Traduction de «aanbevolen bij adolescenten » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een vorm van schizofrenie waarbij affectieve veranderingen op de voorgrond staan, wanen en hallucinaties vluchtig en fragmentarisch zijn, gedrag onverantwoordelijk en onvoorspelbaar is en maniërismen veel voorkomen. Het affect is vlak en inadequaat. Het denken is ongeorganiseerd en de spraak onsamenhangend. Er bestaat een neiging tot sociale afzondering. Doorgaans is de prognose slecht wegens de snelle ontwikkeling van 'negatieve' symptomen, voornamelijk vervlakking van het affect en verlies van wilskracht. Hebefrenie dient gewoonlijk slechts gediagnosticeerd te worden bij adolescenten of jonge volwassenen. | Neventerm: | gedesorganiseerde schizofrenie | hebefrenie
Définition: Forme de schizophrénie caractérisée par la présence, au premier plan, d'une perturbation des affects; les idées délirantes et les hallucinations restent flottantes et fragmentaires, le comportement est irresponsable et imprévisible; il existe fréquemment un maniérisme. L'humeur est superficielle et inappropriée. La pensée est désorganisée et le discours incohérent. Le trouble entraîne fréquemment un isolement social. Le pronostic est habituellement médiocre, en raison de l'apparition précoce de symptômes négatifs , concernant, en particulier, un émoussement des affects et une perte de la volonté. En principe, le diagnostic d'hébéphrénie doit être réservé à des adolescents et des adultes jeunes. | Hébéphrénie Schizophrénie désorganisée

Omschrijving: De patiënt lijdt onder onzekerheid omtrent zijn of haar genderidentiteit of seksuele oriëntatie, waardoor angst of depressiviteit worden veroorzaakt. Meestal komt dit voor bij adolescenten die niet zeker weten of zij homoseksueel, heteroseksueel of biseksueel zijn of bij personen die na een periode van ogenschijnlijk evenwichtige seksuele oriëntatie (dikwijls in een langdurige relatie), ervaren dat hun seksuele oriëntatie aan het veranderen is.
Définition: Le sujet est incertain quant à son identité sexuelle ou son orientation sexuelle et sa souffrance est responsable d'anxiété ou de dépression. La plupart du temps, cela survient chez des adolescents qui ne sont pas certains de leur orientation, homosexuelle, hétérosexuelle ou bisexuelle, ou chez des sujets qui, après une période d'orientation sexuelle apparemment stable (souvent dans une relation de longue durée) éprouvent un changement dans leur orientation sexuelle.

Omschrijving: Toestanden van subjectieve spanning en emotionele ontregeling die doorgaans het sociaal functioneren en optreden belemmeren en ontstaan in de periode van aanpassing aan een belangrijke levensverandering of stressveroorzakende levensgebeurtenis. De stressveroorzakende factor kan de samenhang van iemands sociale netwerk aangetast hebben (sterfgeval, scheiding) of sociale steun en waarden in groter verband (migratie, vluchtelingenstatus) of vertegenwoordigde een belangrijke ontwikkelingsstap of crisis (naar school gaan, ouder worden, falen in het bereiken van een dierbaar persoonlijk doel, pensionering). Individuele predispositie of kwetsbaarheid speelt een belangrijke rol bij het risico voor het optreden van aanpassingsstoornissen en de vormen daarvan, maar men neemt niettemin aan dat de toestand niet zou zijn ontstaan zonder de stressveroorzakende factor. De vormen variëren en omvatten depressieve stemming, angst, zorgen (of een mengsel hiervan); een gevoel van onvermogen de problemen het hoofd te bieden, vooruit te plannen of in de huidige situatie voort te gaan, alsmede enige mate van beperking bij het verrichten van alledaagse taken. Gedragsstoornissen kunnen een begeleidend kenmerk zijn, vooral bij adolescenten. Het meest op de voorgrond tredende kenmerk kan een korte of langdurige depressieve reactie zijn of een stoornis van andere emoties en gedragingen. | Neventerm: | cultuurschok | hospitalisme bij kinderen | rouwreactie
Définition: Etat de détresse et de perturbation émotionnelle, entravant habituellement le fonctionnement et les performances sociales, survenant au cours d'une période d'adaptation à un changement existentiel important ou un événement stressant. Le facteur de stress peut entraver l'intégrité de l'environnement social du sujet (deuil, expériences de séparation) ou son système global de support social et de valeurs sociales (immigration, statut de réfugié); ailleurs, le facteur de stress est en rapport avec une période de transition ou de crise au cours du développement (scolarisation, naissance d'un enfant, échec dans la poursuite d'un but important, mise à la retraite). La prédisposition et la vulnérabilité individuelles jouent un rôle important dans la survenue et la symptomatologie d'un trouble de l'adaptation; on admet toutefois que le trouble ne serait pas survenu en l'absence du facteur de stress concerné. Les manifestations, variables, comprennent une humeur dépressive, une anxiété ou une inquiétude (ou l'association de ces troubles), un sentiment d'impossibilité à faire face, à faire des projets, ou à continuer dans la situation actuelle, ainsi qu'une certaine altération du fonctionnement quotidien. Elles peuvent s'accompagner d'un trouble des conduites, en particulier chez les adolescents. La caractéristique essentielle de ce trouble peut consister en une réaction dépressive, de courte ou de longue durée, ou une autre perturbation des émotions et des conduites. | Choc culturel Hospitalisme chez l'enfant Réaction de deuil

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Tygacil dient niet te worden gebruikt bij kinderen jonger dan 8 jaar vanwege verkleuring van de tanden en het wordt niet aanbevolen bij adolescenten jonger dan 18 jaar vanwege het gebrek aan gegevens met betrekking tot veiligheid en werkzaamheid (zie rubrieken 4.2 en 4.8).
Tygacil ne doit pas être utilisé chez les enfants de moins de 8 ans en raison du risque de coloration des dents. Tygacil est déconseillé chez les adolescents de moins de 18 ans en raison de l’absence de données sur la sécurité d’emploi et l’efficacité (voir rubriques 4.2 et 4.8).

Epilepsie Het aanbevolen schema voor verhoging van de dosering en de onderhoudsdoseringen die worden aanbevolen bij volwassenen en adolescenten van 13 jaar en ouder (Tabel 1) en bij kinderen en adolescenten van 2 tot 12 jaar (Tabel 2), worden hieronder weergegeven.
Epilepsie L’augmentation progressive de la dose et les doses d’entretien recommandées pour les adultes et les adolescents de 13 ans et plus (Tableau 1) ainsi que pour les enfants et les adolescents de 2 à 12 ans (Tableau 2) sont présentées ci-dessous.

Het aanbevolen schema voor verhoging van de dosering en de onderhoudsdoseringen die worden aanbevolen bij volwassenen en adolescenten van 13 jaar en ouder (tabel 1) en bij kinderen en adolescenten van 2 tot 12 jaar (tabel 2), worden hieronder weergegeven.
L’augmentation de la dose et les doses d’entretien recommandées pour les adultes et les adolescents de 13 ans et plus (Tableau 1) et pour les enfants et les adolescents âgés de 2 à 12 ans (Tableau 2) sont données ci-dessous.

Gebruik bij kinderen en adolescenten (jonger dan 18 jaar): Gebruik van kaliumlosartan/hydrochlorothiazide wordt niet aanbevolen bij kinderen en adolescenten, jonger dan 18 jaar, omwille van de beperkte klinische ervaringen m.b.t. veiligheid en effecten bij kinderen en adolescenten.
Enfants et adolescents (< 18 ans): Losartan potassique/Hydrochlorothiazide est déconseillé chez les enfants et adolescents de moins de 18 ans car les données de sécurité et d’efficacité disponibles sont insuffisantes.

Kinderen en adolescenten: Co-Valsartan Teva wordt niet aanbevolen voor gebruik bij kinderen en adolescenten (jonger dan 18 jaar), aangezien de werking van de tabletten bij kinderen en adolescenten niet bekend is.
Enfants et adolescents Co-Valsartan Teva n’est pas recommandé chez les enfants et les adolescents de moins de 18 ans, car les effets dans cette population ne sont pas encore connus.

Gebruik bij kinderen Voor kinderen en adolescenten van 1 tot en met 17 jaar is de aanbevolen dosis 10 mg (1 ml van de orale suspensie) driemaal daags voor kinderen en adolescenten die 20 kg of minder wegen, of 20 mg (2 ml van de orale suspensie) driemaal daags voor kinderen en adolescenten die meer dan 20 kg wegen, ingenomen met of zonder voedsel. Hogere doses dienen niet te worden gebruikt bij kinderen.
La dose recommandée chez les enfants et les adolescents de 1 à 17 ans, est : . chez les enfants et les adolescents pesant 20 kg ou moins : 10 mg ( 1ml de suspension buvable) trois fois par jour . chez les enfants et les adolescents pesant plus de 20 kg, : 20 mg (2 ml de suspension buvable ou 1 comprimé) trois fois par jour.

Gebruik bij kinderen Voor kinderen en adolescenten van 1 tot en met 17 jaar is de aanbevolen dosis 10 mg (1 ml van de orale suspensie) driemaal daags voor kinderen en adolescenten die 20 kg of minder wegen, of 20 mg (2 ml van de orale suspensie of 1 tablet) driemaal daags voor kinderen en adolescenten die meer dan 20 kg wegen, met of zonder voedsel. Hogere doses dienen niet te worden gebruikt bij kinderen.
La dose recommandée chez les enfants et les adolescents de 1 à 17 ans, est : . chez les enfants et les adolescents pesant 20 kg ou moins : 10 mg (1ml de suspension buvable) trois fois par jour . chez les enfants et les adolescents pesant plus de 20 kg, : 20 mg (2 ml de suspension buvable ou 1 comprimé) trois fois par jour.

Kinderen en adolescenten Firazyr wordt niet aanbevolen voor gebruik bij kinderen en adolescenten jonger dan 18 jaar omdat het nog niet in deze leeftijdsgroep is onderzocht.
Enfants et adolescents Firazyr n’est pas destiné aux enfants et aux adolescents de moins de 18 ans car il n’a pas encore été étudié dans cette classe d’âge.

Gebruik bij kinderen en adolescenten De aanbevolen dosering is voor kinderen en adolescenten gelijk aan die voor volwassenen.
Utilisation chez les enfants et les adolescents La posologie recommandée d’Elaprase chez l’enfant et l’adolescent est identique à celle de l’adulte.

Erger nog, slechts 11% van de adolescenten die een antidepressivum gebruiken, worden ook door een psychotherapeut gevolgd*. Nochtans wordt de psychotherapie als eerste behandeling aanbevolen.
Pire, 11% seulement des ados sous antidépresseur sont suivis par un psychothérapeute* alors que la psychothérapie est le premier traitement recommandé .