Artikel 3, lid 9, van de richtlijn voorziet in een belangrijke beperking van de volledige harmonisatie die door de richtlijn oneerlijke handelspraktijken tot stand wordt gebracht. Dit artikel bepaalt immers dat „[w]at financiële diensten [.] en onroerend goed betreft, de lidstaten vereisten mogen opleggen die voor het bij deze richtlijn geharmoniseerde gebied strenger of prescriptiever zijn dan de bepalingen van deze richtlijn”.
Article 3(9) of the Directive provides for an important limitation on the full harmonisation character of the UCPD by stating that ‘in relation to ‘financial services’ [.] and immovable property, Member States may impose requirements which are more restrictive or prescriptive than this Directive in the field which it approximates’.