegelijk bradycardie optreedt, dient 0,5-1 mg atropine intraveneus te worden toegediend.
Si de la bradycardie survient en même temps, on doit administrer 0,5-1 mg d’atropine par voie intraveineuse.

Indien tegelijk bradycardie optreedt, dient 0,5- 1 mg atropine intraveneus te worden toegediend.
Si de la bradycardie survient en même temps, on doit administrer 0,5 –1 mg d’atropine en intraveineuse.

Indien ernstige hypotensie, bradycardie of dreigend hartfalen optreedt dient een bèta1-agonist intraveneus te worden toegediend in intervallen van 2-5 minuten of als continu infuus tot het gewenste effect bereikt wordt. Indien een selectieve bèta 1 -agonist niet beschikbaar is, mag dopamine of atropine sulfaat intraveneus toegediend worden om een blok van de nervus vagus uit te lokken.
En cas d'hypotension sévère, de bradycardie ou de menace d'insuffisance cardiaque, on administrera un bêta1-agoniste en intraveineux à 2-5 minutes d'intervalle ou en tant que perfusion continue jusqu'à

Symptomen van overdosering omvatten bradycardie, hypotensie, bronchospasmen, acute cardiale insufficiëntie en conductiestoornissen op het ECG. Bradycardie naar aanleiding van een overdosering wordt behandeld met atropine (1 à 2 mg intraveneus), isoprenaline of tijdelijk met een pacemaker.
Une bradycardie des suites d’un surdosage est traitée avec de l’atropine (1 à 2 mg par voie intraveineuse), de l’isoprénaline ou temporairement avec un pacemaker.

Bradycardie naar aanleiding van een overdosering wordt behandeld met atropine (1 à 2 mg intraveneus), isoprenaline of tijdelijk met een pacemaker.
Une bradycardie des suites d’un surdosage est traitée avec de l’atropine (1 à 2 mg par voie intraveineuse), de l’isoprénaline ou temporairement avec un pacemaker.