De invoering van deze verstrekkingen lost een discussiepunt op waarbij het materiaal voor de artroscopie enerzijds onder hechtingsmateriaal zou kunnen vallen en daardoor ten laste is van het budget van financiële middelen van het ziekenhuis, en anderzijds als implantaat kon beschouwd worden waardoor het aanrekenbaar is aan de patiënt.
L’ajout de ces prestations permet de résoudre un point de discussion quant au fait que le matériel pour l’arthroscopie pouvait, d’une part, être repris sous le matériel de suture et, partant, être porté à charge du budget des moyens financiers de l’hôpital et, d’autre part, être considéré comme implant attestable au patient.
