Vertaling van "adi van lycopeen " (Nederlands → Frans) :

In 2010 concludeerde EFSA dat er zelfs met de voorgestelde verstrengde gebruiksvoorwaarden voor kleurstoffen een potentiële overschrijding van de ADI van lycopeen was, rekening houdend met zowel de inname van lycopeen als natuurlijke component van voeding, als met het maximaal toegestane gebruik van lycopeen als kleurstof en het maximale gebruik van lycopeen voor verrijking van voedingsmiddelen (EFSA Journal 2010; 8(1):1444).
En 2010, l'EFSA a conclu que même dans les conditions d'utilisation renforcées proposées pour les colorants, il y avait un dépassement potentiel de la DJA lorsque l'on tenait compte à la fois de l'absorption de lycopène en tant que composant alimentaire naturel, de l'utilisation maximale autorisée du lycopène comme colorant et de l'utilisation maximale du lycopène pour l'enrichissement des denrées alimentaires (EFSA Journal; 8(1):1444).

In 2006 stelt het Joint FAO/WHO Expert Evaluation Committee on Food Additives (JECFA, 2006a) een ADI voor lycopeen van synthetische of natuurlijke oorsprong (uit Blakeslea trispora, een schimmel) tussen 0 en 0,5 mg/kg lichaamsgewicht/dag vast.
En 2006, le Joint FAO/WHO Expert Evaluation Committee on Food Additives (JECFA, 2006a) a établi une DJA pour le lycopène d’origine synthétique ou naturelle (extrait de Blakeslea trispora, un champignon) entre 0 et 0,5 mg/kg de poids corporel/jour.

EFSA heeft de aanvaardbare dagelijkse inname (ADI) voor lycopeen vastgelegd op 0,5 mg per kg lichaamsgewicht per dag.
L'EFSA a fixé la dose journalière admissible (DJA) pour le lycopène à 0,5 mg par kg de poids corporel par jour.

Reeds in 1975 was het Scientific Committee on Foods van de Europese Unie (SCF, 1975) van oordeel dat een Aanvaardbare Dagelijkse Inname (ADI) onmogelijk kon bepaald worden voor lycopeen maar vond dat het gebruik van lycopeen, bereid op basis van natuurlijke voedingsmiddelen door fysische middelen, aanvaardbaar was voor zover de toegevoegde hoeveelheid niet significant verschillend was van de verbruikte hoeveelheid via de meest relevante gebruikelijke voedingsmiddelen.
Dès 1975, le Scientific Committee on Foods de l’Union européenne (SCF, 1975) estime qu’il est impossible d’établir une Dose Journalière Admissible (DJA) pour le lycopène, mais il accepte d’utiliser le lycopène préparé à partir d’aliments naturels par des moyens physiques à condition que la quantité ajoutée ne diffère pas significativement de la quantité consommée via les aliments usuels les plus relevants.

Een tijd later heeft de Scientific Panel on Food Additives, Flavourings, Processing Aids and Materials in Contact with Foods van de EFSA (EFSA, 2008a) deze ADI van 0,5 mg/kg/dag gevalideerd voor alle bronnen van lycopeen, ook dat uit tomaat, op basis van een NOAEL-waarde van 50 mg/kg/dag (No-Observed- Adverse-Effect Level) en bij toepassing van een veiligheidsfactor van 100.
Un peu plus tard, le Scientific Panel on Food Additives, Flavourings, Processing Aids and Materials in Contact with Foods de l’EFSA (EFSA, 2008a) a validé cette DJA de 0,5 mg/kg/jour pour toutes les sources de lycopène, en ce compris celui extrait de la tomate, en se basant sur un NOAEL de 50 mg/kg/jour (No-Observed-Adverse-Effect Level) et en utilisant un facteur de sécurité de 100.