Vertaling van "48 voor placebo " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

placebo | geneesmiddel zonder werking
placébo / placebo | placebo

48,XYYY-syndroom
syndrome 48,XYYY

Salmonella IIIa, groep O:48
Salmonella IIIa, groupe O:48

Salmonella IIIb, groep O:48
Salmonella IIIb, groupe O:48

Salmonella VI, groep O:48
Salmonella VI, groupe O:48

Salmonella II, groep O:48
Salmonella II, groupe O:48

humaan rhinovirus 48
rhinovirus humain 48

autosomaal recessieve spastische paraplegie type 48
paraplégie spastique autosomique récessive type 48

humaan adenovirus 48
adénovirus humain 48

Yersinia enterocolitica serogroep O:48
Yersinia enterocolitica sérogroupe O:48

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Bij patiënten die in onderzoek 1 werden behandeld met placebo, resulteerde de 48 weken durende behandeling met ivacaftor in onderzoek 4 (63 patiënten) in een verbetering in de gemiddelde absolute verandering in procent voorspeld FEV 1 tot en met week 48 van 9,4 procentpunten, gelijk aan die, die werd geobserveerd bij patiënten die werden behandeld met ivacaftor in het met placebo gecontroleerde onderzoek.
Chez les patients ayant reçu le placebo dans l’étude 1, 48 semaines de traitement par l’ivacaftor dans l’étude 4 (63 patients) ont entraîné une amélioration de 9,4 points en pourcentage de la variation absolue moyenne du VEMS, exprimé en pourcentage de la valeur théorique, jusqu’à la Semaine 48, comparable à celle observée chez les patients traités par l’ivacaftor dans l’étude 1 contrôlée contre placebo.

De patiënten kregen apixaban (2,5 of 5 mg 2 x per dag) of placebo (1:1:1) gedurende 12 maanden. Voor de samengestelde primaire uitkomstmaat (recidief van VTE en overlijden door eender welke oorzaak) was apixaban werkzamer dan placebo: incidentie van 3,8%, 4,2% en 11,6% over de behandelingsduur; met apixaban 2,5 mg (RR 0,33; 95%BI van 0,22 tot 0,48), met apixaban 5 mg (RR 0,36; 95%BI van 0,25 tot 0,53) versus placebo.
L’apixaban se montre plus efficace qu’un placebo pour le critère de jugement primaire composite, récidive de TEV et décès de toute cause : incidences de 3,8%, 4,2% et 11,6% sur la durée de traitement ; Risque Relatif sous apixaban 2,5 mg de 0,33 (avec IC à 95% de 0,22 à 0,48), sous apixaban 5 mg de 0,36 (avec IC à 95% de 0,25 à 0,53) versus placebo.

Als canagliflozine werd toegevoegd aan behandeling met insuline, werd hypoglykemie waargenomen bij respectievelijk 49,3%, 48,2% en 36,8% van de patiënten behandeld met canagliflozine 100 mg, canagliflozine 300 mg en placebo, en kwam ernstige hypoglykemie voor bij 1,8%, 2,7% en 2,5% van de patiënten behandeld met respectievelijk canagliflozine 100 mg, canagliflozine 300 mg en placebo.
Lorsque la canagliflozine a été ajoutée à une insulinothérapie, on a observé une hypoglycémie chez respectivement 49,3 %, 48,2 % et 36,8 % des patients traités par canagliflozine 100 mg, canagliflozine 300 mg et placebo et une hypoglycémie sévère s'est produite chez respectivement 1,8 %, 2,7 % et 2,5 % des patients traités par canagliflozine 100 mg, canagliflozine 300 mg et placebo.

0 6 12 18 24 30 36 42 48 54 60 66 72 78 84 90 96 102 108 114 120 Tijd (weken) Aantal patiënten dat nog risico loopt Tijd (weken) 0 6 12 18 24 30 36 2 42 48 54 60 66 72 78 84 90 96 102 108 114 120 Everolimus 485 436 366 304 257 221 185 158 124 91 66 50 35 24 22 13 10 8 2 1 0 Placebo 239 190 132 96 67 50 39 30 21 15 10 8 5 3 1 1 1 0 0 0 0
0 6 12 18 24 30 36 42 48 54 60 66 72 78 84 90 96 102 108 114 120 Temps (semaines) Nombre de patients encore à risque Temps (semaines) 0 6 12 18 24 30 36 42 48 54 60 66 72 78 84 90 96 102 108 114 120 Evérolimus 485 436 366 304 257 221 185 158 124 91 66 50 35 24 22 13 10 8 2 1 0 Placebo 239 190 132 96 67 50 39 30 21 15 10 8 5 3 1 1 1 0 0 0 0

Bij orale candidose wordt miconazol (in orale gel) vaak als eerste keuze aanzien 48 , hoewel er t.o.v. placebo geen bewijs bestaat voor candidosebehandeling bij patiënten die chemo- of radiotherapie krijgen 49 .
En cas de candidose orale, le miconazole (en gel buccal) est généralement considéré comme un premier choix 48 , malgré une absence de preuve d’efficacité du traitement versus placebo chez des patients sous chimiothérapie ou radiothérapie 49 .

Volgens een Cochrane review [Cochrane Database Syst Rev 2012; 2 Art. No.:CD003431 (doi:10.1002/14651858. CD003431.pub3.)] over niet-chirurgische behandeling van anale fissuren, leidt een behandeling met zalf op basis van nitroglycerine (0,2 tot 0,4 %) tot een statistisch significante, maar geringe verhoging van het genezingspercentage van anale fissuren in vergelijking met placebo (48,9% versus 35,5%).
D’après une revue de Cochrane [Cochrane Database Syst Rev 2012; 2 Art. No.:CD003431 (doi:10.1002/14651858.CD003431.pub3.)] sur le traitement non chirurgical des fissures anales, le traitement par la pommade à base de nitroglycérine (0,2 à 0,4%) entraîne une augmentation statistiquement significative - bien que faible - du taux de guérison des fissures anales par rapport au placebo (48,9% versus 35,5%).

Klinische studies bij dementie bij de ziekte van Alzheimer De werkzaamheid van Prometax pleisters voor transdermaal gebruik bij patiënten met dementie bij de ziekte van Alzheimer is aangetoond in een 24 weken durende dubbelblinde, placebo-gecontroleerde basisstudie plus open-label extensiestudie en in een 48 weken durende dubbelblinde comparatorstudie.
Etudes cliniques dans la maladie d’Alzheimer L’efficacité des dispositifs transdermiques de Prometax chez les patients atteints de la maladie d’Alzheimer a été démontrée dans une étude pivot de 24 semaines en double aveugle contrôlée versus placebo ainsi que dans sa phase d’extension en ouvert et dans une étude de 48 semaines en double aveugle versus comparateur actif.

De mediane progressievrije overleving was 48,1 weken (95% BI: 36,4; 62,1) bij patiënten behandeld met lenalidomide/dexamethason versus 20,0 weken (95% BI: 16,1; 20,1) bij patiënten behandeld met placebo/dexamethason.
La durée médiane de survie sans progression de la maladie a été de 48,1 semaines (IC à 95 % : 36,4–62,1) chez les patients traités par lénalidomide/dexaméthasone contre 20,0 semaines (IC à 95 % : 16,1–20,1) chez les patients traités par placebo/dexaméthasone.

21 patiënten behandeld met teduglutide (48,8%) versus 9 met placebo (20,9%) bereikten ten minste 1 dag reductie in toediening van parenterale voeding (p=0,008).
Le temps sous nutrition parentérale a diminué d’au moins un jour chez 21 patients du groupe teduglutide (48,8 %) et 9 du groupe placebo (20,9 %) (p=0,008).

Bij patiënten die behandeld werden met celecoxib 200 mg tweemaal daags, werd 48% van de patiënten als niet reagerend op lisinopril beschouwd bij het laatste bezoek aan de kliniek vergeleken met 27% van de patiënten die met placebo waren behandeld (gedefinieerd als ofwel diastolische bloeddruk van > 90 mmHg of diastolische bloeddrukverhoging van > 10 % uitgaande van de uitgangswaarde; in beide gevallen werd de diastolische bloeddruk bepaald met de manchetmethode). Dit verschil was statistisch significant.
Parmi les patients traités par célécoxib 200 mg 2x/j, 48 % ont été considérés comme non répondeurs au lisinopril lors de la visite clinique finale (soit une pression artérielle diastolique au brassard > 90 mmHg ou augmentée > de 10 % par rapport à la valeur basale), contre 27 % des patients traités par le placebo ; cette différence a été statistiquement significative.