Vertaling van "266 patiënten " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Het essentiële kenmerk is een voortdurende preoccupatie met de mogelijkheid één of meer ernstige en progressieve lichamelijke ziekten te hebben. Patiënten geven blijk van aanhoudende somatische klachten of een voortdurende preoccupatie met hun uiterlijk. Normale of alledaagse gevoelens en verschijnselen worden door patiënten dikwijls uitgelegd als abnormaal en kwellend en de aandacht is doorgaans gericht op slechts één of twee organen of systemen van het lichaam. Duidelijke depressiviteit en angst zijn vaak aanwezig en kunnen aanvullende diagnosen rechtvaardigen. | Neventerm: | verstoorde lichaamsbeleving [body dysmorphic disorder] | dysmorfofobie (niet met wanen) | hypochondrie | hypochondrische neurose | monosymptomatische hypochondrie | nosofobie
Définition: La caractéristique essentielle de ce trouble est une préoccupation persistante concernant la présence éventuelle d'un ou de plusieurs troubles somatiques graves et évolutifs, se traduisant par des plaintes somatiques persistantes ou par une préoccupation durable concernant l'apparence physique. Des sensations et des signes physiques normaux ou anodins sont souvent interprétés par le sujet comme étant anormaux ou pénibles. L'attention du sujet se concentre habituellement sur un ou deux organes ou systèmes. Il existe souvent une dépression et une anxiété importantes, pouvant justifier un diagnostic supplémentaire. | Dysmorphophobie (non délirante) Hypocondrie Névrose hypocondriaque Nosophobie Peur d'une dysmorphie corporelle

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.
Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.

Omschrijving: Een aanhoudende labiliteit van stemming met talrijke perioden van depressiviteit en lichte euforie, waarvan er geen ernstig of langdurig genoeg is om een diagnose te rechtvaardigen van bipolaire affectieve stoornis (F31.-) of recidiverende depressieve stoornis (F33.-). Deze stoornis wordt veelvuldig gevonden bij de verwanten van patiënten met een bipolaire affectieve stoornis. Sommige personen met cyclothymie ontwikkelen tenslotte een bipolaire affectieve stoornis. | Neventerm: | affectieve persoonlijkheidsstoornis | cycloïde persoonlijkheid | cyclothyme persoonlijkheid
Définition: Instabilité persistante de l'humeur, comportant de nombreuses périodes de dépression ou d'exaltation légère (hypomanie), mais dont aucune n'est suffisamment sévère ou prolongée pour justifier un diagnostic de trouble affectif bipolaire (F31.-) ou de trouble dépressif récurrent (F33.-). Le trouble se rencontre fréquemment dans la famille de sujets ayant un trouble affectif bipolaire et certains sujets cyclothymiques sont eux-mêmes atteints ultérieurement d'un trouble affectif bipolaire. | Personnalité:affective | cycloïde | cyclothymique

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door twee of meer episoden waarin het niveau van stemming en activiteit van de betrokkene belangrijk is verstoord, terwijl de ontregeling de ene keer kan bestaan uit een stemmingsverhoging en toegenomen energie en activiteit (hypomanie of manie) en de andere keer uit een stemmingsverlaging en afgenomen energie en activiteit (depressie). Ook patiënten die lijden aan herhaalde episoden van alleen maar hypomanie of manie worden geklasseerd als bipolair. | manisch-depressieve psychose | manisch-depressieve reactie | manisch-depressieve ziekte
Définition: Trouble caractérisé par deux ou plusieurs épisodes au cours desquels l'humeur et le niveau d'activité du sujet sont profondément perturbés, tantôt dans le sens d'une élévation de l'humeur et d'une augmentation de l'énergie et de l'activité (hypomanie ou manie), tantôt dans le sens d'un abaissement de l'humeur et d'une réduction de l'énergie et de l'activité (dépression). Les épisodes récurrents d'hypomanie ou de manie sont classés comme bipolaires. | maladie | psychose | réaction | maniaco-dépressive

vrijstaand liftsysteem voor patiënten op netvoeding
système de levée d’un patient autonome sur secteur

bekrachtigd vrijstaand liftsysteem voor patiënten
système de levée d’un patient autonome alimenté par batterie

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van hetzij een enkele waan hetzij een stel verwante wanen die doorgaans lang en soms levenslang voortduren. De inhoud van de waan of wanen is zeer variabel. Duidelijke en aanhoudende akoestische hallucinaties (stemmen), schizofrene symptomen, zoals wanen omtrent controle en opvallende afvlakking van affect en zeker bewijs voor een hersenaandoening zijn alle onverenigbaar met deze diagnose. De aanwezigheid echter, vooral bij oudere patiënten, van nu en dan optredende of kortstondige akoestische hallucinaties sluit deze diagnose niet uit, op voorwaarde dat zij niet karakteristiek schizofreen zijn en slechts een klein gedeelte van het totale klinische beeld uitmaken. | Neventerm: | parafrenie (laat optredend) | paranoia | paranoïde psychose | paranoïde toestand | sensitieve betrekkingswaan
Définition: Trouble caractérisé par la survenue d'une idée délirante unique ou d'un ensemble d'idées délirantes apparentées, habituellement persistantes, parfois durant toute la vie. Le contenu de l'idée ou des idées délirantes est très variable. La présence d'hallucinations auditives (voix) manifestes et persistantes, de symptômes schizophréniques tels que des idées délirantes d'influence ou un émoussement net des affects, ou la mise en évidence d'une affection cérébrale, sont incompatibles avec le diagnostic. Toutefois, la présence d'hallucinations auditives, en particulier chez les sujets âgés, survenant de façon irrégulière ou transitoire, ne permet pas d'éliminer ce diagnostic, à condition qu'il ne s'agisse pas d'hallucinations typiquement schizophréniques et qu'elles ne dominent pas le tableau clinique. | Etat paranoïaque Paranoïa Paraphrénie (tardive) Psychose paranoïaque Sensitiver Beziehungswahn (délire de relation des sensitifs)

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

8% van 266 patiënten (die op het moment van het bilanrevalidatieprogramma niet werkten en voordien ooit al dan niet gewerkt hebben en waarvoor de betaalde beroepsactiviteit geregistreerd is op alle meetmomenten) oefenen een betaalde beroepsactiviteit uit op het einde van de revalidatie of op een later meetmoment.
Huit pour cents des 266 patients (qui ne travaillaient pas au moment du programme de rééducation de bilan et qui avaient déjà travaillé ou pas avant et pour lesquels l'activité professionnelle a été enregistrée à tous les moments de mesure) exercent une activité professionnelle rémunérée à la fin de la rééducation ou à un moment de mesure ultérieur.

Aangezien dit maandelijks forfait van 266,15€ een maandelijks forfait omvat van 113,89€ (gewijzigd op 01/01/2008) voor de zelfregulatie van zeer intensief verzorgde patiënten waartoe de patiënten behandeld met een insulinepomp behoren, bedraagt de bijkomende specifieke maandelijkse kost voor de continue insuline-infusietherapie per patiënt:
Etant donné que ce forfait mensuel de 266,15 € comprend un forfait mensuel de 113,89 € (adapté au 01/01/2008) pour l’autogestion des patients en soins très intensifs dont font partie les patients traités par pompe à insuline, le coût mensuel spécifique supplémentaire par patient pour l’insulinothérapie par perfusion continue est de :

Onderzoek GS-US-174-0103 werd uitgevoerd onder 266 (gerandomiseerde en behandelde) HBeAg-positieve patiënten, terwijl onderzoek GS-US-174-0102 werd uitgevoerd onder 375 (gerandomiseerde en behandelde) patiënten die negatief waren voor HBeAg en positief voor HBeAb.
L’étude GS-US-174-0103 a été menée chez 266 patients AgHBe positifs (randomisés et traités). L’étude GS-US-174-0102 a été menée chez 375 patients AgHBe négatifs et Ac anti-HBe positifs (randomisés et traités).

Een oplopend doseringsschema werd gevolgd gedurende de eerste 3 dagen van de behandelingsfase, waarbij de dosis opgevoerd werd met 100 IR per dag van een startdosis van 100 IR naar de dagelijkse dosis van 300 IR. Analyse vond plaats op basis van de resultaten bij 266 beoordeelbare patiënten (placebo, n=135 en ORALAIR 300 IR , n=131).
Un schéma posologique croissant a étè suivi pendant les 3 premiers jours du traitement, partant d'une dose initiale de 100 IR le premier jour, puis une dose de 200 IR le 2 ème jour puis 300 IR au troisième jour. L'analyse des résultats est basée sur 266 patients évaluables (placebo, n = 135; Oralair 300 IR, n = 131).

De farmacokinetiek van sunitinib is onderzocht bij 135 gezonde vrijwilligers en bij 266 patiënten met solide tumoren.
La pharmacocinétique du sunitinib a été étudiée chez 135 volontaires sains et 266 patients présentant une tumeur solide.

Voor wekedelensarcoom is Yondelis onderzocht in één hoofdonderzoek onder 266 patiënten met
Pour le sarcome des tissus mous, Yondelis a fait l'objet d'une étude principale incluant 266 patients

Algemene bevindingen Aantal en type behandelingen De 10 centra behandelden in totaal 18 265 patiënten per jaar (2011 of 2012) voor een totale kost van bijna 78 miljoen euros, of € 4 266 als gemiddelde kost per behandeling (Tabel 3).
Résultats globaux Nombre et type de traitement Les 10 centres de l’étude ont traité un total de 18 265 patients par an (2011 ou 2012) pour un cout total de près de 78 millions d'euros, soit un cout moyen par traitement de € 4266 (tableau 3).

Kinesitherapie 106 102 756 899 96 106 266 1 025 1 118 414 954 6 166 1 320 623 976 8 090 Verpleegkunde 0 0 0 0 0 0 0 0 Opticiens 0 0 0 0 0 0 0 0 Prenatale zittingen vroedvrouwen 0 0 0 0 0 0 0 0 Toezicht gehospitaliseerde patiënten 1 086 400 189 1 027 534 326 16 731 268 3 122 18 845 202 3 637 Stomatologie 0 0 0 0 0 0 0 0 Pediatrie 191 312 40 156 741 16 26 054 820 796 26 402 873 852 Fysiotherapie 0 0 0 0 0 0 0 0 Toestellen 0 0 0 0 0 0 0 0 Urinaal, kunstaars en tracheacanule 1 512 231 111 1 854 920 359 27 400 323 2 704 30 767 474 3 174 Banden, gordels en borstprothesen 0 0 0 0 0 0 0 0 Synthesemateriaal 6 206 788 302 68 288 280 679 8 987 831 840 6 486 9 062 326 908 7 467 Transplantaties 0 0 0 0 153 650 14 153 650 14 Totaal 668 037 139 7 687 1 391 448 243 2 803 17 321 257 875 12 609 19 380 743 257 23 099
Kinésithérapie 10 241 685 277 14 899 317 038 246 2 293 3 824 917 772 11 666 14 383 641 295 28 858 Soins infirmiers 5 371 600 533 13 717 150 675 381 2 203 761 753 719 9 965 6 284 029 633 25 885 Opticiens 5 732 1 3 502 052 76 301 751 406 878 305 259 190 955 Séances prénatales accoucheuses 268 788 37 160 453 26 1 252 605 141 1 681 846 204 Surveillance bénéf. hosp. 0 0 0 0 0 0 0 0 Stomatologie 0 0 0 0 0 0 0 0 Pédiatrie 4 442 2 0 0 93 156 34 97 598 36 Physiothérapie 0 0 0 0 1 262 680 9 1 262 680 9 Appareils 64 021 765 3 408 7 769 078 243 2 583 074 927 3 284 2 654 865 770 6 935 Urinal, anus artificiel et canule trachérale 212 399 691 5 609 20 608 117 451 78 610 321 1 516 311 618 129 7 576 Bandages, ceintures et prothèses des seins 49 822 982 5 116 2 356 812 162 37 666 733 1 620 89 846 527 6 898 Matériel de synthèse 706 037 246 8 218 17 440 427 311 600 943 244 3 912 1 324 420 917 12 441 Transplantations 0 0 0 0 4 000 1 4 000 1 Total 31 657 306 450 17 269 1 503 955 382 3 122 23 459 795 599 17 140 56 621 057 431 37 531

Bedragen voorgeschreven inzake Klinische biologie, nucleaire geneeskunde, bijkomende honoraria voor ambulante patiënten 266 672 608,4 16 078 8 284 458,6 2 890 157 820 941,4 16 744 432 778 008,4 35 712
Montants prescrits en Biologie clinique et médecine nucléaire, honoraires complémentaires pour des patients ambulants 266 672 608,4 16 078 8 284 458,6 2 890 157 820 941,4 16 744 432 778 008,4 35 712