Traduction de «appelrechters » (Néerlandais → Français) :

De appelrechters die op grond dat de sanctie uitdrukkelijk slechts gericht is op een bepaalde groep personen, namelijk de kinesitherapeuten en de verpleegkundigen en een aparte strafrechterlijke vervolging niet uitgesloten is, konden wettig beslissen dat de sanctie wegens het niet-bijhouden van het verstrekkingenregister geen strafsanctie is, zodat noch artikel 2, lid 2 SW noch artikel 15.1 IVBPR toepasselijk is.
Considérant que la sanction vise exclusivement et expressément un groupe déterminé de personnes, à savoir les kinésithérapeutes et les praticiens de l’art infirmier, et que des poursuites pénales distinctes ne sont pas exclues, les juges d’appel pouvaient décider en toute légitimité que la sanction pour la non-tenue du registre de prestations n’est pas une sanction pénale, si bien que ni l’article 2, alinéa 2, du CP, ni l’article 15.1 du PIDCP ne sont applicables.

De appelrechters gaan dus niet uit van een vermenging van deze prestaties met de prestaties van andere kinesitherapeuten.
Les juges d’appel ne supposent donc pas un entremêlement de ces prestations et des prestations d’autres kinésithérapeutes.

De appelrechters oordeelden dat de argumentatie van eiser omtrent het legaliteitsbeginsel geen hout snijdt nu de administratieve sancties niet het karakter van een strafsanctie hebben en de regels inzake strafrecht niet kunnen getransporteerd worden op deze materie.
Les juges d’appel ont estimé que l’argumentation du requérant concernant le principe de légalité n’est pas pertinente étant donné que les sanctions administratives ne revêtent plus aujourd’hui le caractère d’une sanction pénale et que les règles en matière de droit pénal ne peuvent pas être transposées dans cette matière.

In het thans bestreden arrest oordelen de appelrechters in dezelfde zin en onder uitdrukkelijke verwijzing naar het arrest van 6 mei 2002 van Uw Hof.
Dans l’arrêt aujourd’hui contesté, les juges d’appel ont également statué en ce sens en faisant explicitement référence à l’arrêt du 6 mai 2002 de votre Cour.

Indien door de devolutieve werking van het hoger beroep een zaak bij de appelrechter aanhangig wordt gemaakt voor oordeel over alle feiten, is dat binnen de grenzen van het hoger beroep dat door de partijen is ingesteld.
Si, par l'effet dévolutif de l'appel le juge d'appel est saisi du jugement de l'ensemble des faits, c'est dans les limites de l'appel formé par les parties.

De overtreding van een wettelijke of reglementaire bepaling die een bepaald gedrag voorschrijft of verbiedt, is op zichzelf een fout die leidt tot burgerrechtelijke aansprakelijkheid van diegene die de overtreding heeft begaan wanneer die fout schade veroorzaakt, behoudens onoverwinnelijke dwaling of enige grond tot ontheffing van aansprakelijkheid, zodat de appelrechters die zonder meer oordelen dat uit de informatieplicht zoals neergelegd in artikel 136, § 2, zesde lid, ZIV-wet niet kan afgeleid worden dat de uitgaven waarvan de terugvordering gesteund op de subrogatie bepaald bij artikel 136, § 2, vierde lid, ZIV-wet reeds verjaard is, wel zouden kunnen teruggevorderd worden op grond van de artikelen 170, e, ZIV-wet en artikel 1382 B.W., hun beslissing niet naar recht verantwoorden.
Sauf en cas d’erreur invincible ou autre cause d’exonération de responsabilité, l’infraction à une disposition légale ou réglementaire qui prescrit ou interdit un comportement déterminé constitue en soi une faute qui, s’il y a préjudice, encage la responsabilité civile de la personne qui a commis l’infraction, de sorte qu’en décidant simplement qu’il ne peut être déduit de l’obligation d’avertir prévue à l’article 136, § 2, alinéa 6, de la loi relative à l’assurance obligatoire soins de santé et indemnités que le remboursement des débours qui, pour des motifs de prescription, ne peut plus être réclamé par la voie de la subrogation visée à l’article 136, § 2, alinéa 4, de la loi précitée, peut être réclamé en application des article 170, e, de la loi précitée et 1382 du Code civil, les juges d’appel n’ont pas légalement justifié leur décision.

Om tot het besluit te komen dat de bedoelde administratieve sanctie niet het karakter heeft van een strafsanctie, hebben de appelrechters geen afweging gemaakt van de door uw Hof aangevoerde onderscheiden elementen.
Pour parvenir à la conclusion que la sanction administrative visée ne revêt pas le caractère d’une sanction pénale, les juges d’appel n’ont pas considéré les différents éléments avancés par votre Cour.