Traduction de «aanvang gemiddelde » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

aangezichtsliggingvoor aanvang bevalling | dwarsliggingvoor aanvang bevalling | onstabiele liggingvoor aanvang bevalling | stuitliggingvoor aanvang bevalling | uitwendige versievoor aanvang bevalling
Position instable | Présentation (de):face | siège | transverse | Version externe | avant le travail

preëclampsie | aanvang van stuipen
néphropathie gravidique | néphropathie observée chez les femmes enceintes

laing distale myopathie met vroege aanvang
myopathie distale précoce type Laing

X-gebonden opticusatrofie met vroege aanvang
atrophie optique précoce liée à l'X

spinocerebellaire ataxie met infantiele aanvang
ataxie spinocérébelleuse infantile

focale dermale elastose met late aanvang
elastose dermique focale tardive

IL10-gerelateerde IBD met vroege aanvang
syndrome de dérèglement immunitaire-maladie inflammatoire de l'intestin-arthrite-infections récurrentes

infantiele spasmen met late aanvang
spasme cryptogénique à début tardif

ziekte van Lafora met vroege aanvang
maladie à corps de Lafora à début précoce

moyamoyaziekte met achalasie met vroege aanvang
maladie de Moyamoya avec achalasie précoce

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De totaalscore op de Positive and Negative Symptom Scale (PANSS) liet met elke dosis ZYPADHERA (405 mg elke 4 weken, 300 mg elke 2 weken en 210 mg elke 2 weken) een significante verbetering zien van aanvang (gemiddelde PANSS-totaalscore bij aanvang 101) tot eindpunt (gemiddelde veranderingen respectievelijk -22,57, -26,32, -22,49) in vergelijking met placebo (gemiddelde verandering -8,51).
Les patients étaient randomisés pour recevoir des injections de ZYPADHERA 405 mg/4 semaines, 300 mg/2 semaines, 210 mg / 2 semaines ou placebo/2 semaines.

De gemiddelde uitgangswaarde van de CD4-cel-telling was 427 cellen/mm 3 , de gemiddelde uitgangswaarde van het plasma HIV-1 RNA was 3,4 log 10 kopieën/ml (78% van de patiënten had een virusbelasting van < 5.000 kopieën/ml), en de gemiddelde duur van eerdere HIV-behandeling 5,4 jaar. Uit genotype-analyse van HIV-isolaten van 253 patiënten bij aanvang van het onderzoek bleek 94% van de patiënten HIV-1-resistentiemutaties te hebben welke in verband gebracht werden met nucleoside reverse transcriptase-remmers, 58% had mutaties veroorzaakt door proteaseremmers, en 48% mutaties door niet-nucleoside reverse transcriptase-remmers.
A l’initiation du traitement, le taux de CD4 moyen était de 427 cellules/mm 3 , la charge virale moyenne de 3,4 log 10 copies/ml (78% des patients avaient une charge virale < 5 000 copies/ml) et la durée moyenne du traitement antirétroviral

mL/mn Waarde op Verschil tussen Aanvang tijdstip groepen Gemiddelde Gemiddelde (± Gemiddelde (95% (± SD) SD) BI) Certican (n=87) 73.8 (± 27.8) 68.5 (± 31.5) -7.3 MMF (n=78) 77.4 (± 32.6) 79.4 (± 36.0) (-18.1, 3.4) Certican (n=83) 74.4 (± 28.2) 65.4 (± 24.7) -5.0 MMF (n=72) 76.0 (± 31.8) 72.4 (± 26.4) (-13.6, 2.9)
Certican (n=87) 73.8 (± 27.8) 68.5 (± 31.5) -7.3 MMF (n=78) 77.4 (± 32.6) 79.4 (± 36.0) (-18.1, 3.4) Certican (n=83) 74.4 (± 28.2) 65.4 (± 24.7) -5.0 MMF (n=72) 76.0 (± 31.8) 72.4 (± 26.4) (-13.6, 2.9) Certican (n=71) 74.8 (± 28.3) 68.7 (± 27.7) -1.8 (-11.2, 7.5)

Gemiddelde relatieve verandering ten opzichte van de uitgangswaarde van lumbale wervelkolom, totale heup, femurhals en trochanter BMD één jaar na aanvang (primaire analyse) en twee jaar na aanvang van de behandeling (Per-Protocol Populatie) in studie BM16550.
Tableau 2 : Augmentation moyenne par rapport à la valeur initiale de la DMO à un an (analyse principale) et à deux ans (population per-protocole) dans l'étude BM 16550.

Tabel 2: Gemiddelde relatieve verandering ten opzichte van de uitgangswaarde van lumbale wervelkolom, totale heup, femurhals en trochanter BMD één jaar na aanvang (primaire analyse) en twee jaar na aanvang van de behandeling (Per-Protocol Populatie) in studie BM 16549
Tableau 2 : Changement moyen par rapport à la valeur initiale de la DMO du trochanter, du col du fémur, de la hanche et de la colonne lombaire après un an (analyse primaire) et après deux ans de traitement (population per-protocole) dans l'étude BM 16549.

De primaire analyse van gegevens uit studie BM16550 1 jaar na aanvang en de bevestigende analyse 2 jaar na aanvang toonde de non-inferioriteit van behandeling met elke 3 maanden 3 mg per injectie vergeleken met eenmaal daags 2,5 mg oraal aan, in termen van gemiddelde toename van de BMD van de lumbale wervelkolom, totale heup, femurhals en trochanter (Tabel 2).
L’analyse principale d’efficacité à un an, confirmée par les données à deux ans de l’étude BM 16550, a démontré la non infériorité du schéma d’administration IV 3 mg tous les 3 mois comparé au traitement oral de 2,5 mg une fois par jour, sur l’augmentation de la DMO lombaire, hanche totale, col du fémur et trochanter (tableau 2).

Gemiddelde relatieve verandering ten opzichte van de uitgangswaarde van lumbale wervelkolom, totale heup, femurhals en trochanter BMD één jaar na aanvang (primaire analyse) en twee jaar na aanvang van de behandeling (Per-Protocol Populatie) in studie BM 16549
Tableau 2 : Augmentation moyenne par rapport à la valeur initiale de la DMO à un an (analyse principale) et à deux ans (population per-protocole) dans l'étude BM 16549.

De geïncludeerde patiënten waren 2 tot < 20 jaar oud (gemiddelde leeftijd van 8,5 jaar en gemiddelde ziekteduur van 3,5 jaar bij aanvang) en hadden actieve ziekte gedefinieerd als ≥ 2 gewrichten met actieve artritis, koorts en verhoogd CRP.
Les patients inclus étaient âgés de 2 à moins de 20 ans (âge moyen de 8,5 ans et durée moyenne de la maladie de 3,5 ans lors de l'inclusion) et étaient atteints de maladie active, définie comme au moins 2 articulations présentant une arthrite active, de la fièvre et un taux de CRP élevé.

Toxiciteit onder jonge dieren Herhaaldelijke intraveneuze toediening van defibrotide, met doses die lager waren of in de buurt kwamen van de therapeutische dosis voor mensen, aan jonge ratten resulteerde in een vertraging van de gemiddelde leeftijd van separatie van de voorhuid, wat zou kunnen duiden op een vertraagde aanvang van de puberteit bij de mannetjesratten.
Toxicité juvénile Une administration intraveineuse répétée de défibrotide, à des doses inférieures et proches de la dose thérapeutique chez l’homme, à des rats juvéniles, a entraîné un retard pour l’âge moyen de la séparation préputiale, ce qui suggère un retard du début de la puberté chez les rats mâles.

aandoening konden bij aanvang van het onderzoek gemiddeld 325 meter afleggen.
classe III pouvaient parcourir une distance moyenne de 325 m au début de l’étude.