Nu het verschil in behandeling berust op een toereikend motief, is zonder belang de vraag of een, klaarblijkelijk materiële, vergissing die in de parlementaire voorbereiding van de wet voorkomt (twaalf maanden zouden driehonderd dagen zijn : Gedr. St., Senaat, 1992-1993, nr. 653-2, p. 21), de wetgever ertoe zou hebben gebracht de in het geding zijnde bepaling aan te nemen.
Da somit der Behandlungsunterschied hinreichend begründet ist, ist die Frage bedeutungslos, ob ein - deutlich materieller - Fehler, der in den Vorarbeiten zu dem Gesetz auftaucht (zwölf Monate seien dreihundert Tage: Parl. Dok., Senat, 1992-1993, Nr. 653-2, S. 21), den Gesetzgeber veranlasst habe, die beanstandete Bestimmung anzunehmen.
