Traduction de «aan eerder ingesteld » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Doorgaans zijn ten minste twee of drie van de eerder genoemde symptomen aanwezig. De betrokkene lijdt hier doorgaans onder, maar zal waarschijnlijk in staat zijn de meeste van zijn bezigheden voort te zetten.
Définition: Au moins deux ou trois des symptômes cités plus haut sont habituellement présents. Ces symptômes s'accompagnent généralement d'un sentiment de détresse, mais le sujet reste, le plus souvent, capable de poursuivre la plupart de ses activités.

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door zichtbaar haarverlies ten gevolge van een herhaaldelijk onvermogen om weerstand te bieden aan de drang om haren uit te trekken. Het uittrekken van het haar wordt doorgaans voorafgegaan door toenemende spanning en wordt gevolgd door een gevoel van opluchting of voldoening. Deze diagnose dient niet gesteld te worden indien er sprake is van een reeds eerder bestaande ontsteking van de huid of indien het haaruittrekken plaatsvindt in reactie op een waan of een hallucinatie.
Définition: Trouble caractérisé par une perte visible des cheveux, causée par une impossibilité répétée de résister aux impulsions à s'arracher les cheveux. L'arrachage des cheveux est habituellement précédé par une sensation croissante de tension et suivi d'un sentiment de soulagement ou de satisfaction. On ne porte pas ce diagnostic quand le sujet présente une affection inflammatoire pré-existante du cuir chevelu, ou quand il s'arrache les cheveux à la suite d'idées délirantes ou d'hallucinations.

Omschrijving: Stoornissen van de persoonlijkheid en het gedrag op volwassen leeftijd die zich hebben ontwikkeld bij personen zonder eerdere persoonlijkheidsstoornis na ondervinding van catastrofale of buitengewoon-lang-aanhoudende stress of na een ernstige psychiatrische-ziekte. Deze diagnosen mogen alleen gesteld worden als er bewijs is van een uitgesproken en duurzame verandering van het patroon waarin iemand de omgeving en zichzelf waarneemt, daarmee in betrekking staat of daarover denkt. De persoonlijkheidsverandering dient aanmerkelijk te zijn en samen te gaan met star en onaangepast gedrag dat voor de pathogene ervaring niet aanwezig was. De verandering mag geen directe manifestatie te zijn van een andere psychische stoornis of een restverschijnsel van enige psychische stoornis, daaraan voorafgaand.
Définition: Cette catégorie concerne des anomalies de la personnalité et du comportement chez l'adulte, survenant en l'absence de troubles préalables de la personnalité et faisant suite à un facteur de stress, soit catastrophique, soit excessif et prolongé, ou à une maladie psychiatrique sévère. Ce diagnostic ne doit être porté que dans les cas où on a la preuve d'un changement manifeste et durable des modes de perception, de relation ou de pensée concernant l'environnement ou soi-même. La modification de la personnalité doit être significative et être associée à un comportement rigide et mal adapté, absent avant la survenue de l'événement pathogène. La modification ne doit pas être la manifestation directe d'un autre trouble mental ni un symptôme résiduel d'un trouble mental antérieur.

Omschrijving: Doorgaans zijn vier of meer van de eerder genoemde symptomen aanwezig en de betrokkene heeft waarschijnlijk grote moeite met het volhouden van gewone bezigheden.
Définition: Au moins quatre des symptômes cités plus haut sont habituellement présents et le sujet éprouve des difficultés considérables à poursuivre ses activités usuelles.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Sitagliptine 100 mg 1 dd toegevoegd aan eerder ingesteld metformine � (N=453) Sitagliptine 100 mg 1 dd toegevoegd aan eerder ingesteld pioglitazon � (N=163) Sitagliptine 100 mg 1 dd toegevoegd aan eerder ingesteld glimepiride � (N=102) Sitagliptine 100 mg 1 dd toegevoegd aan eerder ingesteld glimepiride + metformine � (N=115) Sitagliptine 100 mg 1 dd toegevoegd aan eerder ingesteld pioglitazon + metformine # (N=152) Aanvangsbehandeling 2 dd � : Sitagliptine 50 mg + metformine 500 mg (N=183) Aanvangsbehandeling 2 dd � : Sitagliptine 50 mg + metformine 1000 mg (N=178) Sitagliptine 100 mg 1 dd toegevoegd aan eerder ingestelde behandeling met insuline (+/- metformine) � (N=305)
Etudes en association Ajout de 100 mg de sitagliptine une fois par jour à un traitement en cours par la metformine � (N = 453) Ajout de 100 mg de sitagliptine une fois par jour à un traitement en cours par la pioglitazone � (N = 163) Ajout de 100 mg de sitagliptine une fois par jour à un traitement en cours par le glimépiride � (N = 102) Ajout de 100 mg de sitagliptine une fois par jour à un traitement en cours par l'association glimépiride/metformine � (N = 115) Ajout de 100 mg de sitagliptine une fois par jour à un traitement en cours par l'association pioglitazone/metformine # (N = 152) Traitement initial (2 fois par jour) � : 50 mg de sitagliptine + 500 mg de metformine (N = 183) Traitement initial (2 fois par jour) � : 50 mg de sitagliptine + 1 000 mg de metformine (N = 178) Ajout de 100 mg de sitagliptine une fois par jour à un traitement en cours par insuline (avec ou sans metformine) � (N = 305)

In een dubbelblinde, placebogecontroleerde, 8 weken durende studie werden 769 patiënten met hypercholesterolemie die al monotherapie met een statine kregen en die de LDL-Cstreefwaarde van de National Cholesterol Education Program (NCEP) (2,6 tot 4,1 mmol/l [100 tot 160 mg/dl], afhankelijk van baselinekenmerken) niet hadden bereikt willekeurig toegewezen aan hetzij Ezetrol 10 mg hetzij placebo naast hun eerder ingestelde statinetherapie.
Dans une étude en double aveugle, contrôlée contre placebo, de 8 semaines, 769 patients ayant une hypercholestérolémie déjà traités par une statine en monothérapie, mais n’atteignant pas l’objectif de LDL-C du NCEP (National Cholesterol Education Program) soit 2,6 à 4,1 mmol/l [100 à 160 mg/dl]), selon les caractéristiques initiales, ont été randomisés pour recevoir soit 10 mg d’EZETROL, soit un placebo, en association avec le traitement par la statine en cours.

Bovendien gaf ezetimibe, toegevoegd aan een eerder ingestelde behandeling met een statine, in vergelijking met placebo een significante verlaging van het totaal-C, Apo-B en TG en verhoogde de HDL-C. Ezetimibe of placebo, toegevoegd aan behandeling met een statine, verminderde de mediane concentratie van het C-reactief proteïne met 10 % respectievelijk 0 % ten opzichte van de baseline.
L’association d’EZETROL ou d’un placebo à un traitement par une statine a diminué la concentration moyenne de la protéine C-réactive de respectivement 10 % et 0 % par rapport à la valeur initiale.

Primaire hypercholesterolemie In een dubbelblind, placebogecontroleerd, 8 weken durend onderzoek werden 240 patiënten met hypercholesterolemie die al monotherapie met simvastatine kregen en niet de door de National Cholesterol Education Program (NCEP) aanbevolen LDL-C-streefwaarden (2,6 tot 4,1 mmol/l [100 tot 160 mg/dl]), afhankelijk van de baselinekenmerken) hadden gehaald, willekeurig toegewezen aan ezetimibe 10 mg of placebo naast eerder ingestelde therapie met simvastatine. Van de met simvastatine behandelde patiënten die bij baseline niet op hun LDL-C-streefwaarden waren (~80 %), bereikten significant meer patiënten die aan ezetimibe samen met simvastatine waren toegewezen hun LDL-C-streefwaarden bij het eindpunt van de studie dan patiënten die waren toegewezen aan placebo samen met simvastatine, 76 % respectievelijk 21,5 %.
Hypercholestérolémie primaire Dans une étude en double-aveugle, contrôlée versus placebo, d’une durée de 8 semaines, 240 patients ayant une hypercholestérolémie, déjà traités par la simvastatine en monothérapie, mais n’atteignant pas l’objectif de LDL-C du NCEP (National Cholesterol Education Program - soit 2,6 à 4,1 mmol/l [1,0 à 1,6 g/l], selon les caractéristiques initiales), ont été randomisés pour recevoir soit 10 mg d’ézétimibe, soit un placebo, en association avec le traitement par la simvastatine en cours.

Bij patiënten met een predisponerend risico als gevolg van eerdere langdurige systemische aminoglycosidebehandeling kan het nodig zijn om controle van de nierfunctie en het gehoor te overwegen voordat behandeling met TOBI Podhaler wordt ingesteld.
Chez les patients avec un risque de prédisposition en raison d'un traitement systémique préalable et prolongé par aminosides, il peut être nécessaire d'envisager un examen de la fonction rénale et de l'audition avant d’initier le traitement par TOBI Podhaler.

De beheers- en controlemaatregelen van het programma zijn opgezet op grond van eerdere ervaring: gedurende de laatste drie jaar heeft het ingestelde interne controlesysteem gezorgd voor een gemiddelde restfoutenmarge van minder dan 2% en voor naleving van de in het Financieel Reglement vastgestelde subsidie- en aanbestedingsprocedures.
Les mesures de gestion et de contrôle prévues par le programme sont conçues sur la base de l’expérience acquise; au cours des trois années écoulées, le système de contrôle interne en place a permis d’assurer un taux d’erreur résiduel moyen inférieur à 2 % ainsi que le respect des procédures d’octroi de subventions et de passation de marchés établies par le règlement financier.

Als een patiënt eerder op een fibraat of een statine een spieraandoening heeft gehad, moet behandeling met elk statinebevattend product (zoals INEGY) altijd met voorzichtigheid worden ingesteld.
Si un patient a déjà présenté des troubles musculaires avec un fibrate ou une statine, le traitement avec un médicament contenant une statine (tel qu’INEGY) ne sera initié qu’avec prudence.

Eerdere diureticumbehandeling 2-3 dagen voordat de behandeling met lisinopril/hydrochlorothiazide wordt ingesteld, dient de diureticumbehandeling te worden gestaakt.
Traitement antérieur par diurétique Le traitement par diurétique doit être arrêté 2-3 jours avant l’initiation du traitement par l’association lisinopril/hydrochlorothiazide.

Uit de momenteel beschikbare klinische resultaten blijkt dat het succes van CYTOSAR afhankelijk is van een dagelijkse aanpassing van de dosering eerder dan van een vast schema dat bij het begin van de therapie werd ingesteld.
L'expérience clinique accumulée jusqu'à ce jour indique que le succès du CYTOSAR dépend plus de l'adaptation quotidienne de sa posologie que d’un schéma thérapeutique fixe établi au début du traitement.