Vertaling van "afdeling wetgeving – hoogdringendheid " (Nederlands → Frans) :

Koninklijk besluit van 14 september 1984 – Ontwerp van reglementair besluit – Advies van de Raad van State – Afdeling wetgeving – Hoogdringendheid / Commissie van beroep – Administratief rechtscollege – Artikel 159 van de gecoördineerde Grondwet – Toetsing van wettigheid / Zorgverlener – Goede trouw / Raad van State – Bevoegdheid – Strafmaat – Onevenredigheid tussen fout en straf / Nomenclatuur – Interpretatie
Arrêté royal du 14 septembre 1984 – Projet d’arrêté réglementaire – Avis du Conseil d’État – Section législation – Extrême urgence / Commission d’appel – Juridiction administrative – Article 159 de la Constitution coordonnée – Contrôle de la légalité / Dispensateur de soins – Bonne foi / Conseil d’État – Compétence – Niveau de la peine – Peine disproportionnée à la faute / Nomenclature – Interprétation

Raad van State – Afdeling wetgeving – Advies – Hoogdringendheid / Artikel 159 van de gecoördineerde Grondwet – Wettigheid van besluiten / Nomenclatuur / Raad van State – Cassatierechter – Bevoegdheid – Strafmaat – Onevenredigheid tussen fout en straf
Conseil d’État – Section législation – Avis – Extrême urgence / Article 159 de la Constitution coordonnée – Légalité des arrêts / Nomenclature / Conseil d’État – Juge de cassation – Compétence – Niveau de la peine – Peine disproportionnée à la faute

Bij de uitoefening van de bevoegdheid om de toepassing van onwettige verordeningen te weigeren, mag een rechtscollege zich niet in de plaats van de politiek verantwoordelijke overheid stellen om te oordelen of een besluit bij “hoogdringendheid”, dat is zonder het advies van de afdeling wetgeving in te winnen, moet worden genomen.
Lorsqu’une juridiction exerce sa compétence de refuser l’application de règlements illégaux, elle ne peut pas juger à la place de l’autorité politique responsable si un arrêté doit être pris “en extrême urgence”, à savoir sans l’avis de la section législation.

Artikel 18 van de gewone wet van 9 augustus 1980 tot hervorming der instellingen bepaalt dat “buiten het met bijzondere redenen omklede geval van hoogdringendheid”, de tekst van alle ontwerpen van reglementaire besluiten aan het beredeneerd advies van de afdeling wetgeving moet worden onderworpen.
L’article 18 de la loi ordinaire de réformes institutionnelles du 9 août 1980 stipule que “hors les cas d’urgence spécialement motivés”, le texte de tous les projets d’arrêtés réglementaires doit être soumis à l’avis motivé de la section de législation.

De vernietigingsgrond is formalistisch en heeft betrekking op het onterecht volgen van de procedure van hoogdringendheid bij de vraag om advies bij de afdeling wetgeving van de Raad van State.
La base de l’annulation est formaliste et porte sur le recours indu à la procédure d’urgence pour la demande d’avis auprès de la Section de législation du Conseil d’état.

De koninklijke besluiten werden door de afdeling administratie van de Raad van State vernietigd omdat aan de afdeling wetgeving van de Raad van State ten onrechte om een advies “binnen een termijn van ten hoogste drie dagen” was gevraagd.
Les arrêtés royaux ont été annulés par la section d’administration du Conseil d’Etat parce qu’il avait été indûment demandé à la section de législation du Conseil d’Etat de rendre un avis « dans un délai de trois jours au plus ».

Bij de verschillende beroepen ingesteld bij de Raad van State voerden de farmaceutische firma’s nu eens het middel aan dat voortvloeit uit het gebrek aan uitdrukkelijke motivering (de wet van 29.7.1991 betreffende de uitdrukkelijke motivering die van toepassing is op de eenzijdige rechtshandelingen met individuele strekking), dan weer het middel dat gelinkt is aan de problematiek van het (niet) raadplegen van de afdeling wetgeving van de Raad van State (in art. 3 van de gecoördineerde wetten op de Raad van State is bepaald dat de genoemde afdeling uitsluitend bevoegd is om te adviseren in verband met handelingen van reglementaire aard).
Lors des divers recours portés devant le Conseil d’Etat, les firmes pharmaceutiques invoquaient tantôt le moyen pris du défaut de motivation formelle (la loi du 29.7.1991 relative à la motivation formelle applicable aux actes juridiques unilatéraux de portée individuelle) tantôt le moyen lié à la problématique de la (non) consultation de la section de législation du Conseil d’Etat (l’art. 3 des lois coordonnées sur le Conseil d’Etat prévoit que ladite section est uniquement compétente pour rendre des avis relativement aux projets d’actes de nature réglementaire).

In zijn vergadering van 16 februari 2002 besprak de Nationale Raad van de Orde der geneesheren het voorontwerp van wet betreffende de rechten van de patiënt waarin reeds rekening gehouden wordt met het daaromtrent uitgebrachte advies van de afdeling wetgeving van de Raad van State en het advies van de Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer.
En sa séance du 16 février 2002, le Conseil national a examiné l'avant-projet de loi relative aux droits du patient tenant déjà compte de l'avis émis en la matière par la section de législation du Conseil d'Etat et de l'avis de la Commission de la protection de la vie privée.

De Nederlandstalige Afdeling is van mening dat het de duidelijkheid zou ten goede komen en vermoedelijk de intentie van de wetgever beter zou weergeven als alle bevoegdheden aan de afdelingen toegewezen worden en niet langer als opdrachten voor de Nationale Raad worden vermeld.
La section d'expression néerlandaise estime qu’il serait souhaitable pour plus de clarté et sans doute également afin de mieux traduire l’intention du législateur, d'attribuer l’ensemble des compétences aux sections et de ne plus les mentionner comme étant les missions du Conseil national.

Uit deze wetgeving blijkt dat de wetgever de hoofdarts duidelijk een rol van coördinatie van de medische afdeling en een organisatorische verantwoordelijkheid wat betreft de de continuïteit en de kwaliteit van de zorg toekent, zowel naar de patiënten als naar de gemeenschap toe.
Il ressort de cette législation que le législateur donne clairement au médecin-chef un rôle de coordination du département médical et une responsabilité organisationnelle dans la continuité et la qualité des soins, tant vis-à-vis des malades que de la société.