Traduction de «wijze kan lijken te beoordelen vermits hij zich » (Néerlandais → Allemand) :

De prejudiciële vraag heeft tot doel na te gaan of artikel 601bis van het Gerechtelijk Wetboek, ingevoegd bij artikel 36 van de wet van 11 juli 1994 betreffende de politierechtbanken en houdende een aantal bepalingen betreffende de versnelling en de modernisering van de strafrechtspleging, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in het licht van artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, schendt, doordat de in het geding zijnde bepaling de politierechtbank aanwijst als exclusieve rechter van alle rechten en plichten die voortvloeien uit het recht dat van toepassing is op het wegverkeer, met inbegrip van de artikelen 24 en 25 van de modelovereenkomst gevoegd bij het koninklijk besluit van 14 december 1992 betreffende de modelovereenkomst voor de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen, terwijl diezelfde politierechtbank eveneens kennis neemt van de strafvordering met betrekking tot diezelfde feiten, zodat zij in verband met een burgerlijke rechtsvordering ertoe zou worden gebracht zich uit te spreken over feiten die zij niet op onpartijdige wijze kan lijken te beoordelen vermits zij zich reeds op strafrechtelijk vlak erover heeft uitgesproken.
Mit der präjudiziellen Frage soll geprüft werden, ob Artikel 601bis des Gerichtsgesetzbuches, der durch Artikel 36 des Gesetzes vom 11. Juli 1994 bezüglich der Polizeigerichte und zur Einführung einiger Bestimmungen bezüglich der Beschleunigung und der Modernisierung der Strafgerichtsbarkeit eingefügt wurde, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstösst, gelesen im Lichte von Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention, insofern die angefochtene Bestimmung das Polizeigericht als einziges Gericht für alle Rechte und Verpflichtungen einsetzt, die sich aus dem Strassenverkehrsrecht ergeben, einschliesslich der Artikel 24 und 25 des Mustervertrags im Anhang zum königlichen Erlass vom 14. Dezember 1992 über den Mustervertrag für die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung, während dieses Polizeigericht ebenfalls über Strafverfahren bezüglich derselben Handlungen befindet, so dass es in bezug auf eine Zivilklage veranlasst wäre, über Handlungen zu befinden, die es möglicherweise nicht unparteilich beurteilen könnte, weil es bereits im Strafverfahren darüber geurteilt hätte.

De prejudiciële vraag heeft tot doel na te gaan of artikel 601bis van het Gerechtelijk Wetboek, ingevoegd bij artikel 36 van de wet van 11 juli 1994 betreffende de politierechtbanken en houdende een aantal bepalingen betreffende de versnelling en de modernisering van de strafrechtspleging, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in het licht van artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, schendt, doordat de in het geding zijnde bepaling de politierechtbank aanwijst als exclusieve rechter van alle rechten en plichten die voortvloeien uit het recht dat van toepassing is op het wegverkeer, met inbegrip van de artikelen 24 en 25 van het koninklijk besluit van 14 december 1992 betreffende de modelovereenkomst voor de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen, terwijl diezelfde politierechtbank eveneens kennis neemt van de strafvordering met betrekking tot diezelfde feiten, zodat zij in verband met een burgerlijke rechtsvordering ertoe zou worden gebracht zich uit te spreken over feiten die zij niet op onpartijdige wijze kan lijken te beoordelen vermits zij zich reeds op strafrechtelijk vlak erover heeft uitgesproken.
Mit der präjudiziellen Frage soll geprüft werden, ob Artikel 601bis des Gerichtsgesetzbuches, der durch Artikel 36 des Gesetzes vom 11. Juli 1994 bezüglich der Polizeigerichte und zur Einführung einiger Bestimmungen bezüglich der Beschleunigung und der Modernisierung der Strafgerichtsbarkeit eingefügt wurde, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstösst, gelesen im Lichte von Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention, insofern die angefochtene Bestimmung das Polizeigericht als einziges Gericht für alle Rechte und Verpflichtungen einsetzt, die sich aus dem Strassenverkehrsrecht ergeben, einschliesslich der Artikel 24 und 25 des königlichen Erlasses vom 14. Dezember 1992 über den Mustervertrag für die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung, während dieses Polizeigericht ebenfalls über Strafverfahren bezüglich derselben Handlungen befindet, so dass es in bezug auf eine Zivilklage veranlasst wäre, über Handlungen zu befinden, die es möglicherweise nicht unparteilich beurteilen könnte, weil es bereits im Strafverfahren darüber geurteilt hätte.

De prejudiciële vraag heeft tot doel na te gaan of artikel 5, 3°, van de wet van 11 juli 1994 betreffende de politierechtbanken en houdende een aantal bepalingen betreffende de versnelling en de modernisering van de strafrechtspleging de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in het licht van het voorschrift van artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, schendt, doordat de bepaling terzake de politierechtbank als exclusieve rechter aanstelt van alle rechten en plichten die voortvloeien uit het recht dat van toepassing is op het wegverkeer, met inbegrip van de artikelen 24 en 25 van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen, terwijl diezelfde politierechtbank eveneens kennis neemt van de strafvordering met betrekking tot diezelfde feiten, zodat hij in verband met een burgerlijke rechtsvordering ertoe wordt gebracht zich uit te spreken over feiten die hij niet op onpartijdige wijze kan lijken te beoordelen vermits hij zich reeds op strafrechtelijk vlak erover heeft uitgesproken.
Die präjudizielle Frage zielt darauf ab zu untersuchen, ob Artikel 5 Nr. 3 des Gesetzes vom 11. Juli 1994 bezüglich der Polizeigerichte und zur Einführung einiger Bestimmungen bezüglich der Beschleunigung und der Modernisierung der Strafgerichtsbarkeit gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, in Anbetracht der Vorschrift von Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention, verstösst, indem die diesbezügliche Bestimmung das Polizeigericht als ausschliesslichen Richter einsetzt über alle aus dem Strassenverkehrsrecht sich ergebenden Rechte und Pflichten, einschliesslich der Artikel 24 und 25 des Gesetzes vom 21. November 1989 über die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung, während dasselbe Polizeigericht ebenfalls über die auf dieselben Fakten sich beziehende öffentliche Klage befindet, so dass es im Zusammenhang mit einer Zivilklage veranlasst wird, über Fakten zu urteilen, bei deren Beurteilung es den Anschein der Parteilichkeit kaum vermeiden kann, da es schon auf strafrechtlicher Ebene darüber geurteilt hat.

Vermits de verzekeraar in dat geval de kandidaat-verzekeringnemer slechts dient te informeren over die voorwaarden en hem dient mee te delen dat hij zich tot een andere verzekeraar kan wenden, is hij op geen enkele wijze gebonden door de « toegangsvoorwaarden » van het Opvolgingsbureau voor de tarifering.
Da der Versicherer in diesem Fall den Versicherungsbewerber nur über diese Bedingungen informieren und ihm mitteilen muss, dass er sich an einen anderen Versicherer wenden kann, ist er in keiner Weise an die « Zugangsbedingungen » des Tarifierungsbegleitbüros gebunden.

Met de aanneming van de bekritiseerde regel van de externe rotatie heeft de decreetgever niet op onevenredige wijze afbreuk gedaan aan de rechten van de in het geding zijnde revisoren, aangezien die maatregel een tijdelijk karakter vertoont in zoverre hij de betrokken revisor geenszins belet opnieuw in te schrijven voor een mandaat van revisor bij dezelfde Waalse overheidsinstelling na zijn uitsluiting, alsook een beperkt karakter, vermits hij alleen betrekking heeft op de in B.6 bedoelde overheidsinstellingen en een revisor niet belet zich kandidaat te stellen voor een mandaat bij een andere instelling dan die waarbij hij is aangewezen gedurende hoogstens zes jaar.
Mit der Annahme der bemängelten Regel der externen Rotation hat der Dekretgeber nicht auf unverhältnismässige Weise die Rechte der betreffenden Revisoren verletzt, da diese Massnahme zeitweiliger Art ist, insofern sie keineswegs einen betroffenen Revisor daran hindert, sich nach dem Ende seines Ausschlusses erneut um ein Mandat als Revisor bei derselben wallonischen öffentlichen Einrichtung zu bewerben, und begrenzter Art, da sie nur die in B.6 erwähnten öffentlichen Einrichtungen betrifft und einen Revisor nicht daran hindert, sich um ein Mandat bei einer anderen Einrichtung als bei derjenigen, in der er während höchstens sechs Jahren benannt worden war, zu bewerben.