Vertaling van "ace-remmers ze lijken " (Nederlands → Frans) :

Deze effecten werden ook waargenomen bij andere AT 1 receptor antagonisten en ACE-remmers. Ze lijken veroorzaakt te worden door de farmacologische werking van hoge doses olmesartan medoxomil, maar lijken geen klinische relevantie te hebben binnen de voor de mens aanbevolen therapeutische doseringen.
Ces effets ont également été observés avec d'autres antagonistes des récepteurs AT 1 et avec des inhibiteurs de l’ECA et ils semblent être provoqués par l’effet pharmacologique de doses élevées d’olmésartan médoxomil et ne semblent avoir aucune importance chez l’homme aux doses thérapeutiques recommandées.

In een andere studie naar de hoestincidentie bij patiënten die voordien, toen ze met een ACE-remmer werden behandeld, hoestten, bedroeg de incidentie van de aanhoudende droge hoest 2,6% onder eprosartan, 2,7% onder een placebo en 25,0% onder een ACE-remmer (p< 0,01; eprosartan versus ACE-remmer).
Dans une étude ultérieure évaluant l’incidence de la toux chez des patients qui avaient précédemment présenté une toux en prenant un inhibiteur de l’enzyme de conversion de l’angiotensine, l’incidence de toux sèche et persistante était de 2,6% sous éprosartan, 2,7% sous placebo, et 25,0% sous un inhibiteur de l’enzyme de conversion de l’angiotensine (p< 0,01, éprosartan versus inhibiteur de l’enzyme de conversion de l’angiotensine).

Aangezien angiotensine II-antagonisten geen effect hebben op ACE en geen potentiëring van bradykinine of “substance P” teweegbrengen, is het onwaarschijnlijk dat ze hoest veroorzaken. In klinische onderzoeken waarin valsartan vergeleken werd met een ACE-remmer, was de incidentie van droge hoest significant (p < 0,05) kleiner bij patiënten behandeld met valsartan in vergelijking met degenen behandeld met een ACE-remmer (respectievelijk 2,6% versus 7,9%).
Les antagonistes de l'angiotensine II ne devraient pas provoquer de toux dans la mesure où ils n'agissent pas sur l'enzyme de conversion et ne potentialisent pas l'action de la bradykinine ou de la substance P. Les études cliniques comparant le valsartan et un IEC ont montré que l'incidence d'une toux sèche était significativement plus faible (p < 0,05) sous valsartan que sous IEC (2,6 % contre 7,9 % respectivement).

Bij die patiënten konden die reacties worden vermeden als de ACE-remmer tijdelijk werd stopgezet, maar ze traden weer op als de ACE-remmer per ongeluk opnieuw werd toegediend.
Ces réactions ont pu être évitées chez ces mêmes patients lorsque les IEC ont été temporairement interrompus, mais elles sont réapparues lors de la ré-administration accidentelle d’IEC.

Patiënten met een voorgeschiedenis van angioneurotisch oedeem dat geen verband houdt met de behandeling met ACE-remmers, kunnen een verhoogd risico van angioneurotisch oedeem lopen, wanneer ze een ACE-remmer krijgen (zie rubriek 4.3).
Les patients avec une anamnèse d'œdème de Quincke sans rapport avec le traitement aux inhibiteurs de l'ECA peuvent présenter un risque accru d'œdème de Quincke lorsqu'ils prennent un inhibiteur de l'ECA (voir rubrique 4.3).

Patiënten met een voorgeschiedenis van angio-oedeem die geen verband hielden met een behandeling met ACE-remmers, kunnen een verhoogd risico lopen op angio-oedeem als ze een ACE-remmer krijgen (Zie rubriek 4.3).
Les patients ayant un antécédent d’œdème de Quincke non lié à la prise d’un IECA ont un risque accru de développer un angio-œdème sous IECA (voir rubrique 4.3).

Bij die patiënten konden die reacties worden voorkomen door de ACE-remmer tijdelijk te onderbreken, maar ze traden opnieuw op als per ongeluk weer een ACE-remmer werd toegediend.
Chez ces patients, on a pu éviter ces réactions en interrompant temporairement la prise d'IECA, mais elles sont réapparues lors d’une nouvelle exposition involontaire.

- Bij patiënten met verhoogde bloeddruk en met type 1- of type 2-diabetes verminderen de ACE-inhibitoren het risico van optreden van diabetische nefropathie, en vertragen ze de progressie van een bestaande diabetische nefropathie; ze lijken daarbij doeltreffender dan andere antihypertensieve medicatie.
- Chez les patients présentant une élévation de la tension artérielle et un diabète de type 1 ou 2, les IECA diminuent le risque d’apparition d’une néphropathie diabétique, et ralentissent la progression d’une néphropathie diabétique existante; ils sont à cette fin probablement plus efficaces que d’autres antihypertenseurs.

Bij patiënten met verhoogde bloeddruk en met type 1- of type 2-diabetes verminderen de ACE-inhibitoren het risico van optreden van diabetische nefropathie, en vertragen ze de progressie van een bestaande diabetische nefropathie; ze lijken daarbij doeltreffender dan andere antihypertensieve medicatie.
Chez les patients présentant une élévation de la tension artérielle et un diabète de type 1 ou 2, les IECA diminuent le risque d’apparition d’une néphropathie diabétique, et ralentissent la progression d’une néphropathie diabétique existante; ils sont à cette fin probablement plus efficaces que d’autres antihypertenseurs.

Deze veranderingen, die ook een klasse-effect zijn van ACE-remmers en andere angiotensine-II-receptorantagonisten, lijken klinisch niet van belang te zijn.
Ces modifications, qui correspondent aussi à un effet de classe des inhibiteurs de l'enzyme de conversion et des autres antagonistes des récepteurs de l'angiotensine II, ne semblent pas avoir d’incidence cliniquement significative.