Vertaling van "anesthesie dient " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

aspiratie van maaginhoud of -secreties NNOdoor anesthesie tijdens zwangerschap | aspiratiepneumoniedoor anesthesie tijdens zwangerschap | compressie-atelectase van longdoor anesthesie tijdens zwangerschap | syndroom van Mendelsondoor anesthesie tijdens zwangerschap
Collapsus pulmonaire par compression | Inhalation du contenu ou de sécrétions gastrique(s) SAI | Pneumopathie par aspiration | Syndrome de Mendelson | dû (due) à une anesthésie au cours de la grossesse

aspiratie van maaginhoud of -secreties NNOdoor anesthesie tijdens kraambed | aspiratiepneumoniedoor anesthesie tijdens kraambed | compressie-atelectase van longdoor anesthesie tijdens kraambed | syndroom van Mendelsondoor anesthesie tijdens kraambed
Collapsus pulmonaire par compression | Inhalation du contenu ou de sécretions gastrique(s) SAI | Pneumopathie par aspiration | Syndrome de Mendelson | dû (due) à l'anesthésie au cours de la puerpéralité

Omschrijving: Gedragsstoornissen worden gekenmerkt door een zich herhalend en aanhoudend patroon van dissociaal, agressief of uitdagend gedrag. Zulk gedrag dient wel een belangrijke schending te zijn van wat voor de leeftijd nog maatschappelijk toelaatbaar wordt geacht; het dient dus ernstiger te zijn dan gewoon kattenkwaad bij kinderen of opstandigheid bij jeugdigen en dient duurzaam te zijn (zes maanden of langer). Kenmerken van een gedragsstoornis kunnen ook symptomatisch zijn voor andere psychiatrische toestanden, in welke gevallen aan de onderliggende diagnose de voorkeur gegeven dient te worden. | Voorbeelden van gedrag waarop de diagnose is gebaseerd zijn een buitensporige mate van vechten en intimideren; wreedheid tegenover andere mensen of dieren; ernstige vernielzucht; brandstichting; stelen; veelvuldig liegen; spijbelen van school en weglopen van huis; ongewoon frequente en heftige woedeaanvallen en ongehoorzaamheid. Elk van deze gedragingen, indien in opvallende mate aanwezig, is voldoende voor de diagnose, maar geïsoleerde dissociale daden zijn dat niet.
Définition: Troubles caractérisés par un ensemble de conduites dyssociales, agressives ou provocatrices, répétitives et persistantes, dans lesquelles sont bafouées les règles sociales correspondant à l'âge de l'enfant. Ces troubles dépassent ainsi largement le cadre des mauvaises blagues ou mauvais tours des enfants et les attitudes habituelles de rébellion de l'adolescent. Ils impliquent, par ailleurs, la notion d'un mode de fonctionnement persistant (pendant au moins six mois). Les caractéristiques d'un trouble des conduites peuvent être symptomatiques d'une autre affection psychiatrique; dans cette éventualité, ce dernier diagnostic doit être codé. Le diagnostic repose sur la présence de conduites du type suivant: manifestations excessives de bagarres et de tyrannie, cruauté envers des personnes ou des animaux, destruction des biens d'autrui, conduites incendiaires, vols, mensonges répétés, école buissonnière et fugues, crises de colère et désobéissance anormalement fréquentes et graves. La présence de manifestations nettes de l'un des groupes de conduites précédents est suffisante pour le diagnostic, alors que la survenue d'actes dyssociaux isolés ne l'est pas.

hart | decompensatie | door anesthesie tijdens kraambed | hart | stilstand | door anesthesie tijdens kraambed |
Arrêt cardiaque | Insuffisance cardiaque | dû (due) à une anesthésie au cours de la puerpéralité

hart | decompensatie | door anesthesie tijdens bevalling | hart | stilstand | door anesthesie tijdens bevalling |
Arrêt cardiaque | Insuffisance cardiaque | dû (due) à une anesthésie au cours du travail et de l'accouchement

aspiratie van maaginhoud of -secreties NNOdoor anesthesie tijdens bevalling | syndroom van Mendelsondoor anesthesie tijdens bevalling
Inhalation du contenu ou de sécrétions gastrique(s) SAI | Syndrome de Mendelson | dû (due) à une anesthésie au cours du travail et de l'accouchement

hart | decompensatie | door anesthesie tijdens zwangerschap | hart | stilstand | door anesthesie tijdens zwangerschap |
Arrêt cardiaque | Insuffisance cardiaque | dû (due) à une anesthésie au cours de la grossesse

Omschrijving: De schizofrene stoornissen worden in het algemeen gekarakteriseerd door fundamentele en kenmerkende verstoringen van denken en waarneming en door een inadequaat of vlak affect. Helder bewustzijn en intellectueel vermogen zijn doorgaans behouden, zij het dat bepaalde cognitieve tekortkomingen zich in de loop des tijds kunnen ontwikkelen. De belangrijkste psychopathologische verschijnselen omvatten 'Gedankenlautwerden'; gedachteninbrenging of -onttrekking; gedachtenuitzending; waanwaarneming en wanen omtrent het onder controle van derden staan; macht of passiviteit; gehallucineerde stemmen die de patiënt bekritiseren of over deze praten in de derde persoon; denkstoornissen en negatieve symptomen. | Het beloop van schizofrene stoornissen kan ononderbroken zijn, episodisch met toenemend of stabiel functieverlies of er kunnen een of meer episoden zijn met volledige of gedeeltelijke remissie. De diagnose van schizofrenie dient niet gesteld te worden in de aanwezigheid van uitgebreide depressieve of manische symptomen, tenzij het duidelijk is dat schizofrene symptomen aan de affectieve stoornis voorafgingen. Ook dient schizofrenie niet gediagnosticeerd te worden in de aanwezigheid van een duidelijke hersenaandoening of tijdens toestanden van intoxicatie met drugs of van onthouding van drugs. Gelijkvormige stoornissen die ontstaan in de aanwezigheid van epilepsie of een andere hersenaandoening dienen geklasseerd te worden onder F06.2 en die welke teweeg-gebracht worden door psychoactieve middelen onder F10-F19 met gemeenschappelijk vierde-teken .5.
Définition: Les troubles schizophréniques se caractérisent habituellement par des distorsions fondamentales et caractéristiques de la pensée et de la perception, ainsi que par des affects inappropriés ou émoussés. La clarté de l'état de conscience et les capacités intellectuelles sont habituellement préservées, bien que certains déficits des fonctions cognitives puissent apparaître au cours de l'évolution. Les phénomènes psychopathologiques les plus importants sont: l'écho de la pensée, les pensées imposées et le vol de la pensée, la divulgation de la pensée, la perception délirante, les idées délirantes de contrôle, d'influence ou de passivité, les hallucinations dans lesquelles des voix parlent ou discutent du sujet à la troisième personne, les troubles du cours de la pensée et les symptômes négatifs. L'évolution des troubles schizophréniques peut être continue, épisodique avec survenue d'un déficit progressif ou stable, ou bien elle peut comporter un ou plusieurs épisodes suivis d'une rémission complète ou incomplète. On ne doit pas faire un diagnostic de schizophrénie quand le tableau clinique comporte des symptômes dépressifs ou maniaques importants, à moins d'être certain que les symptômes schizophréniques précédaient les troubles affectifs. Par ailleurs, on ne doit pas porter un diagnostic de schizophrénie quand il existe une atteinte cérébrale manifeste ou une intoxication par une drogue ou un sevrage à une drogue. Des troubles semblables apparaissant au cours d'une épilepsie ou d'une autre affection cérébrale, sont à coder en F06.2, ceux induits par des substances psycho-actives étant à classer en F10-F19 avec le quatrième chiffre .5.

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Tijdens anesthesie dient monitoring en het toedienen van vocht als standaard therapie te worden overwogen.
Durant l’anesthésie, une surveillance et une fluidothérapie doivent être envisagées systématiquement.

Anesthesie Vóór een algemene of lokale anesthesie dient de anesthesist te worden ingelicht dat de patiënt wordt behandeld met Tofranil (zie 4.5 Interacties).
Anesthésie Avant une anesthésie générale ou locale, l'anesthésiste doit être informé du fait que le patient est traité par Tofranil (cf. 4.5 Interactions).

Voor het inleiden van de anesthesie dient Propofol EG 10 mg/ml langzaam getitreerd te worden en de reactie van de patiënt constant gecontroleerd te worden op klinische tekenen die het begin van de anesthesie aanduiden.
Induction de l’anesthésie : Pour l'induction de l'anesthésie, il faut titrer lentement la dose de Propofol EG 10 mg/ml et il faut surveiller la réaction du patient de manière constante afin de détecter les signes cliniques indiquant l’obtention de l’anesthésie.

Inductie van de anesthesie: Voor inductie van de anesthesie dient Ultiva te worden toegediend met een standaarddosis van een hypnoticum, zoals propofol, thiopental of isofluraan.
Induction de l'anesthésie : Pour l'induction d'une anesthésie, on administrera Ultiva avec une dose standard d’un produit hypnotique tel que le propofol, le thiopental ou l'isoflurane.

Voor het inleiden van de anesthesie dient Propofol EG 10 mg/ml getitreerd te worden (20-40 mg propofol om de 10 seconden), en de reactie van de patiënt constant gecontroleerd te worden op klinische tekenen die het begin van de anesthesie aanduiden.
Induction de l’anesthésie : Pour l'induction de l'anesthésie, il faut titrer la dose de Propofol EG 10 mg/ml (20 à 40 mg de propofol toutes les 10 secondes) et il faut surveiller la réaction du patient de manière constante afin de détecter les signes cliniques indiquant l’obtention de l’anesthésie.

Voor het inleiden van de anesthesie dient Propofol EG 20 mg/ml getitreerd te worden (20-40 mg propofol om de 10 seconden), en de reactie van de patiënt constant gecontroleerd te worden op klinische tekenen die het begin van de anesthesie aanduiden.
Induction de l’anesthésie : Pour l'induction de l'anesthésie, il faut titrer la dose de Propofol EG 20 mg/ml (20 à 40 mg de propofol toutes les 10 secondes) et il faut surveiller la réaction du patient de manière constante afin de détecter les signes cliniques indiquant l’obtention de l’anesthésie.

Voor het inleiden van de anesthesie dient Propofol EG 20 mg/ml langzaam getitreerd te worden en de reactie van de patiënt constant gecontroleerd te worden op klinische tekenen die het begin van de anesthesie aanduiden.
Induction de l’anesthésie : Pour l'induction de l'anesthésie, il faut titrer lentement la dose de Propofol EG 20 mg/ml et il faut surveiller la réaction du patient de manière constante afin de détecter les signes cliniques indiquant l’obtention de l’anesthésie.

Voor het inleiden of tijdens het onderhouden van de anesthesie dient intraveneuze toediening van een anticholinergicum te worden overwogen (zie ook rubriek 4.4).
Il faut envisager l'administration intraveineuse d'un anticholinergique avant l'induction ou pendant le maintien de l'anesthésie (voir également rubrique 4.4).

Bij dieren met een verhoogd risico tijdens anesthesie (bijvoorbeeld oudere dieren) dient intraveneus of subcutaan vocht toedienen tijdens de anesthesie in overweging te worden genomen.
Chez les animaux présentant un risque anesthésique (animaux âgés par exemple), un apport liquidien intraveineux ou sous-cutané durant l'anesthésie doit être envisagé.

Wanneer ze worden gegeven als basisbehandeling van hypertensie, wordt aangeraden de behandeling niet te onderbreken; er dient dan wel rekening te worden gehouden met het risico van hypotensie bij majeure chirurgie of peridurale anesthesie.
Lorsqu’ils constituent le traitement de base de l’hypertension, il est recommandé de ne pas interrompre le traitement; le risque d’hypotension en cas de chirurgie majeure ou d’anesthésie péridurale doit alors être pris en compte.