Traduction de «andere patiënten hogere » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door twee of meer episoden waarin het niveau van stemming en activiteit van de betrokkene belangrijk is verstoord, terwijl de ontregeling de ene keer kan bestaan uit een stemmingsverhoging en toegenomen energie en activiteit (hypomanie of manie) en de andere keer uit een stemmingsverlaging en afgenomen energie en activiteit (depressie). Ook patiënten die lijden aan herhaalde episoden van alleen maar hypomanie of manie worden geklasseerd als bipolair. | manisch-depressieve psychose | manisch-depressieve reactie | manisch-depressieve ziekte
Définition: Trouble caractérisé par deux ou plusieurs épisodes au cours desquels l'humeur et le niveau d'activité du sujet sont profondément perturbés, tantôt dans le sens d'une élévation de l'humeur et d'une augmentation de l'énergie et de l'activité (hypomanie ou manie), tantôt dans le sens d'un abaissement de l'humeur et d'une réduction de l'énergie et de l'activité (dépression). Les épisodes récurrents d'hypomanie ou de manie sont classés comme bipolaires. | maladie | psychose | réaction | maniaco-dépressive

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Er werd een voordeel beschreven voor lage dosissen (10 tot 20 mg per dag), terwijl andere patiënten hogere dosissen van meer dan 100 mg per dag nodig hebben om een evenwicht te bereiken.
On a décrit un bénéfice pour des doses faibles (10 à 20 mg par jour), alors que d'autres patients ont besoin de doses supérieures à 100 mg par jour pour être équilibrés.

Met betrekking tot andere ongewenste voorvallen en rekening houdend met alle dubbelblinde, placebogecontroleerde onderzoeken bij patiënten met andere aandoeningen dan PNH (N=526 patiënten met Soliris; N=221 patiënten met placebo), waren de met Soliris gemelde ongewenste voorvallen met een frequentie van 2% of hoger dan de met placebo gemelde frequentie: bovensteluchtweginfectie, huiduitslag en letsel.
En ce qui concerne les autres effets indésirables, compte tenu de toutes les études menées en double aveugle et contrôlées contre placebo chez des patients atteints de maladies autres que l’HPN (N=526 patients sous Soliris ; N=221 patients sous placebo), les effets indésirables rapportés sous Soliris avec une fréquence de 2 % ou plus que la fréquence signalée sous placebo étaient : infection des voies respiratoires supérieures, éruption cutanée et lésions.

Zoals met andere ACE-inhibitoren kan lisinopril minder doeltreffend zijn voor het verlagen van de bloeddruk bij patiënten van het zwarte ras dan bij patiënten van een ander ras, mogelijk wegens een hogere prevalentie van lage reninespiegels bij de zwarte hypertensieve bevolking.
Tout comme les autres inhibiteurs de l'ECA, le lisinopril peut être moins efficace pour abaisser la pression artérielle chez les patients de la race noire que chez les patients d’une autre race, peutêtre en raison de la prévalence plus importante de faibles teneurs en rénine chez la population hypertendue de la race noire.

De ervaring met naproxen en andere NSAI suggereert dat het risico op maag-darmulcus, -bloeding en -perforatie hoger zou kunnen zijn bij bejaarden en bij patiënten met een mentale handicap, die de ulcera en de bloedingen minder goed blijken te verdragen dan de andere patiënten.
L’expérience avec le naproxène et d’autres substances anti-inflammatoires non stéroïdiennes suggère que le risque d’ulcère, de saignements et de perforations gastro-intestinaux pourrait être plus élevé chez les personnes âgées et chez les personnes présentant un handicap mental, qui semblent moins bien supporter les ulcères et les saignements que les autres patients.

De ervaring met naproxen en andere NSAIDs suggereert dat het risico op maag-darmulcus, -bloeding en –perforatie hoger zou kunnen zijn bij bejaarden en bij patiënten met een mentale handicap, die de ulcera en de bloedingen minder goed blijken te verdragen dan de andere patiënten.
Concernant le naproxène et les autres AINS, l’expérience suggère qu’au niveau gastro-intestinal, le risque d’ulcère, d’hémorragie et de perforation pourrait être accru chez les personnes âgées et chez les patients atteints d'un handicap mental, qui semblent présenter une tolérance moindre aux ulcères et aux hémorragies.

De EU werkt samen met partners zoals de Europese waarnemingspost voor stelsels en beleid voor gezondheidszorg om te analyseren hoe de gezondheidszorgstelsels in de EU het best kunnen worden aangepast aan bijvoorbeeld de vergrijzing, hogere verwachtingen van patiënten, migratie, patiënten die voor hun werk naar een ander EU-land verhuizen en gezondheidswerkers die werk vinden in andere EU-landen.
L'Union européenne coopère avec des partenaires tels que l'Observatoire européen des systèmes et des politiques de santé, afin d'analyser comment les systèmes de santé de l'Union peuvent au mieux traiter les problèmes du vieillissement de la population, des attentes croissantes du public, ainsi que de la migration des patients et des professionnels de la santé qui s'installent dans d'autres pays.

Bejaarde patiënten: zoals met andere antihypertensiva moet de behandeling worden ingesteld met een lagere aanvangsdosis (6,25 mg tweemaal per dag) bij bejaarde patiënten met een verminderde nierfunctie en andere orgaandisfuncties (zie hoger en rubriek 4.4).
Patients âgés: comme c’est le cas pour d’autres antihypertenseurs, le traitement doit débuter par une dose plus faible (6,25 mg deux fois par jour) chez les patients âgés présentant une diminution de la fonction rénale et autres dysfonctionnements organiques (voir plus haut et rubrique 4.4).

Zoals reeds eerder vermeld, stelt men vast dat de doeltreffende dosis voor methadon zich bij de meeste patiënten bevindt tussen 60 en 100 mg, maar bij bepaalde patiënten volstaat een lagere dosis, terwijl andere patienten een hogere dosis vereisen.
Si comme recommandé précédemment, on constate qu’habituellement, les doses efficaces de méthadone se situent entre 60 et 100 mg, certains patients sont suffisamment monitorés avec une plus faible dose et d’autres nécessitent des doses plus élevées.

Bij de analyse van het antibioticagebruik dient ook rekening te worden gehouden met het effect van de clustering van patiënten binnen de voorschrijvers (zoals hoger opgemerkt, zouden patiënten van één voorschrijver meer lijken op elkaar dan op patiënten van een andere voorschrijver).
Lors de l’analyse de la consommation d’antibiotiques, il convient également de tenir compte de l’effet de regroupement de patients par prescripteur (comme souligné cidessus, les patients d’un même prescripteur se ressembleraient plus entre eux qu’ils ne ressemblent aux patients d’un autre prescripteur).

Andere bijzondere populaties Patiënten met een co-infectie met het hepatitis B- en/of het hepatitis C-virus Bij patiënten die EDURANT ontvingen en tegelijkertijd een infectie hadden met het hepatitis B- of C-virus, was de incidentie van verhoogde leverenzymen hoger dan bij patiënten die EDURANT ontvingen en geen co-infectie hadden.
Autres populations particulières Patients co-infectés par les virus de l’hépatite B et/ou de l’hépatite C Chez les patients co-infectés par le virus de l’hépatite B ou C ayant reçu EDURANT, l’incidence de l’augmentation des enzymes hépatiques a été supérieure à celle observée chez les patients non co-infectés ayant reçu EDURANT.