Vertaling van "algemeen verbeterde " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

diëtist (algemeen)
diététicien (généraliste)

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

sporadisch | niet algemeen voorkomend
sporadique

algemeen chirurg
chirurgien généraliste

algemeen onwel
malaise général

algemeen verpleegkundige
infirmier général

herbruikbare set zonder medicatie voor algemeen chirurgische ingreep
kit réutilisable non médicamenteux d’intervention chirurgicale générale

cytologieborstel voor algemeen gebruik
brosse cytologique à usage général

algemeen patholoog
pathologiste général

set met medicatie voor algemeen chirurgische ingreep
kit médicamenteux d’intervention chirurgicale générale

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In het algemeen verbeterde of verdween het macula-oedeem spontaan na het staken van de Gilenyabehandeling.
En général, l’œdème maculaire a régressé ou s’est résorbé spontanément après l’arrêt de Gilenya.

De meeste patiënten hadden voorvallen van graad 1 of 2 (≥ 50.000/mm 3 ), met het dieptepunt op dag 8. In het algemeen verbeterde dit naar graad 0 of 1 (≥ 75.000/mm 3 ) ten tijde van de volgende geplande dosis.
La majorité des patients a présenté des évènements de grade 1 ou 2 (≥ 50 000/mm 3 ), avec un nadir survenant jusqu’au jour 8 et revenant généralement à un grade 0 ou 1 (≥ 75 000/mm 3 ) avant la dose suivante.

Klinische werkzaamheid en veiligheid In het algemeen verbeterde sitagliptine de bloedglucoseregulatie bij gebruik als monotherapie of als combinatietherapie (zie tabel 2).
Efficacité et sécurité clinique En résumé de ce qui suit, la sitagliptine, administrée en monothérapie ou en association, a amélioré le contrôle de la glycémie (voir Tableau 2).

Een individuele beoordeling van psychosociale factoren bij problemen met therapietrouw, of meer algemeen inzake het opvolgen van een behandeling, en een advies over hoe die therapietrouw verbeterd kan worden, kan een betere prognose van de patiënt en minder heropnames of raadplegingen tot gevolg hebben, met andere woorden kostenbesparend zijn.
Une évaluation individuelle des facteurs psychosociaux impliqués dans les problèmes de compliance et de façon plus générale d’adhésion au traitement et un avis sur la façon dont peut être obtenue une amélioration de celle-ci peuvent aboutir à un meilleur pronostic pour les patients, ainsi qu’à une diminution du nombre de réadmissions ou de consultations répétées: en d’autres termes, ces facteurs peuvent s’avérer avantageux d’un point de vue économique.

In het algemeen streeft de ziektezorg naar een verbeterde toegang tot het zorgaanbod en een kwaliteitsverbetering die leidt naar een doelmatig gebruik van de beschikbare financiële middelen.
Globalement, une politique des soins de santé tend vers un meilleur accès aux soins et vers une amélioration de la qualité qui entraîne une utilisation efficace des moyens financiers disponibles.

In het patiëntenstratum met een berekende uitgangswaarde van GFR hoger dan 40 ml/min was de nierfunctie over het algemeen niet verbeterd.
Dans le groupe de patients ayant un TFG calculé au-dessus de 40 ml/min, la fonction rénale n’a généralement pas été améliorée.

van medische hulpmiddelen in het algemeen, zouden worden verbeterd.
des dispositifs médicaux en général.

Daarnaast dienen de transparantie en de communicatie tussen alle belanghebbenden in het algemeen te worden verbeterd.
Amélioration de la transparence générale et de la communication entre toutes les parties prenantes.

Vildagliptine verbeterde in het algemeen de controle van de glucosespiegel als het gebruikt werd als monotherapie of in combinatie met metformine, een sulfonylureumderivaat, een thiazolidinedion of met insuline. Dit was af te leiden uit de klinisch significante verlagingen in HbA 1c vanaf de uitgangswaarde tot het eindpunt van het onderzoek (zie Tabel 8).
En résumé, la vildagliptine administrée en monothérapie ou en association avec la metformine, un sulfamide hypoglycémiant et une thiazolidinedione a amélioré le contrôle glycémique, diminuant significativement le taux d’HbA 1c en fin d’étude par rapport aux valeurs initiales (voir Tableau 8).