Vertaling van "arrest schendt aldus artikel " (Nederlands → Frans) :

Het arrest schendt aldus artikel 136, § 2, vierde lid, van de ZIV-Wet gecoördineerd op 14 juli 1994.
Ainsi, l'arrêt viole l'article 136, § 2, alinéa 4 de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994.

Het arrest, dat om de in het middel weergegeven redenen weigert uitspraak te doen over de periode na de datum waarover de bestreden administratieve beslissing uitspraak deed, doet geen uitspraak over het volledige geschil dat bij het arbeidshof aanhangig is gemaakt en schendt aldus artikel 580, 2°, van het Gerechtelijk Wetboek.
En refusant, par les considérations reproduites au moyen, de statuer sur la période postérieure à la date à laquelle se prononçait la décision administrative querellée, l’arrêt, qui n’épuise pas la saisine de la cour du travail, viole l’article 580, 2°, du Code judiciaire.

Het arrest, dat weigert uitspraak te doen over de volledige oorspronkelijke vordering die aan de rechter is voorgelegd, schendt immers artikel 580, 2°, van het Gerechtelijk Wetboek.
En effet, en refusant de statuer sur l’ensemble de la demande originaire portée devant lui, il viole l’article 580, 2°, du Code judiciaire.

Schendt het artikel 136, § 2, het arrest dat de vordering van de verzekeringsinstelling verwerpt om de terugbetaling te bekomen van de prestaties voor de periode waarin de arbeidsongeschiktheid ingevolge het gemeen recht 25 % bedraagt, zonder uitspraak te doen, overeenkomstig het gemeen recht, over het bestaan en de omvang van de schade, louter en alleen op basis van de vaststelling dat de arbeidsongeschiktheid in de zin van de wet van 9 augustus 1963, tot instelling en organisatie van een regeling voor verplichte ziekte- en invaliditeitsverzekering, geen arbeidsongeschiktheid uitmaakte in de zin van het gemeen recht.
Viole l’article 136, § 2, l’arrêt qui rejette la demande de l’organisme assureur tendant à obtenir le remboursement des prestations qui concernent la période à partir de laquelle le taux de l’incapacité de travail constaté en vertu du droit commun s’élève à 25 p.c., sans statuer sur l’existence et l’étendue du dommage en vertu du droit commun, sur la base de la simple constatation que l’incapacité de travail au sens de la loi du 9 août 1963 instituant et organisant un régime d’assurance obligatoire contre la maladie et l’invalidité ne constituait pas une incapacité de travail au sens du droit commun.

Voor die bedragen moet het jaarbedrag gedeeld worden door twaalf en gevoegd worden bij het maandinkomen van de echtgenoot. Daar het arrest het verweermiddel van eiseres verwerpt en het inkomen van de echtgenoot van verweerder vaststelt op basis van hun jaarinkomen, gedeeld door twaalf, schendt het arrest derhalve artikel 225, § 3, eerste en tweede lid, en, daar het beslist dat verweerder een werknemer met persoon ten laste is, schendt het bijgevolg tevens artikel 225, § 1, 1°, van het koninklijk besluit van 3 juli 1996.
En écartant la défense de la demanderesse et en déterminant les revenus du conjoint du défendeur sur la base de leur montant annuel divisé par douze, l’arrêt viole, partant, l’article 225, § 3, alinéas 1er et 2, ainsi que, par voie de conséquence, en attribuant au défendeur la qualité de travailleur ayant personne à charge, l’article 225, § 1er, 1°, de l’arrêté royal du 3 juillet 1996.

(°) van toepassing vanaf 15-5-2007 (K.B. 11-5-07 – B.S. 1-6 – art. 1) (°°) Arrest Grondwettelijk Hof nr. 66/2012 van 24-5-2012; rolnummer 5123 In zake : de prejudiciële vraag over artikel 174, derde lid, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, zoals dat artikel werd gewijzigd bij artikel 47 van de wet van 19 december 2008 houdende diverse bepalingen inzake gezondheid, gesteld door de Arbeidsrechtbank te Brussel. zegt voor recht : Artikel 174, derde lid, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, zoals het werd ingevoegd bij artikel 47 van de wet van 19 december 2008 houdende diverse bepalingen inzake gezondheidszorg, schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het de verzekeringsinstellingen toestaat gedurende een jaar de invaliditeitsuitkeringen terug te vorderen die, door een aan hen toe te schrijven vergissing, ten onrechte aan hun aangeslotenen zijn uitbetaald, op voorwaarde dat de sociaal verzekerde niet wist of niet moest weten dat hij geen of niet langer recht had op de uitgekeerde prestatie (B.S. 2-8-12 – ed.
(°) d'application à partir du 1-1-2008 (°°) d’application à partir du 15-5-2007 (A.R. 11-5-07 – M.B. 1-6 – art. 1) (°°°) [Arrêt de la Cour constitutionnelle n° 66/2012 du 24-5-2012 ; numéro du rôle : 5123 En cause : la question préjudicielle concernant l'article 174, alinéa 3, de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, tel que cet article a été modifié par l'article 47 de la loi du 19 décembre 2008 portant des dispositions diverses en matière de santé, posée par le Tribunal du travail de Bruxelles. dit pour droit : L'article 174, alinéa 3, de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, tel qu'il a été inséré par l'article 47 de la loi du 19 décembre 2008 portant des dispositions diverses en matière de santé, viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il permet aux organismes assureurs de récupérer durant un an les prestations d'invalidité indûment payées à leurs affiliés par suite d'une erreur imputable aux organismes et pour autant que l'assuré social ne savait pas ou ne devait pas savoir qu'il n'avait pas ou plus droit à la prestation versée (M.B. 2-8-12 – ed.

Met zijn op prejudiciële vraag gewezen arrest van 24 mei 2012 heeft het Grondwettelijk Hof het volgende voor recht gezegd: “artikel 174, derde lid, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, zoals het werd ingevoegd bij artikel 47 van de wet van 19 december 2008 houdende diverse bepalingen inzake gezondheidszorg, schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het de verzekeringsinstellingen toestaat gedurende een jaar de invaliditeitsuitkeringen terug te vorderen die, door een aan hen toe te schrijven vergissing, ten onrechte aan hun aangeslotenen zijn uitbetaald, op voorwaarde dat de sociaal verzekerde niet wist of niet moest weten dat hij geen of niet langer recht had op de uitgekeerde prestatie”.
Par son arrêt rendu sur question préjudicielle, le 24 mai 2012, la Cour Constitutionnelle a dit pour droit que “l’article 174, alinéa 3, de la loi relative à l’assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, tel qu’il a été inséré par l’article 47 de la loi du 19 décembre 2008 portant des dispositions diverses en matière de santé, viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu’il permet aux organismes assureurs de récupérer durant un an les prestations d’invalidité indûment payées à leurs affiliés par suite d’une erreur imputable aux organismes et pour autant que l’assuré social ne savait pas ou ne devait pas savoir qu’il n’avait pas ou plus droit à la prestation versée”.

Met dit arrest verklaart het Hof voor recht dat artikel 24, lid 1, van richtlijn 2006/123/EG betreffende diensten op de interne markt, aldus moet worden uitgelegd dat het zich verzet tegen een nationale regeling die de beoefenaars van een gereglementeerd beroep, zoals het beroep van accountant, volledig verbiedt actief cliënten te werven.
Par cet arrêt, la Cour dit pour droit que l'article 24, paragraphe 1, de la directive 2006/123/CE relative aux services dans le marché intérieur, doit être interprété en ce sens qu'il s'oppose à une réglementation nationale qui interdit totalement aux membres d'une profession réglementée, telle que la profession d'expert-comptable, d'effectuer des actes de démarchage.