Traduction de «5 juli 1994 ontzegt de bestreden » (Néerlandais → Français) :

Door de verwijzing naar artikel 5 van de Wet van 5 juli 1994 ontzegt de bestreden bepaling de tweede categorie van farmaceutische ondernemingen bedoeld in B.6.1 het voordeel van de uitsluiting bepaald in artikel 191, eerste lid, 15°, vierde lid, 3°, van de Wet van 14 juli 1994, betreffende de berekening van de heffing op het omzetcijfer.
Par la référence qu’elle fait à l’article 5 de la loi du 5 juillet 1994, la disposition attaquée prive la seconde catégorie d’entreprises pharmaceutiques visée en B.6.1 du bénéfice de l’exclusion prévue par l’article 191, alinéa 1 er , 15°, alinéa 4, 3°, de la loi du 14 juillet 1994, relative au calcul de la cotisation sur le chiffre d’affaires.

Door de verwijzing naar artikel 5 van de Wet van 5 juli 1994 zou de bestreden bepaling de twee categorieën van farmaceutische ondernemingen bedoeld in B.8.1 het voordeel ontzeggen van de uitsluiting bepaald in artikel 191, eerste lid, 15°, vierde lid, 3°, van de Wet van 14 juli 1994, en derhalve het recht om zonder discriminatie de rechten te genieten die de artikelen 12, eerste alinea, 28, 30 en 90 van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap hun zouden toekennen.
Par la référence qu’elle fait à l’article 5 de la loi du 5 juillet 1994, la disposition attaquée priverait la seconde catégorie d’entreprises pharmaceutiques visée en B.8.1 du bénéfice de l’exclusion prévue par l’article 191, alinéa 1 er , 15°, alinéa 4, 3°, de la loi du 14 juillet 1994, et, partant, du droit de jouir sans discrimination des droits que leur conféreraient les articles 12, premier alinéa, 28, 30 et 90 du Traité instituant la Communauté européenne.

Door de verwijzing naar artikel 5 van de Wet van 5 juli 1994 zou de bestreden bepaling de tweede categorie van belastingplichtigen bedoeld in B.7.1 het voordeel ontzeggen van de belastingvrijstelling die artikel 191, eerste lid, 15°, vierde lid, 3°, van de Wet van 14 juli 1994 zou invoeren.
Par la référence qu’elle fait à l’article 5 de la loi du 5 juillet 1994, la disposition attaquée priverait la seconde catégorie de contribuables visée en B.7.1 du bénéfice de l’exemption d’impôt qu’instaurerait l’article 191, alinéa 1 er , 15°, alinéa 4, 3°, de la loi du 14 juillet 1994.

Door te verwijzen naar artikel 5 van de Wet van 5 juli 1994 zou de bestreden bepaling de tweede categorie van farmaceutische ondernemingen bedoeld in B.9.1 het voordeel ontzeggen van de uitsluiting bepaald in artikel 191, eerste lid, 15°, vierde lid, 3°, van de Wet van 14 juli 1994 en derhalve het recht om zonder discriminatie de rechten te genieten die artikel 26, leden 1 en 2, artikel 28, lid 2, eerste zin, en artikel 126, eerste alinea, van de voormelde richtlijn van 6 november 2001 aan hen zouden toekennen.
Par la référence qu’elle fait à l’article 5 de la loi du 5 juillet 1994, la disposition attaquée priverait la seconde catégorie d’entreprises pharmaceutiques visée en B.9.1 du bénéfice de l’exclusion prévue par l’article 191, premier alinéa, 15°, alinéa 4, 3°, de la loi du 14 juillet 1994, et, partant, du droit de jouir sans discrimination des droits que leur conféreraient l’article 26, paragraphes 1 et 2, l’article 28, paragraphe 2, première phrase, et l’article 126, premier alinéa, de la directive précitée du 6 novembre 2001.

Door te verwijzen naar artikel 5 van de Wet van 5 juli 1994 zou de bestreden bepaling de tweede categorie van farmaceutische ondernemingen bedoeld in B.10.1 het voordeel ontzeggen van de uitsluiting bepaald in artikel 191, eerste lid, 15°, vierde lid, 3°, van de Wet van 14 juli 1994 en derhalve het recht om de vrijheid van handel en nijverheid zonder discriminatie te genieten.
Par la référence qu’elle fait à l’article 5 de la loi du 5 juillet 1994, la disposition attaquée priverait la seconde catégorie d’entreprises pharmaceutiques visée en B.10.1 du bénéfice de l’exclusion prévue par l’article 191, alinéa 1 er , 15°, alinéa 4, 3°, de la loi du 14 juillet 1994, et, partant, du droit de jouir sans discrimination de la liberté de commerce et d’industrie.

Uit de uiteenzetting van het middel blijkt dat het beroep beperkt is tot het bij de bestreden wet vervangen zevende lid van artikel 140 van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994 (hierna : ZIV-wet 1994), dat betrekking heeft op de uitoefening van het stemrecht in het Comité van de Dienst voor geneeskundige evaluatie en controle van het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering, en dat luidt als volgt :
L’exposé du moyen fait apparaître que le recours est limité à l’alinéa 7, remplacé par la loi entreprise, de l’article 140 de la loi relative à l’assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994 (ci-après : « loi AMI de 1994 »), qui concerne l’exercice du droit de vote au Comité du Service d’évaluation et de contrôle médicaux de l’Institut national d’assurance maladie-invalidité, et qui énonce :

de bestreden administratieve beslissing van 6 maart 2008 van het College van geneesherendirecteurs van het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering wordt vernietigd; het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering wordt veroordeeld tot betaling van een som van tachtigduizend 80 834,67 EUR provisioneel wegens het onrechtmatig toepassen van artikel 7 van het koninklijk besluit van 4 april 2003 tot uitvoering van artikel 37quater van de wet betrefffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, voor de zorgverleners bedoeld in artikel 34, eerste lid, 11° en 12° van dezelfde wet meer de gerechtelijke intresten vanaf 15 oktober 2009 tot datum van de algehele betaling.
de bestreden administratieve beslissing van 6 maart 2008 van het College van geneesherendirecteurs van het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering wordt vernietigd; het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering wordt veroordeeld tot betaling van een som van 80 834,67 EUR zevenenzestig cent provisioneel wegens het onrechtmatig toepassen van artikel 7 van het koninklijk besluit van 4 april 2003 tot uitvoering van artikel 37quater van de wet betrefffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, voor de zorgverleners bedoeld in artikel 34, eerste lid, 11° en 12° van dezelfde wet meer de gerechtelijke intresten vanaf 15 oktober 2009 tot datum van de algehele betaling.