Vertaling van "64 maanden hadden paclitaxelpatiënten " (Nederlands → Frans) :

Na een mediane follow-up van 64 maanden hadden paclitaxelpatiënten een significante reductie van 17% van het risico van ziekterecidive ten opzichte van patiënten die alleen AC ontvingen (p = 0,006); behandeling met paclitaxel ging gepaard met een reductie in het overlijdensrisico van 7% (95% BI: 0,78 - 1,12).
A une médiane de suivi de 64 mois, il a été observé une réduction significative de 17 % du risque de récidive de la maladie (P = 0,006) chez les patients traités par le paclitaxel par rapport à ceux recevant le protocole AC seul ; le traitement par le paclitaxel a été associé à une réduction du risque de

Bij een mediane follow-up van 64 maanden, hadden paclitaxel patiënten een significante afname van 17% van het risico voor ziekte recidief vergeleken met patiënten die alleen AC kregen (p=0,006); paclitaxel behandeling werd geassocieerd met een afname in het risico voor overlijden van 7% (95%CI: 0,78-1,12).
Pendant la durée moyenne de suivi (64 mois), les patients traités par paclitaxel présentaient une réduction significative (17 %) du risque de récidive de la maladie, par rapport à ceux uniquement traités par AC (p=0,006) ; on a également associé le traitement par paclitaxel à une réduction du risque de décès de 7 % (IC à 95 % : 0,78-1,12).

Aan een mediane followup van 64 maanden hadden patiënten behandeld met paclitaxel een significante vermindering met 17% van het risico dat de ziekte terugkeerde in vergelijking met patiënten die enkel AC kregen (p=0,006); de behandeling met paclitaxel werd geassocieerd met een vermindering van het risico voor fatale afloop met 7% (95% CI: 0,78- 1,12).
Au cours d'un suivi moyen de 64 mois, une réduction significative de 17% du risque de récidive a été notée chez les patientes sous paclitaxel, par rapport aux patientes sous AC seul (p=0,006); le traitement par paclitaxel a été associé à une réduction de 7% du risque de mortalité (IC à 95%: 0,78-1,12).

Bij een mediane follow-up van 64 maanden vertoonden de paclitaxelpatiënten een significante verlaging van 17% van de recidiefkans vergeleken met de patiënten die alleen AC kregen (p = 0,006); de behandeling met paclitaxel werd in verband gebracht met een verlaging van de kans op overlijden van 7% (95% CI: 0,78-1,12).
À une période médiane de suivi de 64 mois, les patientes sous paclitaxel présentaient une réduction significative de 17% du risque de récidive de la maladie par rapport aux patientes qui avaient reçu le schéma AC seul (p = 0,006) ; le traitement par le paclitaxel était associé à une diminution du risque de décès de 7% (IC à 95% : 0,78-1,12).

Na een mediane follow-up van 64 maanden vertoonden de paclitaxelpatiënten een significante daling van het risico van recidief met 17% vergeleken met de patiënten die alleen AC kregen (p = 0,006). De behandeling met paclitaxel ging gepaard met een daling van het overlijdensrisico met 7% (95% BI: 0,78-1,12).
Les patientes traitées par paclitaxel ont présenté une réduction du risque de décès de 7 % (IC à 95 % : 0,78-1,12).

Na een mediane follow-up van 64 maanden was het risico op recidief significant lager (17%) bij de patiënten in de paclitaxelgroep dan bij de patiënten die alleen AC hadden gekregen (p = 0,006); de behandeling met paclitaxel verlaagde het overlijdensrisico met 7% (95% BI: 0,78-1,12).
A un suivi médian de 64 mois, les patientes recevant le paclitaxel ont présenté une réduction significative du risque de récidive de la maladie de 17% par rapport aux patientes recevant AC seul (p = 0,006). Les patientes traitées par paclitaxel ont présenté une réduction du risque de décès de 7% (IC à 95 % : 0,78-1,12).

In de subpopulatie van patiënten die glucocorticosteroïden gedurende 3 maanden of minder voorafgaand aan de randomisatie hadden gekregen, verhoogde Aclasta de BMD ter hoogte van de lumbale verwelkolom met 2,60% versus 0,64% voor risedronaat (gemiddeld verschil: 1,96% ; p< 0,001).
Dans le sous-groupe de patients ayant reçu des glucorticoides pendant 3 mois ou moins avant la randomisation, Aclasta a augmenté la DMO au rachis lombaire de 2,60% versus 0,64% pour le risedronate (différence moyenne : 1,96% ; p< 0,001).