Traduction de «andere chinolonen patiënten » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door twee of meer episoden waarin het niveau van stemming en activiteit van de betrokkene belangrijk is verstoord, terwijl de ontregeling de ene keer kan bestaan uit een stemmingsverhoging en toegenomen energie en activiteit (hypomanie of manie) en de andere keer uit een stemmingsverlaging en afgenomen energie en activiteit (depressie). Ook patiënten die lijden aan herhaalde episoden van alleen maar hypomanie of manie worden geklasseerd als bipolair. | manisch-depressieve psychose | manisch-depressieve reactie | manisch-depressieve ziekte
Définition: Trouble caractérisé par deux ou plusieurs épisodes au cours desquels l'humeur et le niveau d'activité du sujet sont profondément perturbés, tantôt dans le sens d'une élévation de l'humeur et d'une augmentation de l'énergie et de l'activité (hypomanie ou manie), tantôt dans le sens d'un abaissement de l'humeur et d'une réduction de l'énergie et de l'activité (dépression). Les épisodes récurrents d'hypomanie ou de manie sont classés comme bipolaires. | maladie | psychose | réaction | maniaco-dépressive

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Patiënten met aanleg tot convulsies Chinolonen kunnen de convulsiedrempel verlagen en convulsies uitlokken.Levofloxacine is gecontra-indiceerd bij patiënten met een voorgeschiedenis epilepsie (zie rubriek 4.3) en dient, net als andere chinolonen, met de grootste voorzichtigheid te worden gebruikt bij patiënten met aanleg tot convulsies of patiënten die gelijktijdig behandeld worden met werkzame stoffen die de cerebrale convulsiedrempel verlagen, zoals theofylline (zie rubriek 4.5).. Indien convulsies optreden (zie rubriek 4.8), dient de behandeling met levofloxacine stopgezet te worden.
Les quinolones peuvent abaisser le seuil épileptogène et peuvent déclencher des crises convulsives. La lévofloxacine est contre-indiquée chez les patients ayant des antécédents d’épilepsie (voir rubrique 4.3) et, comme les autres quinolones, doit être utilisée avec la plus grande prudence chez les patients prédisposés aux crises convulsives ou sous traitement concomitant par des substances actives abaissant le seuil épileptogène, telles que la théophylline (voir rubrique 4.5) En cas de crises convulsives (voir rubrique 4.8), le traitement par lévofloxacine doit êtreinterrompu.

Patiënten met aanleg voor convulsies Net als voor andere chinolonen, moet ofloxacine met uiterste voorzichtigheid gebruikt worden bij patiënten met aanleg voor convulsies. Dergelijke patiënten zijn patiënten met vooraf bestaande letsels van het centraal zenuwstelsel, of patiënten die gelijktijdig behandeld worden met fenbufen en gelijksoortige niet-steroïdale antiinflammatoire geneesmiddelen of met geneesmiddelen die de convulsiedrempel verlagen, zoals theofylline (Zie rubriek ‘Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie’) In geval van convulsies moet de behandeling met ofloxacine gestaakt worden.
Il s’agit de patients ayant des lésions préexistantes du système nerveux central, ou de patients traités simultanément par fenbufène et des médicaments anti-inflammatoires non stéroïdiens similaires ou par des médicaments abaissant le seuil d'apparition des convulsions tels que la théophylline (voir rubrique 4.5 « Interactions avec d'autres médicaments et autres formes d'interactions »).

Eerdere bijwerkingen als reactie op andere chinolonen Patiënten die ernstige bijwerkingen hadden (bijv. ernstige neurologische reacties) als reactie op andere chinolonen hebben een hoger risico om op dezelfde manier te reageren op ofloxacine (zie rubriek 4.3).
Effets indésirables précédents comme réaction aux autres quinolones Les patients ayant développé des effets indésirables sévères (p. ex. des réactions neurologiques sévères) aux autres quinolones présentent un risque accru de développer les mêmes effets à l’ofloxacine (voir rubrique 4.3).

Patiënten met aanleg tot convulsies Levofloxacine EG 500 mg is tegenaangewezen bij patiënten met antecedenten van epilepsie en dient zoals andere chinolonen met de grootste voorzichtigheid te worden gebruikt bij patiënten met aanleg voor convulsies, bijvoorbeeld patiënten met voorafbestaande letsels van het centrale zenuwstelsel, patiënten die tevens worden behandeld met fenbufen of een ander gelijkaardig niet-steroïdaal antiflogisticum, of een
Sujets prédisposés aux convulsions Levofloxacine EG 500 mg est contre-indiqué chez les patients ayant des antécédents d’épilepsie et, comme les autres quinolones, il doit être utilisé avec extrême prudence chez des sujets prédisposés à la survenue de convulsions, par exemple, les patients ayant des lésions préexistantes du système nerveux central, recevant un traitement concomitant avec du fenbufène et un autre anti-inflammatoire non stéroïdien similaire, ou un traitement qui diminue le seuil de convulsion cérébral, tel que la théophylline (voir rubrique 4.5).

Zoals voor de andere chinolonen, is de grootste voorzichtigheid geboden bij patiënten met antecedenten van convulsies of met aanleg tot convulsies, bijvoorbeeld patiënten met voorafbestaande letsels van het centrale zenuwstelsel, patiënten die tevens worden behandeld met fenbufen of een ander gelijkaardig niet-steroïdaal antiflogisticum, of een geneesmiddel dat de epilepsiedrempel verlaagt, zoals theofylline (zie rubriek 4.5).
Comme les autres quinolones, ils doivent être utilisés avec extrême prudence chez des sujets prédisposés à la survenue de convulsions, par exemple, les sujets ayant des lésions préexistantes du système nerveux central, recevant un traitement concomitant avec du fenbufène ou un autre anti-inflammatoire non stéroïdien similaire, ou un traitement qui diminue le seuil de convulsion cérébral, tel que la théophylline (voir rubrique 4.5).

Patiënten met aanleg tot convulsies Levofloxacine is gecontra-indiceerd bij patiënten met epilepsie in de anamnese en moet, net zoals voor andere chinolonen geldt, met uiterste voorzichtigheid worden toegediend aan patiënten met aanleg tot convulsies, bijvoorbeeld patiënten met vooraf bestaande letsels van het centrale zenuwstelsel, patiënten die tevens worden behandeld met fenbufen of een vergelijkbaar niet-steroïdaal anti-inflammatoir middel, of een geneesmiddel dat de cerebrale convulsiedrempel verlaagt, zoals theofylline (zie rubriek 4.5).
Patients prédisposés aux convulsions La lévofloxacine est contre-indiquée chez les patients ayant des antécédents d’épilepsie. Comme les autres quinolones, elle doit être utilisée avec extrême prudence chez des sujets prédisposés à la survenue de convulsions, par exemple, les sujets ayant des lésions préexistantes du système nerveux central, recevant un traitement concomitant avec du fenbufène et des anti-inflammatoires non stéroïdiens similaires, ou un traitement qui diminue le seuil de convulsion cérébral, tel que la théophylline (voir rubrique 4.5).

Patiënten met predispositie voor convulsies Levofloxacine is gecontra-indiceerd voor patiënten met epilepsie in de anamnese en dient, net als voor andere chinolonen geldt, met uiterste voorzichtigheid te worden toegediend bij patiënten met neiging tot convulsies, zoals patiënten met een voorgeschiedenis van lesies in het centrale zenuwstelsel, bij gelijktijdige behandeling met fenbufen en soortgelijke niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen of met geneesmiddelen die de cerebrale convulsiedrempel verlagen, zoals bv. theofylline (zie rubriek 4.5).
Patients prédisposés à la survenue de convulsions La lévofloxacine est contre-indiquée chez les patients qui comptent un antécédent d’épilepsie ,et comme les autres quinolones, elle doit être utilisée avec d’extrêmes précautions chez les personnes qui sont prédisposées à la survenue de convulsions, du fait, par exemple, de lésions préexistantes du système nerveux central, d’un traitement concomitant par fenbufène ou par un médicament anti-inflammatoire non stéroïdien similaire ou encore par un médicament capable, comme la théophylline, d’abaisser le seuil cérébral d'apparition de convulsions (voir rubrique 4.5).