Traduction de «zonder de magistraat » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

federaal magistraat | nationaal magistraat
Föderalmagistrat | Nationalmagistrat

zonder enige andere vorm van proces en zonder kosten
ohne weitere Umstände oder Kosten

doorzending zonder lastonderbreking | doorzending zonder wijziging van de lading | herverzending zonder lastonderbreking | herverzending zonder wijziging van de lading
Neuaufgabe ohne Ladungsveränderung

nationaal magistraat
nationaler Magistrat

magistraat [ magistratuur ]
Richter/Staatsanwalt [ Richter und Staatsanwälte ]

apparaat zonder collector | apparaat zonder commutator | toestel zonder stroomwisselaar
kollektorlose Maschine

magistraat
Magistrat

nationaal magistraat
Nationalmagistrat

plaatsvervangend magistraat
stellvertretender Magistrat

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

2. Schenden artikel 147, derde lid, van de wet van 1 december 2013 tot hervorming van de gerechtelijke arrondissementen en tot wijziging van het Gerechtelijk Wetboek met het oog op een grotere mobiliteit van de leden van de rechterlijke orde alsmede de artikelen 100/1 en 100/2 van het Gerechtelijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat zij een rechter in het gerechtelijk arrondissement Eupen een functionele mobiliteit opleggen, d.w.z. een benoeming in subsidiaire orde in de andere rechtbanken van het gerechtelijk arrondissement opdringen, zonder dat deze daarmee akkoord gaat, hoewel alle andere gevallen van functionele mobiliteit die door de wetgever zijn georganiseerd, de instemming van de desbetreffende magistraat vereisen (zie artikel 65 van het Gerechtelijk Wetboek voor de vrederechter die als politierechter zitting neemt en omgekeerd, de artikelen 98 en 99ter van het Gerechtelijk Wetboek (en in het bijzonder artikel 98, vierde lid, van het Gerechtelijk Wetboek) voor de rechter in handelszaken die in de rechtbank van eerste aanleg of in de arbeidsrechtbank zitting neemt, de arbeidsrechter die in de rechtbank van koophandel of in de rechtbank van eerste aanleg zitting neemt, of de rechter die in de rechtbank van eerste aanleg zitting neemt, maar in de arbeidsrechtbank of in de rechtbank van koophandel zitting moet nemen) ?
2. Schänden die Artikel 147, Absatz 3 des Gesetzes vom 1. Dezember 2013 über die Reform der Gerichtsbezirke und die Mobilität, sowie die Artikel 100/1 und 100/2 des GGB die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem sie einem Richter im Gerichtsbezirk Eupen eine funktionale Mobilität auferlegen, d.h. eine nebensächliche Ernennung an den jeweils anderen Gerichten des Gerichtsbezirks aufzwingen, ohne dass dieser damit einverstanden ist, obwohl alle anderen Fälle der funktionalen Mobilität, die durch den Gesetzgeber organisiert worden sind das Einverständnis des entsprechenden Magistraten bedürfen (siehe Artikel 65 GGB für den Friedenrichter, der als Polizeirichter tagt und umgekehrt, Artikel 98 bis 99ter des GGB (und im Besonderen 98, Abs. 4 GGB) für den Handelsrichter, der am Gericht Erster Instanz oder am Arbeitsgericht tagt, den Arbeitsrichter, der am Handelsgericht oder am Gericht Erster Instanz tagt oder der Richter, der am Gericht Erster Instanz tagt, jedoch am Arbeitsgericht oder am Handelsgericht tagen soll)?

Gelet op de logica van het geldende stelsel, waarbij niet is voorzien in een mogelijkheid van beroep tegen de door het hof van beroep gewezen beslissing, is het niet zonder redelijke verantwoording dat de wetgever evenmin heeft voorzien in een mogelijkheid van beroep tegen de beslissingen genomen door de als onderzoeksrechter aangewezen magistraat op de aan hem gerichte verzoeken.
In der Logik des geltenden Systems, in dem keine Beschwerdemöglichkeit gegen die durch den Appellationshof getroffene Entscheidung vorgesehen ist, entbehrt es nicht einer vernünftigen Rechtfertigung, dass der Gesetzgeber ebenfalls keine Möglichkeit der Beschwerde gegen die Entscheidungen des als Untersuchungsrichter bestimmten Magistrats über die ihm unterbreiteten Anträge vorgesehen hat.

Uit de rechtspleging in de zaak voor het verwijzende rechtscollege blijkt evenwel dat, wanneer het Hof van Cassatie bijkomend onderzoek heeft gevorderd en de zaak te dien einde heeft verwezen naar de eerste voorzitter van een ander hof van beroep dan dat van het rechtsgebied van de betrokken magistraat opdat die een onderzoeksmagistraat aanwijst, de procureur-generaal bij dat hof van beroep bevoegd wordt geacht om bij het afsluiten van het gevorderde onderzoek te beslissen of de zaak al dan niet naar het vonnisgerecht moet worden verwezen, zonder dat ter zake een nieuwe beslissing van het Hof van Cassatie vereist is.
Aus dem Verfahren in der Rechtssache vor dem vorlegenden Rechtsprechungsorgan geht jedoch hervor, dass, falls der Kassationshof zusätzliche Untersuchungen beantragt und zu diesem Zweck die Sache an den Ersten Präsidenten eines anderen Appellationshofes als derjenige des Bereichs des betreffenden Magistrats verwiesen hat, damit dieser einen Untersuchungsmagistrat bestimmt, der Generalprokurator bei diesem Appellationshof als zuständig erachtet wird, nach Abschluss der angeforderten Untersuchung darüber zu entscheiden, ob die Sache an das erkennende Gericht zu verweisen ist oder nicht, ohne dass eine neue Entscheidung des Kassationshofes darüber erforderlich ist.

« Art. 479. Wanneer een vrederechter, een rechter in de politierechtbank, een rechter in de rechtbank van eerste aanleg, in de arbeidsrechtbank of in de rechtbank van koophandel, een raadsheer in het hof van beroep of in het arbeidshof, een raadsheer in het Hof van Cassatie, een magistraat van het parket bij een rechtbank of een hof, een referendaris bij het Hof van Cassatie, een lid van het Rekenhof, een lid van de Raad van State van het auditoraat of van het coördinatiebureau bij de Raad van State, een lid van het Grondwettelijk Hof, een referendaris bij dat Hof, de leden van de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen, een provinciegouverneur, ervan beschuldigd wordt buiten zijn ambt een misdrijf gepleegd te hebben dat een correctionele straf meebrengt, laat de procureur-generaal bij het hof van beroep hem dagvaarden voor dat hof, dat uitspraak doet, zonder dat beroep kan worden ingesteld.
« Art. 479. Wenn ein Friedensrichter, ein Richter am Polizeigericht, ein Richter am Gericht Erster Instanz, am Arbeitsgericht oder am Handelsgericht, ein Gerichtsrat am Appellationshof oder am Arbeitsgerichtshof, ein Gerichtsrat am Kassationshof, ein Magistrat der Staatsanwaltschaft bei einem Gericht oder Gerichtshof, ein Referent am Kassationshof, ein Mitglied des Rechnungshofs, ein Mitglied des Staatsrates, des Auditorats oder des Koordinationsbüros beim Staatsrat, ein Mitglied des Verfassungsgerichtshofs, ein Referent an diesem Gerichtshof, die Mitglieder des Rats für Ausländerstreitsachen, ein Provinzgouverneur beschuldigt werden, außerhalb ihres Amtes eine Straftat begangen zu haben, die eine Korrektionalstrafe mit sich bringt, lässt der Generalprokurator beim Appellationshof sie vor diesen Gerichtshof laden, der entscheidet, ohne dass Berufung eingelegt werden kann.

Op de naleving van de voormelde voorwaarde wordt toezicht gehouden door het Controleorgaan op de politionele informatie en, in het geval van een verwerking van gegevens bedoeld in artikel 44/5, § 3, 1°, van de wet op het politieambt in de A.N.G., door de « bevoegde magistraat », zonder wiens toestemming die verwerking niet is toegelaten.
Die Einhaltung der vorerwähnten Bedingung wird kontrolliert durch das Organ für die Kontrolle der polizeilichen Informationen und, im Fall einer Verarbeitung von Daten im Sinne von Artikel 44/5 § 3 Nr. 1 des Gesetzes über das Polizeiamt in der AND, durch den « zuständigen Magistrat », ohne dessen Erlaubnis diese Verarbeitung nicht zugelassen ist.

De verwijzende rechter vraagt aan het Hof of artikel 433terdecies, tweede lid, van het Strafwetboek, de artikelen 10, 11, 12 en 17 van de Grondwet schendt « in zoverre het de verbeurdverklaring van het onroerend of roerend goed, zelfs indien het toebehoort aan een derde te goeder trouw, verplicht maakt, zonder de magistraat die zitting neemt ten gronde in staat te stellen de teruggave van dat roerend of onroerend goed te gelasten ».
Der vorlegende Richter fragt den Hof, ob Artikel 433terdecies Absatz 2 des Strafgesetzbuches gegen die Artikel 10, 11, 12 und 17 der Verfassung verstosse, indem « er die Einziehung des unbeweglichen oder beweglichen Gutes verpflichtend vorschreibt, und zwar auch dann, wenn es einem gutgläubigen Dritten gehört, ohne dass der zur Sache erkennende Magistrat die Rückgabe dieses beweglichen oder unbeweglichen Gutes anordnen kann ».

De verzoekers verwijten de door hen bestreden bepalingen dat zij niet voorzien in een Duitstalige kamer binnen de Nationale Tuchtraad en dat zij zich ertoe beperken te bepalen dat de magistraat met de minste anciënniteit wordt vervangen door een magistraat die blijk geeft van kennis van de Duitse taal, wanneer een magistraat die blijkt heeft gegeven van kennis van die taal vraagt om een procedure in de Duitse taal te genieten, zonder zelfs te preciseren in welke kamer Franstalige of Nederlandstalige die vervanging moet plaatsvinden en zonder te eisen dat de procedure in het Duits wordt gevoerd.
Die Kläger machen den von ihnen angefochtenen Bestimmungen zum Vorwurf, dass sie keine deutschsprachige Kammer im Nationalen Disziplinarrat vorsähen und lediglich bestimmten, dass der Magistrat mit dem geringsten Dienstälter durch einen Magistrat ersetzt werde, der die Kenntnis der deutschen Sprache nachgewiesen habe, wenn ein Magistrat, der die Kenntnis dieser Sprache nachgewiesen habe, ein Verfahren in deutscher Sprache beantrage, ohne dass dabei bestimmt werde, in welcher Kammer - der französisch- oder der niederländischsprachigen - ein der deutschen Sprache mächtiges Mitglied hinzugezogen werde, und ohne dass vorgeschrieben werde, dass das Verfahren in deutscher Sprache geführt werde.

Dezelfde verzoekers klagen tot slot aan dat artikel 21, § 1, derde lid, van de wet van 18 juli 1991, toegevoegd door het aangevochten artikel 3 van de wet van 9 juli 1997, zonder verantwoording een verschil in behandeling instelt tussen, enerzijds, de plaatsvervangende rechters die vóór 1 oktober 1993 zijn benoemd en, anderzijds, de geslaagden voor het examen inzake beroepsbekwaamheid, de kandidaten die de gerechtelijke stage hebben beëindigd en de werkende magistraten, doordat, wanneer de kandidatuur van die personen voor een ambt van werkend magistraat een unaniem gunstig advies heeft gekregen vanwege het adviescomité, die kandidatuur de Minister van Justitie belet de kandidatuur van die plaatsvervangende rechters voor diezelfde functie in aanmerking te nemen, terwijl zij worden geacht voor het examen te zijn geslaagd, en, vóór de inwerkingtreding van de aangevochten bepaling, de voorwaarden voor de benoeming in een ambt van werkend magistraat identiek waren voor de werkende magistraten en de plaatsvervangende rechters die, zonder vergelijkend examen of examen, vóór de inwerkingtreding van de voormelde wet van 6 augustus 1993 (1 oktober 1993) werden benoemd.
Dieselben Kläger klagen schliesslich an, dass Artikel 21 § 1 Absatz 3 des Gesetzes vom 18. Juli 1991, hinzugefügt durch den angefochtenen Artikel 3 des Gesetzes vom 9. Juli 1997, ohne Rechtfertigung einen Behandlungsunterschied einführe zwischen einerseits den stellvertretenden Richtern, die vor dem 1. Oktober 1993 ernannt worden seien, und andererseits den Absolventen der Prüfung der beruflichen Eignung, den Kandidaten, die die gerichtliche Probezeit beendet hätten und den aktiven Magistraten, indem die durch den Beratungsausschuss einstimmig günstig beurteilte Bewerbung dieser Personen um das Amt eines aktiven Magistrats den Justizminister daran hindere, die Bewerbung dieser stellvertretenden Richter für dieselbe Funktion zu berücksichtigen, obgleich sie als Absolventen der Prüfung gälten und vor dem Inkrafttreten der angefochtenen Bestimmung die Voraussetzungen für die Ernennung in das Amt eines aktiven Magistrats identisch gewesen sei für die aktiven Magistrate und die stellvertretenden Richter, die vor dem Inkrafttreten des oben angeführten Gesetzes vom 6. August 1993 (1. Oktober 1993) ohne Auswahlverfahren oder Prüfung ernannt worden seien.

Zonder zo ver te gaan reeds nu de benoeming van elke plaatsvervangende rechter in een ambt van werkend magistraat afhankelijk te stellen van het slagen voor het examen inzake beroepsbekwaamheid, heeft de wetgever een maatregel genomen die, in het huidige stadium van het onderzoek van het middel, niet zonder verantwoording lijkt te zijn ten aanzien van de doelstelling die hij nastreeft door voorrang te verlenen, hetzij aan degenen die voor dat examen zijn geslaagd, hetzij aan degenen, werkende magistraten - ook al waren zij benoemd vóór 1 oktober 1993 - en gerechtelijke stagiairs, die in de regel moeten worden geacht meer beroepservaring te hebben dan magistraten die slechts als plaatsvervanger en doorgaans occasioneel de beroepsactiviteit uitoefenen die de bron ervan is.
Ohne so weit zu gehen, schon jetzt die Ernennung eines jeden stellvertretenden Richters in das Amt eines aktiven Magistraten von der Absolvierung der Prüfung der beruflichen Eignung abhängig zu machen, hat der Gesetzgeber eine Massnahme ergriffen, die im aktuellen Stadium der Untersuchung des Klagegrunds nicht ohne Rechtfertigung zu sein scheint hinsichtlich des Ziels, das er anstrebt, indem er entweder jene bevorzugt, die diese Prüfung absolviert haben, oder jene, die als aktive Magistraten - selbst wenn sie vor dem 1. Oktober 1993 ernannt wurden - oder Gerichtsanwärter tätig sind und von denen man normalerweise annehmen muss, dass sie über mehr Berufserfahrung verfügen als die Magistraten, die nur als Stellvertreter und in der Regel gelegentlich die Berufstätigkeit ausüben, die dieser Erfahrung zugrunde liegt.