Vertaling van "anticoagulantia in twee " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een heterogene groep stoornissen die worden gekenmerkt door het acute begin van psychotische symptomen, zoals wanen, hallucinaties, stoornissen van de waarneming en door de ernstige verstoring van gewone gedragingen. 'Acuut' wordt gedefinieerd als een progressieve ontwikkeling van een duidelijk abnormaal klinisch beeld in ongeveer twee weken of minder. Voor deze stoornissen is geen bewijs voor een organische oorzaak. Verbijstering en onbegrip zijn dikwijls aanwezig, maar desoriëntatie in tijd, plaats en persoon is niet aanhoudend of -ernstig genoeg om een diagnose van organisch veroorzaakt delirium (F05.-) te rechtvaardigen. Volledig herstel treedt doorgaans op binnen enkele maanden, dikwijls binnen enkele weken of zelfs dagen. Als de stoornis aanhoudt is er een wijziging van klassering nodig. De stoornis kan al of niet samengaan met acute stress, gedefinieerd als doorgaans stressveroorzakende gebeurtenissen die een of twee weken aan het begin voorafgaan.
Définition: Groupe hétérogène de troubles caractérisés par la survenue aiguë de symptômes psychotiques tels que des idées délirantes, des hallucinations, des perturbations des perceptions et par une désorganisation massive du comportement normal. Une survenue aiguë est définie comme étant l'apparition, allant crescendo, d'un tableau clinique manifestement pathologique, en deux semaines au plus. Ces troubles ne comportent aucun élément en faveur d'une étiologie organique. Ils s'accompagnent souvent d'une perplexité ou d'une hébétude, mais les perturbations de l'orientation dans le temps, dans l'espace, et quant à la personne, ne sont pas suffisamment persistantes ou graves pour répondre aux critères d'un delirium d'origine organique (F05.-). En général, ces troubles guérissent complètement en moins de quelques mois, souvent en quelques semaines ou jours. Le diagnostic doit être modifié si le trouble persiste. Le trouble peut être associé à un facteur aigu de stress, c'est-à-dire habituellement à des événements stressants survenus une ou deux semaines avant le début du trouble.

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

Omschrijving: Een groep stoornissen waarin angst wordt opgeroepen enkel of overwegend, in bepaalde goed-omschreven situaties die niet als gevaarlijk gelden. Het is typerend dat dientengevolge deze situaties vermeden of met grote angst verdragen worden. De ongerustheid van de betrokkene kan gericht zijn op afzonderlijke symptomen, zoals hartkloppingen of een wee gevoel en gaat vaak gepaard met bijkomende angstgevoelens om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Zich in gedachten verplaatsen in de fobie veroorzakende situatie wekt doorgaans anticipatie-angst op. Fobische angst en depressiviteit gaan dikwijls samen. Of twee diagnosen nodig zijn, fobische angst en een depressieve episode of slechts één, wordt bepaald door het verloop van de twee ziekten in de tijd en door therapeutische overwegingen ten tijde van het consult.
Définition: Groupe de troubles dans lesquels une anxiété est déclenchée, exclusivement ou essentiellement, par certaines situations bien précises sans dangerosité actuelle. Ces situations sont de ce fait typiquement évitées ou endurées avec appréhension. Les préoccupations du sujet peuvent être centrées sur des symptômes individuels tels que des palpitations ou une impression d'évanouissement et aboutissent souvent à une peur de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. La simple évocation d'une situation phobogène déclenche habituellement une anxiété anticipatoire. L'anxiété phobique est souvent associée à une dépression. Pour déterminer s'il convient de faire deux diagnostics (anxiété phobique et épisode dépressif), ou un seul (anxiété phobique ou épisode dépressif), il faut tenir compte de l'ordre de survenue des troubles et des mesures thérapeutiques au moment de l'examen.

persoonlijke anamnese met langdurig (actueel) gebruik van anticoagulantia
Antécédents personnels d'utilisation (actuelle) à long terme d'anticoagulants

anticoagulantia-antagonisten, vitamine K en overige coagulantia
Antagonistes des anticoagulants, vitamine K et autres coagulants

hemorragische aandoening door circulerende anticoagulantia
Troubles hémorragiques dus à des anticoagulants circulants

anticoagulantia
Anticoagulants

vergiftiging door anticoagulantia
intoxication par un anticoagulant

bloeding tijdens langdurig gebruik van anticoagulantia | hyperheparinemie | toename van | antitrombine | toename van | anti-VIIIa | toename van | anti-IXa | toename van | anti-Xa | toename van | anti-XIa
Augmentation de:antithrombine | anti-VIIIa | anti-IXa | anti-Xa | anti-XIa | Hémorragie pendant l'utilisation au long cours d'anticoagulants Hyperhéparinémie

bilateraal | in twee richtingen
bilatéral | qui a deux côtés/se rapporte à -

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Orale anticoagulantia In twee klinische studies, één bij gezonde vrijwilligers en de andere bij hypercholesterolemiepatiënten, gaf simvastatine 20-40 mg/dag een matige versterking van het effect van coumarine-anticoagulantia: de protrombinetijd, gemeld als International Normalised Ratio (INR), nam vanaf een baseline van 1,7 toe naar 1,8 en van 2,6 naar 3,4 in de studies met respectievelijk vrijwilligers en patiënten.
Anticoagulants oraux: dans deux études cliniques, l’une chez des volontaires sains et l’autre chez des patients hypercholestérolémiques, la simvastatine 20-40 mg/jour a potentialisé modérément l’effet des AVK : le temps de prothrombine, exprimé en INR, a augmenté d’une valeur de base de 1,7 à 1,8 chez le volontaire sain et de 2,6 à 3,4 chez le patient hypercholestérolémique.

Orale anticoagulantia In twee klinische studies, één bij gezonde vrijwilligers en de andere bij hypercholesterolemiepatiënten, gaf simvastatine 20 - 40 mg/dag een matige versterking van het effect van coumarine-anticoagulantia: de protrombinetijd gemeld als International Normalized Ratio (INR), nam vanaf een uitgangswaarde van 1,7 toe naar 1,8, en van 2,6 naar 3,4 in de studies met respectievelijk vrijwilligers en patiënten.
Anticoagulants oraux Dans deux études cliniques, l’une chez des volontaires sains et l’autre chez des patients hypercholestérolémiques, la simvastatine 20-40 mg/jour a potentialisé modérément l’effet des antivitamines K (coumarines): le temps de prothrombine, exprimé en INR, est passé d’une valeur de base de 1,7 à 1,8 chez le volontaire sain et de 2,6 à 3,4 chez le patient hypercholestérolémique.

Orale anticoagulantia In twee klinische studies, één bij gezonde vrijwilligers en de andere bij hypercholesterolemiepatiënten, gaf simvastatine 20 - 40 mg/dag een matige versterking van het effect van coumarine-anticoagulantia: de protrombinetijd gemeld als International Normalized Ratio (INR), nam vanaf een baseline van 1,7 toe naar 1,8, en van 2,6 naar 3,4 in de studies met respectievelijk vrijwilligers en patiënten.
Anticoagulants oraux Lors de deux études cliniques (l'une réalisée chez des volontaires sains, l’autre chez des patients présentant une hypercholestérolémie), la simvastatine (20 à 40 mg/jour) a modérément renforcé l’effet des anticoagulants coumariniques : le temps de prothrombine (mentionné par l’INR =‘International Normalized Ratio’) augmentait de 1,7 (valeur initiale) à 1,8 chez les sujets sains. Il augmentait de 2,6 à 3,4 chez les patients atteints d’hypercholestérolémie.

Orale anticoagulantia In twee klinische studies, één bij gezonde vrijwilligers en de andere bij hypercholesterolemiepatiënten, gaf simvastatine 20-40 mg/dag een matige versterking van het effect van coumarine-anticoagulantia: de protrombinetijd gemeld als International Normalized Ratio (INR), nam vanaf een uitgangswaarde van 1,7 toe naar 1,8, en van 2,6 naar 3,4 in de studies met respectievelijk vrijwilligers en patiënten.
Anticoagulants oraux Dans deux études cliniques, l’une chez des volontaires sains et l’autre chez des patients hypercholestérolémiques, la simvastatine 20-40 mg/jour a potentialisé modérément l’effet des dérivés des anticoagulants coumariniques : le temps de prothrombine, exprimé en INR, est passé d’une valeur de base de 1,7 à 1,8 chez le volontaire sain et de 2,6 à 3,4 chez le patient hypercholestérolémique.

Orale anticoagulantia In twee klinische onderzoeken, één met normale vrijwilligers en de andere met patiënten met hypercholesterolemie, versterkte 20-40 mg/dag simvastatine het effect van coumarine-anticoagulantia matig: de protrombinetijd, gerapporteerd als internationaal genormaliseerde verhouding (INR), verhoogde vanaf een basislijn van 1,7 tot 1,8 en van 2,6 tot 3,4 respectievelijk in het onderzoek met vrijwilligers en patiënten.
Anticoagulants oraux Dans deux études cliniques, l’une avec des volontaires normaux et l’autre avec des patients hypercholestérolémiques, la simvastatine 20-40 mg/jour a modérément augmenté l’effet d’anticoagulants à base de coumarine : le temps de prothrombine, rapporté en tant que International Normalized Ratio (INR), a augmenté à partir de valeurs de base de 1,7 à 1,8 et de 2,6 à 3,4 dans les études de volontaires et de patients, respectivement.

Orale anticoagulantia In twee klinische studies, één bij gezonde vrijwilligers en een andere bij patiënten met hypercholesterolemie, bleek simvastatine 20-40 mg/dag het effect van coumarine-anticoagulantia matig te versterken: de prothrombinetijd, gerapporteerd als de International Normalised Ratio (INR), steeg vanaf een baseline van 1,7 tot 1,8 bij de proefpersonen en van 2,6 tot 3,4 bij de patiënten.
Anticoagulants oraux Dans deux études cliniques, l’une chez des volontaires sains et l’autre chez des patients hypercholestérolémiques, la simvastatine 20-40 mg/jour a potentialisé modérément l’effet des anticoagulants coumariniques : le temps de prothrombine, exprimé en INR (International Normalized Ratio), est passé d’une valeur de base de 1,7 à 1,8 chez le volontaire sain et de 2,6 à 3,4 chez le patient hypercholestérolémique.

Orale anticoagulantia In twee klinische studies, één bij gezonde vrijwilligers en een andere bij patiënten met hypercholesterolemie, heeft simvastatine 20-40 mg/dag het effect van antivitamines K (cumarine) matig versterkt: de prothrombinetijd, uitgedrukt in INR, steeg van de basiswaarde van 1,7 tot 1,8 bij gezonde vrijwilligers en van 2,6 tot 3,4 bij patiënten met hypercholesterolemie.
Anticoagulants oraux Dans deux études cliniques, l'une chez des volontaires sains et l'autre chez des patients hypercholestérolémiques, la simvastatine 20-40 mg/jour a potentialisé modérément l'effet des antivitamines K (coumarines) : le temps de prothrombine, exprimé en INR, est passé d'une valeur de base de 1,7 à 1,8 chez le volontaire sain et de 2,6 à 3,4 chez le patient hypercholestérolémique.

Dabigatran (Pradaxa® ) en rivaroxaban (Xarelto® ) zijn twee nieuwe anticoagulantia voor oraal gebruik (beschikbaar sedert oktober 2009).
Le dabigatran (Pradaxa® ) et le rivaroxaban (Xarelto® ) sont deux nouveaux anticoagulants à usage oral (disponibles depuis octobre 2009).

Twee nieuwe anticoagulantia voor oraal gebruik zijn beschikbaar sinds oktober 2009 voor de primaire preventie van veneuze trombo-embolie (VTE) bij orthopedische chirurgie: dabigatran (Pradaxa®) en rivaroxaban (Xarelto®) [zie Folia november 2009 ].
Deux nouveaux anticoagulants à usage oral sont disponibles depuis octobre 2009 pour la prévention primaire de la TEV en chirurgie orthopédique: le dabigatran (Pradaxa®) et le rivaroxaban (Xarelto®) [voir Folia de novembre 2009 ].

Twee nieuwe anticoagulantia voor oraal gebruik, dabigatran (Pradaxa®) en rivaroxaban (Xarelto®) zijn sinds oktober 2009 beschikbaar voor de primaire preventie van veneuze trombo-embolie (VTE) bij orthopedische chirurgie.
Deux nouveaux anticoagulants à usage oral, le dabigatran (Pradaxa®) et le rivaroxaban (Xarelto®) sont disponibles depuis octobre 2009 pour la prévention primaire de la thrombo-embolie veineuse (TEV) en chirurgie orthopédique.