Vertaling van "ace-inhibitor bij patiënten " (Nederlands → Frans) :

Wat leren ons de HOPE- en de EUROPA-studie over gebruik van een ACE-inhibitor bij patiënten met coronairlijden? [zie ook Folia september 2004 ] Volgens de onderzoekers en de auteurs van sommige commentaren zouden, op basis van de resultaten van deze studies, alle patiënten met coronairlijden moeten behandeld worden met een ACE-inhibitor, naast een behandeling met een anti-agreggans, een β-blokker en een hypolipemiërend middel.
D’après les chercheurs et les auteurs de certains commentaires, sur base des résultats de ces études, tous les patients présentant une affection coronarienne devraient être traités par un IECA, en plus d’un traitement par un antiagrégant, un β-bloquant et un hypolipidémiant.

In de CHARMstudie waren ook patiënten ingesloten met diastolisch hartfalen: met candesartan was er een geringe daling van de nood voor hospitalisatie (maar niet van de mortaliteit) ten opzichte van placebo, en dit opnieuw zowel bij de patiënten die reeds behandeld werden met een ACE-inhibitor, als bij deze die niet behandeld werden met een ACE-inhibitor.
L’étude CHARM a également inclus des patients atteints d’une insuffisance cardiaque diastolique: une légère diminution du taux d’hospitalisations (mais pas de la mortalité) a été observée avec le candésartan par rapport au placebo, et ce aussi bien chez les patients traités par un IECA que chez ceux ne prenant pas d’IECA.

Met een tussentijd van twee maand (december 2002 en februari 2003) verschenen twee studies over de startbehandeling van hypertensie en het optreden van cardiovasculaire accidenten: de ALLHAT-studie (bij meer dan 30.000 patiënten, met vergelijking van het diureticum chloortalidon, de ACE-inhibitor lisinopril en de calciumantagonist amlodipine) en de ANBP2-studie (bij ongeveer 6.000 patiënten, met vergelijking van het diureticum hydrochloorthiazide en de ACE-inhibitor enalapril).
Deux études sur le traitement initial de l’hypertension et l’apparition d’accidents cardio-vasculaires ont été publiées à deux mois d’intervalle (décembre 2002 et février 2003): l’étude ALLHAT (chez plus de 30.000 patients, comparant le diurétique chlorthalidone, l’inhibiteur de l’enzyme de conversion de l’angiotensine lisinopril et l’antagoniste du calcium amlodipine) et l’étude ANBP2 (chez environ 6.000 patients, comparant le diurétique hydrochlorothiazide et l’inhibiteur de l’enzyme de conversion de l’angiotensine énalapril).

In een meta-analyse van 11 gerandomiseerde, gecontroleerde studies (t.o.v. placebo of een ander antihypertensivum) bij patiënten met hypertensie en een proteïnurie van 0,5 g/24 uur of meer, vond men dat een antihypertensieve behandeling met een ACE-inhibitor doeltreffender was dan andere antihypertensieve behandelingen; in 5 van de 11 onderzochte studies was er evenwel geen statistisch significant voordeel van de ACE-inhibitor t.o.v. placebo.
Dans une méta-analyse de 11 études randomisées contrôlées (versus placebo ou un autre antihypertenseur) chez des patients présentant une hypertension et une protéinurie supérieure ou égale à 0,5 g/24 heures, le traitement par un IECA a été plus efficace que par un autre antihypertenseur; dans 5 des 11 études analysées, aucun bénéfice statistiquement significatif n’a cependant été observé avec un IECA par rapport au placebo.

Bij een acuut myocardinfarct bij patiënten met linkerventrikeldisfunctie en/of hartfalen blijft een ACE-inhibitor de eerste keuze: de ervaring met ACE-inhibitoren is veel groter dan met sartanen, en de kostprijs geringer. Met ACE-inhibitoren is een gunstig effect op de mortaliteit op korte termijn (binnen de 30 dagen) en op lange termijn aangetoond.
Avec les IECA, un effet favorable sur la mortalité à court terme (dans les 30 jours) et à long terme a été démontré.

Bij een acuut myocardinfarct bij patiënten met linkerventrikeldisfunctie en/of hartfalen blijft een ACE-inhibitor de eerste keuze: de ervaring met ACE-inhibitoren is veel groter dan met sartanen, en de kostprijs geringer.
Un IECA reste le premier choix après un infarctus du myocarde chez les patients présentant un dysfonctionnement ventriculaire gauche et/ou une insuffisance cardiaque: l’expérience avec les IECA est beaucoup plus large que celle avec les sartans, et leur coût est moindre.

* Figuur 5 (5)-(6) : Van de 17 patiënten die in 2002 voor de eerste maal Sartanen kregen voorgeschreven, kregen in de 12 maanden voorafgaand aan dit voorschrift 0 en 1 patiënten een ACE-inhibitor voorgeschreven (resp. alleen en in combinatie met andere klassen).
* Figure 5 (5)-(6) : Parmi les 14 patients qui ont reçu une première prescription de sartans en 2002, respectivement 0 et 2 patients ont reçu une prescription d'IEC (seuls et en combinaison avec d'autres classes) au cours des 12 mois précedant la prescription des sartans.

Met spironolacton, een kaliumsparend diureticum en aldosteronantagonist, toegediend in lage dosis (12,5 à 50 mg p.d) werd in de RALES-studie een gunstig effect gezien op de morbiditeit en de mortaliteit bij patiënten met ernstig systolisch hartfalen (NYHAklassen III en IV); alle patiënten in deze studie werden ook behandeld met een ACE-inhibitor en een lisdiureticum, en de meesten kregen ook digoxine [zie Folia maart 2000].
Avec la spironolactone, un diurétique d’épargne potassique et antagoniste de l’aldostérone, administré à faibles doses (12,5 à 50 mg p.j.), un effet favorable sur la morbidité et la mortalité a été observé dans l’étude RALES chez des patients atteints d’une insuffisance cardiaque systolique sévère (NYHA III et IV); dans cette étude, tous les patients étaient aussi traités par un IECA et un diurétique, et la plupart d’entre eux prenaient aussi de la digoxine [voir Folia de mars 2000].

* Figuur 4 (4)-(5) : 1 patiënt(en) (2%) kregen enkel een ACE-inhibitor als eerste voorschrift, en 1 patiënt(en) (2%) een ACE-inhibitor in combinatie met een ander antihypertensivum.
* Figure 4 (4)-(5) : 3 patient(s) (13%) ont reçu un IEC seul comme première prescription, et 0 patient(s) (0%) un IEC en combinaison avec un autre antihypertenseur.

* Figuur 3 (7) : Van alle 406 patiënten waarvoor u in 2002 een antihypertensivum voorschreef, kreeg 16% (n=66) een voorschrift voor een ACE-inhibitor (alleen of in combinatie) (boxplot 7).
* Figure 3 (7) : Parmi tous les 253 patients pour lesquels vous avez prescrit un antihypertenseur en 2002, 25% (n=62) ont reçu une prescription d'inhibiteurs de l'enzyme de conversion (seuls ou en combinaison) (boxplot 7).