Traduction de «Endotheel » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

endotheel | inwendig bekleedsel van bloed- en lymfvaten
endothélium | tissu qui recouvre les surfaces internes du coeur et des vaisseaux

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Na een behandeling met 1 mg/kg om de week gedurende 24 weken, gevolgd door een doseringsschema bestaande uit 0,3 mg/kg om de 2 weken gedurende 18 maanden, kon bij het merendeel van de patiënten de klaring van cellulaire GL-3 in het capillaire endotheel van de nieren, andere nierceltypen en de huid (oppervlakkig capillair endotheel van de huid) gehandhaafd worden. In de lage dosering zou bij sommige patiënten IgG-antilichamen echter een rol kunnen spelen bij de GL-3-klaring. Door de beperkingen van de onderzoeksopzet (klein aantal patiënten) kan geen definitieve conclusie worden getrokken over de onderhoudsdosering, maar deze resultaten suggereren dat na een aanvankelijke dosering van 1,0 mg/kg om de 2 weken, een dosis van 0,3 mg/kg om de 2 weken voldoende kan zijn voor sommige patiënten om de GL-3-klaring te handhaven.
Compte tenu des limites de l'étude (petit nombre de patients), il n'est pas possible de tirer de conclusion définitive concernant le schéma posologique d'entretien. Ces résultats suggèrent néanmoins qu'après une dose d'attaque initiale de 1,0 mg/kg toutes les 2 semaines, une dose de 0,3 mg/kg toutes les 2 semaines peut être suffisante pour maintenir l'élimination du GL-3 chez certains patients.

De verhoogde aanwezigheid van talrijke adhesiefactoren brengt een wisselwerking op gang tussen endotheel en erytrocyten die met de bewaarduur van erytrocyten zou toenemen (Anniss & Sparrow, 2006). Deze adhesie zou nog meer bevorderd worden door de vorming van AGE’s (in het bijzonder van N-carboxymethyllysine) die zouden kunnen reageren met de overeenkomstige receptor (RAGE) van het endotheelmembraan en door de expressie op het erytrocytoppervlak van adhesiemoleculen als CD44, CD47, CD58 en CD147 (Sparrow & Healey, 2006). De toegenomen hechting aan het endotheel zou een plaatselijke ontstekingsreactie activeren of verergeren, in het
L’adhésion accrue à l’endothélium favoriserait l’initiation ou l’aggravation d’une réponse inflammatoire locale, notamment au niveau pulmonaire: in vitro, le surnageant de CE déleucocytés augmente directement la perméabilité de l’endothélium pulmonaire (Rao et al., 2006) et à une activité procoagulante en général (Lu et al., 2010).

In een muizenmodel met een waterstofperoxidebehandeling (H 2 O 2 ) die verondersteld wordt het oxidatieve proces te simuleren neemt de hechting van erytrocyten aan het endotheel toe en vermindert de vervormbaarheid wat bijdraagt tot een hogere vasculaire weerstand tegen bloedverlies (Kaul et al., 2008).
Dans un modèle murin, un traitement au peroxyde d’hydrogène (H 2 O 2 ) supposé simuler ce processus oxydatif, augmente l’adhérence des érythrocytes à l’endothélium et diminue leur déformabilité, concourant à l’augmentation de la résistance vasculaire à l’écoulement sanguin (Kaul et al., 2008).

ATP komt fysiologisch vrij uit erytrocyten als een reactie op hypoxie (Ellsworth, 2000) en mechanische stress. Er werd vooropgesteld dat dit een vasodilatatie opwekt door het vrijkomen van NO uit het endotheel: de dalende concentratie tijdens de bewaring zou de werking van de door hypoxie veroorzaakte vasodilatatie verminderen.
D’autre part l’ATP est libéré physiologiquement par les érythrocytes en réponse à l’hypoxie (Ellsworth, 2000) et au stress mécanique et il a été proposé qu’il induise une vasodilatation par libération endothéliale de NO°: la diminution de sa concentration au cours de la conservation diminuerait l’efficacité de la vasodilatation induite par l’hypoxie.

- verminderde transport- en toevoerfunctie van moleculaire zuurstof naar de weefsels door een kleinere transportcapaciteit, slechtere kinetiek van de gasuitwisselingen of beschadiging van de normale reologische adaptatie aan weefselhypoxie, hechting aan het endotheel, blokkering van de microcirculatie en posttransfusionele miltsequestratie;
- diminution de la fonction de transport et de délivrance de l’oxygène moléculaire aux tissus, par diminution de la capacité de transport, altération des cinétiques d’échanges gazeux ou de l’adaptation rhéologique normale à l’hypoxie tissulaire, adhésion à l’endothélium, blocage de la microcirculation et séquestration splénique posttransfusionnelle;

3. De opsonisatie door IgG-immunoglobulinen, het geleidelijk tot expressie komen van fosfatidylserine op het buitenblad van het plasmamembraan, het verschijnen van herkenbare moleculaire motieven door lectin-like determinanten van macrofagen (β-galactose, N- acetylglucosamine) en de desialylatie zouden de herkenning en de opname van erytrocyten door fagocytaire cellen en de hechting aan ontstoken endotheel en aan circulerende bloedplaatjes bevorderen.
3. L’opsonisation par des immunoglobulines de type IgG, l’externalisation progressive de la phosphatidylsérine sur le feuillet externe de la membrane plasmique, l’apparition de motifs moléculaires reconnaissables par les déterminants lectin-like des macrophages (β-galactose, N- acétylglucosamine) et la désialylation favoriseraient la reconnaissance et la capture des érythrocytes par les cellules phagocytaires ainsi que l’adhérence à l’endothélium enflammé et aux plaquettes circulantes.

4. Een vooraf bestaande ontsteking (patiënten in ICU, sepsis) zou de expressie van adhesiemoleculen op het plasmamembraan van het endotheel doen toenemen (E-selectine, ICAM-1 en VCAM-1) door de werking van TNF-α en interleukinen 1 en.
2006). L’adhésion serait encore favorisée par la formation d’AGEs (notamment de N- carboxyméthyl-lysine) susceptibles de réagir avec le récepteur correspondant (RAGE) de la membrane endothéliale et par l’expression à la surface érythrocytaire de molécules d’adhésion tels que CD44, CD47, CD58 et CD147 (Sparrow & Healey, 2006).

In vitro is aangetoond dat defibrotide zich bindt aan diverse bij de celregulatie betrokken locaties op het vasculair endotheel, en daardoor een prikkel veroorzaakt die bescherming van geactiveerde endotheelcellen bevordert.
In vitro, il a été montré que le défibrotide se fixe sur différents sites de l’endothélium vasculaire, qui interviennent dans la régulation cellulaire, produisant ainsi un stimulus qui induit la protection des cellules endothéliales activées.

Distributie en biotransformatie 5-ALA wordt bij voorkeur opgenomen door de lever, de nieren, endotheel en huid en door maligne gliomen (WHO-graad III en IV) en het wordt gemetaboliseerd tot fluorescent PPIX. Vier uur na orale toediening van 20 mg/kg lichaamsgewicht 5-ALA HCl wordt de maximale plasmawaarde PPIX bereikt.
Distribution et biotransformation Le 5-ALA est capté préférentiellement par le foie, les reins, les tissus endothéliaux et la peau, ainsi que par les gliomes malins (grade III et IV de l’OMS) où il est métabolisé en PPIX fluorescente. Le pic plasmatique de PPIX est atteint quatre heures après l’administration per os d’une dose de 20 mg/kg de masse corporelle de 5--ALA HCl.

Parallel met een afnemend volume door microvesiculatie, verandert de erytrocyt geleidelijk aan van zijn klassieke soepele biconcave schijfvorm naar een eindstadium van rigide sferocyt (Berezina et al., 2002) met een neiging tot ophoping en vasthechting aan het endotheel.
Parallèlement à la diminution de volume par microvésiculation, l’érythrocyte évolue progressivement de sa forme classique de disque biconcave souple vers le stade terminal de sphéroéchinocyte rigide (Berezina et al., 2002), ayant une tendance à l’agrégabilité et à l’adhésion à l’endothélium.