Traduction de «wib 1992 wordt dus een specifiek fiscaal doel » (Néerlandais → Allemand) :

Met de voorwaarde inzake minimale bedrijfsleidersbezoldiging bedoeld in artikel 215, derde lid, 4°, van het WIB 1992 wordt dus een specifiek fiscaal doel nagestreefd, zonder dat het de bedoeling is het begrip kmo te definiëren.
Die Bedingung der Mindestentlohnung für den Unternehmensleiter, die in Artikel 215 Absatz 3 Nr. 4 des EStGB 1992 vorgesehen ist, dient also einem spezifischen Steuerzweck, ohne dass damit beabsichtigt wird, den Begriff KMB zu definieren.

Uit het voorafgaande blijkt dat de wetgever met de in artikel 215, derde lid, 3°, van het WIB 1992 bedoelde maatregel een specifiek fiscaal doel heeft willen nastreven, zonder de bedoeling te hebben gehad het begrip « kmo » te definiëren.
Aus dem Vorstehenden ergibt sich, dass der Gesetzgeber mit der in Artikel 215 Absatz 3 Nr. 3 des EStGB 1992 vorgesehenen Massnahme eine spezifische steuerliche Zielsetzung verfolgen wollte, ohne die Absicht gehabt zu haben, den Begriff « KMB » zu definieren.

De identieke behandeling van die twee categorieën van personen volgt niet uit het bij het bestreden artikel 86 van de programmawet van 10 augustus 2015 ingevoegde artikel 180, 1°, van het WIB 1992, dat niet ten doel heeft hun fiscaal stelsel te regelen.
Die identische Behandlung dieser beiden Kategorien von Personen ergibt sich nicht aus dem durch den angefochtenen Artikel 86 des Programmgesetzes vom 10. August 2015 eingefügten Artikel 180 Nr. 1 des EStGB 1992, der nicht bezweckt, deren Steuersystem zu regeln.

Die identieke behandeling van de twee in B.30 beschreven categorieën van personen volgt niet uit het bij artikel 86, 1°, van de programmawet van 10 augustus 2015 ingevoegde bestreden artikel 180, 1°, van het WIB 1992, dat niet ten doel heeft hun fiscaal stelsel te regelen.
Die identische Behandlung der beiden in B.30 beschriebenen Kategorien von Personen ergibt sich nicht aus dem angefochtenen, durch Artikel 86 Nr. 1 des Programmgesetzes vom 10. August 2015 eingefügten Artikel 180 Nr. 1 des EStGB 1992, der nicht bezweckt, deren Steuersystem zu regeln.

De identieke behandeling van die twee categorieën van personen volgt niet uit het bij artikel 86 van de programmawet van 10 augustus 2015 ingevoegde artikel 180, 1°, van het WIB 1992, dat niet ten doel heeft hun fiscaal stelsel te regelen.
Die identische Behandlung dieser beiden Kategorien von Personen ergibt sich nicht aus dem durch den angefochtenen Artikel 86 Nr. 1 des Programmgesetzes vom 10. August 2015 eingefügten Artikel 180 Nr. 1 des EStGB 1992, der nicht bezweckt, deren Steuersystem zu regeln.

De toepassing van artikel 198, eerste lid, 1°, van het WIB 1992 op de beleggingsvennootschappen kan dus niet worden geacht hetzelfde doel te dienen als de toepassing ervan op de andere vennootschappen.
Es kann also nicht davon ausgegangen werden, dass die Anwendung von Artikel 198 Absatz 1 Nr. 1 des EStGB 1992 auf die Investmentgesellschaften dem gleichen Zweck dient wie dessen Anwendung auf die anderen Gesellschaften.

« Vervolgens dient, met betrekking tot artikel 257, 4°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, dat voorziet in een vermindering van de onroerende voorheffing in geval van leegstand, inactiviteit of improductiviteit van het onroerend goed gedurende het aanslagjaar (zie artikel 15 van het WIB 1992), dat voordeel in verband te worden gebracht met de werkelijke doelstellingen die erin bestaan de bezitter van een onroerend goed die om redenen die onafhankelijk zijn van zijn wil, zojuist tijdelijk in de onmogelijkheid heeft verkeerd om inkomsten van zijn onroerend goed te innen, niet te belasten; bovendien dient, bij wijze van aanvulling op het doel inzake fiscale billijkheid dat erin bestaat geen voor het Gewest duur fiscaal voordeel toe te kennen dat indruist tegen andere gewestelijke beleidslijnen, zoals de krotbestrijding, te worden opgemerkt dat het toegekende huidige voordeel ook tot een averechts effect kan leiden waarbij de eigenaar die het in het geding zijnde onroerend goed herstelt en verbetert, met de bewoning van het onroerend goed en bijgevolg het verschuldigd zijn van de onroerende voorheffing tot gevolg (en met misschien zelfs een verhoging van het kadastraal inkomen van het onroerend goed ingevolge zijn werkzaamheden), financieel wordt benadeeld ten opzichte van de eigenaar die op de waarde van de grond speculeert door het onroerend goed te laten vervallen en die de onroerende voorheffing gedurende die periode van speculatie niet moet betalen.
« Anschließend ist in Bezug auf Artikel 257 Nr. 4 des Einkommensteuergesetzbuches 1992, der eine Ermäßigung des Immobiliensteuervorabzugs im Falle der Nichtbenutzung, Inaktivität oder Ertraglosigkeit des unbeweglichen Gutes während des Steuerjahres vorsieht (siehe Artikel 15 des EStGB 1992), dieser Vorteil mit den wirklichen Zielsetzungen in Verbindung zu bringen, die darin bestehen, den Besitzer eines unbeweglichen Gutes, der aus von seinem Willen unabhängigen Gründen eben zeitweilig nicht in der Lage war, Einkünfte aus seinem unbeweglichen Gut zu beziehen, nicht zu besteuern; außerdem ist zusätzlich zu dem Ziel der Steuergerechtigkeit, das darin besteht, keinen für die Region aufwendigen Steuervorteil zu gewähren, der im Widerspruch zu anderen regionalen Politiken - etwa die Bekämpfung des Verfalls - stehen, anzumerken, dass der jetzt gewährte Vorteil auch eine entgegengesetzte Auswirkung haben kann, wobei der Eigentümer, der das betreffende unbewegliche Gut in Stand setzt und renoviert, was zur Bewohnung des unbeweglichen Gutes und demzufolge zur Bezahlung des Immobiliensteuervorabzugs (und vielleicht sogar zur Erhöhung des Katastereinkommens des unbeweglichen Gutes infolge seiner Tätigkeiten) führt, finanziell benachteiligt wird gegenüber einem Eigentümer, der auf den Wert des Grundstücks spekuliert, indem er das unbewegliche Gut verfallen lässt, und der den Immobiliensteuervorabzug während dieser Zeit der Spekulation nicht zu bezahlen hätte.

« Vervolgens dient, met betrekking tot artikel 257, 4°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, dat voorziet in een vermindering van de onroerende voorheffing in geval van leegstand, inactiviteit of improductiviteit van het onroerend goed gedurende het aanslagjaar (zie artikel 15 van het WIB 1992), dat voordeel in verband te worden gebracht met de werkelijke doelstellingen die erin bestaan de bezitter van een onroerend goed die om redenen die onafhankelijk zijn van zijn wil, zojuist tijdelijk in de onmogelijkheid heeft verkeerd om inkomsten van zijn onroerend goed te innen, niet te belasten; bovendien dient, bij wijze van aanvulling op het doel inzake fiscale billijkheid dat erin bestaat geen voor het Gewest duur fiscaal voordeel toe te kennen dat indruist tegen andere gewestelijke beleidslijnen, zoals de krotbestrijding, te worden opgemerkt dat het toegekende huidige voordeel ook tot een averechts effect kan leiden waarbij de eigenaar die het in het geding zijnde onroerend goed herstelt en verbetert, met de bewoning van het onroerend goed en bijgevolg het verschuldigd zijn van de onroerende voorheffing tot gevolg (en met misschien zelfs een verhoging van het kadastraal inkomen van het onroerend goed ingevolge zijn werkzaamheden), financieel wordt benadeeld ten opzichte van de eigenaar die op de waarde van de grond speculeert door het onroerend goed te laten vervallen en die de onroerende voorheffing gedurende die periode van speculatie niet moet betalen.
« Anschliessend ist in Bezug auf Artikel 257 Nr. 4 des Einkommensteuergesetzbuches 1992, der eine Ermässigung des Immobiliensteuervorabzugs im Falle der Nichtbenutzung, Inaktivität oder Ertraglosigkeit des unbeweglichen Gutes während des Steuerjahres vorsieht (siehe Artikel 15 des EStGB 1992), dieser Vorteil mit den wirklichen Zielsetzungen in Verbindung zu bringen, die darin bestehen, den Besitzer eines unbeweglichen Gutes, der aus von seinem Willen unabhängigen Gründen eben zeitweilig nicht in der Lage war, Einkünfte aus seinem unbeweglichen Gut zu beziehen, nicht zu besteuern; ausserdem ist zusätzlich zu dem Ziel der Steuergerechtigkeit, das darin besteht, keinen für die Region aufwendigen Steuervorteil zu gewähren, der im Widerspruch zu anderen regionalen Politiken - etwa die Bekämpfung des Verfalls - stehen, anzumerken, dass der jetzt gewährte Vorteil auch eine entgegengesetzte Auswirkung haben kann, wobei der Eigentümer, der das betreffende unbewegliche Gut in Stand setzt und renoviert, was zur Bewohnung des unbeweglichen Gutes und demzufolge zur Bezahlung des Immobiliensteuervorabzugs (und vielleicht sogar zur Erhöhung des Katastereinkommens des unbeweglichen Gutes infolge seiner Tätigkeiten) führt, finanziell benachteiligt wird gegenüber einem Eigentümer, der auf den Wert des Grundstücks spekuliert, indem er das unbewegliche Gut verfallen lässt, und der den Immobiliensteuervorabzug während dieser Zeit der Spekulation nicht zu bezahlen hätte.

Er zou dus niet kunnen worden aangevoerd dat de bestreden bepaling, die met toepassing van artikel 275, § 3, van het WIB 1992 tot doel heeft een koninklijk besluit inzake bedrijfsvoorheffing te bekrachtigen, is aangenomen om de controle door de Raad van State, afdeling administratie, te verlammen.
Daher kann nicht geltend gemacht werden, die angefochtene Bestimmung, die bezweckt, in Anwendung von Artikel 275 § 3 des EStGB 1992 einen königlichen Erlass über den Berufssteuervorabzug zu bestätigen, sei mit dem Ziel angenommen worden, die durch die Verwaltungsabteilung des Staatsrates ausgeübte Kontrolle zu lähmen.