Vertaling van "ace-inhibitor bij dezelfde " (Nederlands → Frans) :

Anafylactoïde reacties tijdens de desensibilisatie: aanhoudende levensbedreigende anafylactoïde reacties werden zelden gerapporteerd bij patiënten die een desensibilisatiekuur voor het gif van Hymenoptera ondergingen terwijl ze werden behandeld met een andere ACE-inhibitor. Bij dezelfde patiënten werden deze reacties vermeden als de ACE-inhibitor tijdelijk werd stopgezet, maar traden ze weer op bij een onopzettelijke nieuwe blootstelling.
Réactions anaphylactoïdes sous traitement de désensibilisation: des réactions anaphylactoïdes persistantes et potentiellement fatales ont été rarement rapportées chez des patients sous traitement de désensibilisation à la toxine d’Hymenoptera alors qu’ils étaient traités par un autre IEC. Chez ces mêmes patients, ces réactions ont été évitées en arrêtant temporairement l’IEC, mais elles sont réapparues lors d’une nouvelle exposition involontaire.

Derhalve is er dus geen versterking van de aan bradykinine gerelateerde nevenwerkingen te verwachten. In klinische studies waar valsartan vergeleken werd met een ACE-inhibitor, was de incidentie van een droge hoest significant (P < 0,05) kleiner bij patiënten behandeld met valsartan in vergelijking met degenen die behandeld werden met een ACE-inhibitor (respectievelijk 2,6% versus 7,9%).
Au cours d’un essai clinique portant sur des patients ayant des antécédents de toux sèche durant un traitement par un inhibiteur de l’enzyme de conversion, 19,5 % des patients recevant du valsartan et 19,0 % de ceux recevant un diurétique thiazidique ont présenté de la toux, contre 68,5 % de ceux traités par un inhibiteur de l’enzyme de conversion (p < 0,05).

Patiënten met een voorgeschiedenis van angio-oedeem die niet geassocieerd wordt met een behandeling met een ACE-inhibitor kunnen een verhoogd risico op angio-oedeem hebben wanneer zij een ACE-inhibitor toegediend krijgen (zie 4.3).
Les patients qui ont des antécédents d'œdème angioneurotique non associé à un traitement par inhibiteur de l'ECA sont susceptibles de présenter un risque accru d'œdème angioneurotique lorsqu'ils reçoivent un inhibiteur de l'ECA (voir 4.3).

Zo bijvoorbeeld werd de combinatie ACE-inhibitor/sartaan + NSAID minstens eenmaal voorgeschreven bij 25% (65-79 jaar) resp. 22% (> 80 jaar) van de populatie; de combinatie ACE-inhibitor/sartaan + spironolacton bij 5,8% (65-79 jaar) resp. 9,9% (> 80 jaar).
Ainsi, par exemple, l’association " IECA/sartan + AINS " a été prescrite au moins une fois chez respectivement 25% (65-79 ans) et 22% (> 80 ans) de la population, tandis que l’association " IECA/ sartan + spironolactone " l’était chez respectivement 5,8% (65-79 ans) et 9,9% (> 80 ans).

In een meta-analyse van 11 gerandomiseerde, gecontroleerde studies (t.o.v. placebo of een ander antihypertensivum) bij patiënten met hypertensie en een proteïnurie van 0,5 g/24 uur of meer, vond men dat een antihypertensieve behandeling met een ACE-inhibitor doeltreffender was dan andere antihypertensieve behandelingen; in 5 van de 11 onderzochte studies was er evenwel geen statistisch significant voordeel van de ACE-inhibitor t.o.v. placebo.
Dans une méta-analyse de 11 études randomisées contrôlées (versus placebo ou un autre antihypertenseur) chez des patients présentant une hypertension et une protéinurie supérieure ou égale à 0,5 g/24 heures, le traitement par un IECA a été plus efficace que par un autre antihypertenseur; dans 5 des 11 études analysées, aucun bénéfice statistiquement significatif n’a cependant été observé avec un IECA par rapport au placebo.

Wat leren ons de HOPE- en de EUROPA-studie over gebruik van een ACE-inhibitor bij patiënten met coronairlijden? [zie ook Folia september 2004 ] Volgens de onderzoekers en de auteurs van sommige commentaren zouden, op basis van de resultaten van deze studies, alle patiënten met coronairlijden moeten behandeld worden met een ACE-inhibitor, naast een behandeling met een anti-agreggans, een β-blokker en een hypolipemiërend middel.
D’après les chercheurs et les auteurs de certains commentaires, sur base des résultats de ces études, tous les patients présentant une affection coronarienne devraient être traités par un IECA, en plus d’un traitement par un antiagrégant, un β-bloquant et un hypolipidémiant.

Ramipril is een prodrug die gehydrolyseerd wordt tot ramiprilaat, een actieve metaboliet en een krachtige, langwerkende ACE-inhibitor (inhibitor van het angiotensine-conversie-enzym).
Le ramipril est une pro-drogue qui s’hydrolyse en ramiprilate, métabolite actif, un puissant IECA (inhibiteur de l’enzyme de conversation de l’angiotensine) de longue durée d’action.

Farmacotherapeutische categorie: ACE-inhibitor (ACE: angiotensineconversie-enzym) en thiazidediureticum, ATC-code: C09B A03.
Classe pharmacothérapeutique: inhibiteur de l'ECA (ECA: Enzyme de conversion de l'angiotensine) et diurétique du type thiazide, code ATC: C09B A03.

ACE-inhibitoren en Angiotensine-II-receptorantagonisten: Bij patiënten met een verstoorde nierfunctie (bijv. gedehydrateerde patiënten of bejaarden) kan de gelijktijdige toediening van een ACE-inhibitor of een Angiotensine-IIreceptorantagonist en cyclo-oxygenase remmers leiden tot een verdere deterioratie van de nierfunctie, met inbegrip van eventuele acute nierinsufficiëntie.
IECA et antagonistes de l’Angiotensine II: Chez les patients présentant une altération de la fonction rénale (p. ex. patients déshydratés ou patients âgés), l’administration concomitante d’un IECA ou d’un antagoniste de l’angiotensine II avec des agents inhibant la cyclo-oxygénase peut donner lieu à une détérioration supplémentaire de la fonction rénale, incluant une éventuelle insuffisance rénale aiguë.

Naprosyne EC kan het bloeddrukverlagend effect van ACE-inhibitoren en angiotensine-IIreceptorantagonisten verminderen. De gelijktijdige toediening van een NSAI en een ACE-inhibitor of een angiotensine-II-receptorantagonist en een NSAI kan het risico op aantasting van de nierfunctie doen toenemen, in het bijzonder bij patiënten met een reeds bestaande verminderde nierfunctie.
Naprosyne EC peut diminuer l’effet antihypertenseur des inhibiteurs de l’enzyme de conversion de l’angiotensine (inhibiteurs de l’ECA) et des antagonistes des récepteurs de l’angiotensine II. L’utilisation concomitante d’AINS et d’inhibiteurs de l’ECA ou d’antagonistes des récepteurs de l’angiotensine II peut augmenter le risque de dysfonctionnement rénal, particulièrement chez les patients présentant une fonction rénale médiocre.