Vertaling van "aangezien deze syndromen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

adrenogenitale syndromen, viriliserend of feminiserend, zowel verworven als door bijnierhyperplasie als gevolg van aangeboren enzymdefecten bij hormoonsynthese | adrenaal pseudohermafroditisme | bij vrouw | adrenogenitale syndromen, viriliserend of feminiserend, zowel verworven als door bijnierhyperplasie als gevolg van aangeboren enzymdefecten bij hormoonsynthese | heteroseksuele pseudopubertas praecox | bij vrouw | adrenogenitale syndromen, viriliserend of feminiserend, zowel verworven als door bijnierhyperplasie als gevolg van aangeboren enzymdefecten bij hormoonsynthese | isoseksuele pseudopubertas praecox | bij man | adrenogenitale syndromen, viriliserend of feminiserend, zowel verworven als door bijnierhyperplasie als gevolg van aangeboren enzymdefecten bij hormoonsynthese | macrogenitosomia praecox | bij man | adrenogenitale syndromen, viriliserend of feminiserend, zowel verworven als door bijnierhyperplasie als gevolg van aangeboren enzymdefecten bij hormoonsynthese | voortijdige seksuele rijpheid met bijnierhyperplasie | bij man | virilisatie (bij vrouw)
macrogénitosomie précoce | précocité sexuelle avec hyperplasie surrénale | pseudo-puberté isosexuelle précoce | chez l'homme | pseudo-hermaphrodisme surrénalien | pseudo-puberté hétérosexuelle précoce | chez la femme | syndromes génito-surrénaliens, masculinisant ou féminisant, qu'ils soient acquis ou associés à une hyperplasie surrénale congénitale consécutive à des anomalies enzymatiques congénitales de la synthèse des hormones cortico-stéroïdes virilisme (chez la femme)

myasthene syndromen bij | diabetische amyotrofie (E10-E14 met gemeenschappelijk vierde-teken .4) | myasthene syndromen bij | thyrotoxicose [hyperthyroïdie] (E05.-)
Syndrome myasthénique au cours de:amyotrophie diabétique (E10-E14 avec le quatrième chiffre .4+) | thyréotoxicose [hyperthyroïdie] (E05.-+)

Omschrijving: Een heterogene groep stoornissen die een kenmerkend begin op kinderleeftijd gemeen hebben, maar overigens in vele opzichten van elkaar verschillen. Sommige van deze toestanden vertegenwoordigen goed gedefinieerde syndromen, maar andere zijn niet meer dan symptomencomplexen die genoemd moeten worden wegens hun veelvuldig voorkomen en samengaan met psychosociale stoornis en omdat ze niet bij andere syndromen kunnen worden ondergebracht.
Définition: Groupe hétérogène de troubles qui ont en commun la caractéristique d'un début dans l'enfance, mais qui diffèrent par ailleurs sur de nombreux points. Certains constituent des syndromes nettement définis, alors que d'autres ne sont que de simples associations de symptômes; ces derniers doivent toutefois être répertoriés, d'une part en raison de leur fréquence et de leur association avec une altération du fonctionnement psychosocial, d'autre part parce qu'ils ne peuvent pas être inclus dans d'autres syndromes.

Omschrijving: Gedragsstoornis, doorgaans bij tamelijk jonge kinderen, die voornamelijk wordt gekenmerkt door opvallend uitdagend, ongehoorzaam, storend gedrag en die geen criminaliteit of de meer extreme vormen van agressief of dissociaal gedrag omvat. De stoornis vereist dat aan de algemene criteria uit F91.- is voldaan; zelfs ernstig kattenkwaad of zeer onbehoorlijk gedrag is op zichzelf niet voldoende voor de diagnose. Deze categorie dient met voorzichtigheid gebruikt te worden, vooral bij oudere kinderen, aangezien een gedragsstoornis die klinisch van belang is doorgaans samengaat met dissociaal of agressief gedrag dat verder gaat dan louter uitdagend gedrag, ongehoorzaamheid of storend optreden.
Définition: Trouble des conduites, se manifestant habituellement chez de jeunes enfants, caractérisé essentiellement par un comportement provocateur, désobéissant ou perturbateur et non accompagné de comportements délictueux ou de conduites agressives ou dyssociales graves. Pour qu'un diagnostic positif puisse être porté, le trouble doit répondre aux critères généraux cités en F91.-; les mauvaises blagues ou mauvais tours , et les perturbations même sévères, observées chez des enfants, ne justifient pas, en eux-mêmes, ce diagnostic. Cette catégorie doit être utilisée avec prudence, en particulier chez les enfants plus âgés, étant donné que les troubles des conduites présentant une signification clinique s'accompagnent habituellement de comportements dyssociaux ou agressifs dépassant le cadre d'un comportement provocateur, désobéissant ou perturbateur.

Omschrijving: Het essentiële kenmerk bestaat uit recidiverende aanvallen van hevige angst (paniek) die niet beperkt zijn tot bepaalde situaties of omstandigheden en derhalve onvoorspelbaar zijn. Net als bij andere angststoornissen zijn de belangrijkste symptomen onder meer plotseling beginnende hartkloppingen, pijn op de borst, verstikkingsgevoelens, duizeligheid en gevoelens van onwerkelijkheid (depersonalisatie of derealisatie). Dikwijls is er ook een secundaire angst om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Paniekstoornis dient niet als hoofddiagnose te worden opgegeven indien de betrokkene een depressieve stoornis heeft op de tijd dat de aanvallen beginnen, aangezien onder die omstandigheden de paniekaanvallen waarschijnlijk een gevolg zijn van depressiviteit. | Neventerm: | paniekaanval | paniektoestand
Définition: Les caractéristiques essentielles de ce trouble sont des attaques récurrentes d'anxiété sévère (attaques de panique), ne survenant pas exclusivement dans une situation particulière ou dans des circonstances déterminées, et dont la survenue est, de ce fait, imprévisible. Comme dans d'autres troubles anxieux, les symptômes essentiels concernent la survenue brutale de palpitations, de douleurs thoraciques, de sensations d'étouffement, d'étourdissements et de sentiments d'irréalité (dépersonnalisation ou déréalisation). Il existe par ailleurs souvent aussi une peur secondaire de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. On ne doit pas faire un diagnostic principal de trouble panique quand le sujet présente un trouble dépressif au moment de la survenue des attaques de panique; les attaques de panique sont, dans ce cas, probablement secondaires à la dépression. | Attaque | Etat | de panique

acute myeloïde leukemie en myelodysplastische syndromen gerelateerd aan topo-isomerase type 2-inhibitor
leucémie aigüe myéloïde et syndromes myélodysplasiques liés aux inhibiteurs de la topoisomérase II

acute myeloïde leukemie en myelodysplastische syndromen gerelateerd aan bestraling
leucémie aigüe myéloïde et syndromes myélodysplasiques liés aux radiations

acute myeloïde leukemie en myelodysplastische syndromen gerelateerd aan alkylerend middel
leucémie aigüe myéloïde et syndromes myélodysplasiques liés aux agents alkylants

partiële trisomie syndromen
syndromes trisomiques partiels

Omschrijving: Syndromen waarin het overheersende symptoom een of andere tic is. Een tic is een onwillekeurige, snelle, herhaalde, niet-ritmische motorische-beweging (doorgaans door welomschreven spiergroepen) of vocale uiting die plotseling begint en geen duidelijk doel dient. Tics worden meestal ervaren als onbedwingbaar, maar kunnen doorgaans voor een variërend tijdsinterval onderdrukt worden, ze verergeren onder stress en verdwijnen tijdens de slaap. Gewone tics van enkelvoudige motorische-aard, zijn knipperen met de ogen, schokken met de hals, ophalen van de schouders en grimasseren. Gewone tics van enkelvoudige vocale-aard, zijn keelschrapen, blafhoesten, snuiven en sissen. Gewone complexe-tics zijn zichzelf slaan, opspringen en wippen. Gewone tics van complexe vocale-aard zijn herhalen van bepaalde woorden en soms het gebruik van sociaal niet aanvaarde (vaak obscene) woorden (coprolalie) en het herhalen van eigen geluiden of woorden (palilalie).
Définition: Syndromes, caractérisés par la présence, au premier plan, d'un tic. Un tic est un mouvement moteur ou une vocalisation involontaire, rapide, récurrent et non rythmique (impliquant habituellement des groupes musculaires déterminés), survenant brusquement et sans but apparent. Les tics sont habituellement ressentis comme étant irrépressibles, mais peuvent en général être supprimés durant une période de temps variable. Ils sont souvent exacerbés par le stress et disparaissent durant le sommeil. Les tics moteurs simples banals comportent le clignement des yeux, les mouvements brusques du cou, les haussements d'épaules et les grimaces. Les tics vocaux simples banals comportent le râclement de gorge, l'aboiement , le reniflement et le sifflement. Les tics moteurs complexes banals concernent le fait de se frapper, de sauter et de sautiller. Les tics vocaux complexes banals comprennent la répétition de mots particuliers, avec parfois emploi de mots socialement réprouvés, souvent obscènes (coprolalie) et la répétition de ses propres sons ou mots (palilalie).

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Aangezien deze syndromen kunnen leiden tot mogelijk levensbedreigende aandoeningen, dient men de behandeling met fluoxetine te staken indien dergelijke reacties optreden (deze worden gekenmerkt door samenvallende symptomen zoals hyperthermie, stijfheid, myoclonus, autonome instabiliteit met snelle fluctuatie van vitale functies, veranderingen in de mentale gesteldheid, zoals verwardheid, geïrriteerdheid en extreme agitatie die zich kan ontwikkelen tot delirium en coma).
Ces syndromes pouvant donner lieu à des affections potentiellement fatales, il faut arrêter le traitement par fluoxétine si de telles réactions surviennent (elles se caractérisent par un ensemble de symptômes tels qu’une hyperthermie, une rigidité, des myoclonies, une instabilité autonome s’accompagnant d’une fluctuation rapide des fonctions vitales, des modifications de l’état mental telles qu’une confusion, une irritabilité et une excitation extrême pouvant évoluer vers un délire et un coma).

Aangezien deze syndromen kunnen leiden tot mogelijk levensbedreigende aandoeningen, dient men de behandeling met fluoxetine te staken indien dergelijke reacties optreden (deze worden gekenmerkt door samenvallende symptomen zoals hyperthermie, stijfheid, myoclonus, autonome instabiliteit met snelle fluctuatie van levensfuncties, veranderingen in de mentale gesteldheid, zoals verwardheid, geïrriteerdheid en extreme agitatie die zich kan ontwikkelen tot delirium en coma). In zulke gevallen moet ondersteunende symptomatische behandeling worden ingezet.
Ces syndromes pouvant engager le pronostic vital du patient, le traitement par fluoxétine doit être interrompu si de tels événements apparaissent (caractérisés par la présence concomitante de symptômes tels que hyperthermie, rigidité, myoclonie, dysfonctionnement du système nerveux autonome avec possible fluctuation rapide des signes vitaux, modification de l’état mental incluant confusion, irritabilité, agitation importante évoluant vers un délire et coma) et un traitement symptomatique d’appoint doit être initié.

Aangezien deze syndromen kunnen leiden tot mogelijk levensbedreigende aandoeningen, dient men de behandeling met fluoxetine te staken indien dergelijke reacties optreden (deze worden gekenmerkt door samenvallende symptomen zoals hyperthermie, stijfheid, myoclonus, autonome instabiliteit met mogelijke snelle fluctuaties van de vitale functies, veranderingen in de mentale gesteldheid, zoals verwardheid, geïrriteerdheid en extreme agitatie die zich kan ontwikkelen tot delirium en coma).
Etant donné que ces syndromes peuvent entraîner des troubles pouvant affecter le pronostic vital, il faut arrêter le traitement avec la fluoxétine si de telles réactions surviennent (celles-ci se présentent sous la forme d’un ensemble de symptômes comme hyperthermie, raideur, myoclonie, instabilité autonome avec fluctuation rapide des fonctions vitales, modifications des capacités mentales, comme confusion, irritabilité et agitation extrême qui peuvent aller jusqu’au délire et au coma).

Aangezien die syndromen kunnen resulteren in mogelijk levensbedreigende aandoeningen, moet de behandeling met fluoxetine worden stopgezet als dergelijke verschijnselen (gekenmerkt door clusters van symptomen zoals hyperthermie, rigiditeit, myoclonus, autonome instabiliteit met mogelijk snelle schommelingen van de vitale tekenen, veranderingen van de psychische toestand zoals verwardheid, prikkelbaarheid, extreme agitatie tot delirium en coma) optreden en moet er een ondersteunende symptomatische behandeling worden gestart.
Comme ces syndromes peuvent se traduire par des affections potentiellement létales, le traitement par fluoxétine doit être arrêté s'il se produit de tels événements (caractérisées par des ensembles de symptômes tels qu'hyperthermie, rigidité, myoclonies, instabilité autonome avec fluctuations rapides possibles des fonctions vitales, modifications de l'état mental telles que confusion, irritabilité et agitation extrême pouvant évoluer en un délire et un coma), et un traitement symptomatique de soutien doit être instauré.

Serotoninesyndroom/ bijwerkingen gelijkend op maligne neuroleptisch syndroom In zeldzame gevallen werd ontwikkeling van een sertotoninesyndroom of reacties gelijkend op maligne neuroleptisch syndroom gemeld in verband met een behandeling met fluvoxamine, vooral wanneer gegeven in combinatie met andere serotonerge en/of neuroleptische geneesmiddelen. Aangezien deze syndromen kunnen leiden tot potentieel levensbedreigende situaties, dient de behandeling met fluvoxamine te worden gestaakt indien dergelijke reacties (gekenmerkt door symptoomclusters zoals hyperthermie, stijfheid, myoclonie, autonome instabiliteit met mogelijk snelle schommelingen van de vitale functies, veranderingen van de mentale toestand waaronder verwarring, geïrriteerdheid, extreme agitatie evoluerend naar delirium en coma) optreden en een ondersteunende symptomatische behandeling dient te worden ingesteld.
Comme ces syndromes peuvent entraîner des situations susceptibles d'entraîner la mort, le traitement par fluvoxamine doit être arrêté si de telles réactions se produisent (reconnaissables à des groupes de symptômes tels que l'hyperthermie, la raideur, la myoclonie, l'instabilité autonomique avec des fluctuations rapides possibles des fonctions vitales, des modifications de l'état mental, notamment de la confusion, de l'irritabilité, une agitation extrême évoluant en délire et en coma) et il convient de recourir à un traitement symptomatique d'appoint.

In zeldzame gevallen is melding gemaakt van serotoninesyndroom of van reacties gelijkend op maligne neuroleptisch syndroom in samenhang met behandeling met fluoxetine, vooral wanneer fluoxetine werd toegediend in combinatie met andere serotonerge (o.a. L-tryptofaan) en/of neuroleptische geneesmiddelen. Aangezien deze syndromen kunnen leiden tot mogelijk levensbedreigende aandoeningen, dient men de behandeling met fluoxetine te staken indien dergelijke reacties optreden (deze worden gekenmerkt door samenvallende symptomen zoals hyperthermie, stijfheid, myoclonus, autonome instabiliteit met snelle fluctuatie van levensfuncties, veranderingen in de mentale gesteldheid, zoals verwardheid, geïrriteerdheid en extreme agitatie die zich kan ontwikkelen tot delirium en coma).
Ces syndromes pouvant engager le pronostic vital du patient, le traitement par fluoxétine doit être interrompu si de tels événements apparaissent (caractérisés par la présence concomitante de symptômes tels que hyperthermie, rigidité, myoclonie, dysfonctionnement du système nerveux autonome avec possible fluctuation rapide des signes vitaux, modification de l’état mental incluant confusion, irritabilité, agitation importante évoluant vers un délire et coma) et un traitement symptomatique d’appoint doit être initié.

Aangezien die syndromen levensbedreigende aandoeningen kunnen veroorzaken, moet de behandeling met fluoxetine worden stopgezet als er dergelijke reacties optreden (gekenmerkt door een combinatie van symptomen zoals hyperthermie, rigiditeit, myoclonus, autonome instabiliteit met mogelijk snelle schommelingen van de vitale tekenen, veranderingen van de mentale toestand zoals verwardheid, prikkelbaarheid, extreme agitatie gaande tot delirium en coma) en er moet een ondersteunende, symptomatische behandeling worden gestart.
Comme ces syndromes peuvent se traduire par des affections potentiellement létales, le traitement par fluoxétine doit être arrêté s'il se produit de tels événements (caractérisés par un ensemble de symptômes tels qu'hyperthermie, rigidité, myoclonies, instabilité autonome avec fluctuations rapides possibles des signes vitaux, modifications de l'état mental incluant confusion, irritabilité et agitation extrême évoluant en un délire et un coma), et un traitement symptomatique de soutien doit être instauré.

Aangezien het aantal patiënten met deze ziekten klein is, worden de ziekten als ‘zeldzaam’ beschouwd, en werd Vidaza op 6 februari 2002 aangewezen als ‘weesgeneesmiddel’ (een geneesmiddel voor zeldzame ziekten) voor myelodysplastische syndromen en op 29 november 2007 voor AML.
Étant donné le faible nombre de patients touchés par ces affections, ces maladie sont dites «rares»; c’est pourquoi Vidaza a été désigné comme étant un «médicament orphelin» (médicament utilisé pour des maladies rares) le 6 février 2002 pour les syndromes myélodysplasiques et le 29 novembre 2007 pour la LAM.