Door de lidstaten zijn soortgelijke argumenten ter rechtvaardiging van de uitsluiting aangevoerd als voor Richtlijn 94/45/EG: de moeilijkheid om informatie- en raadplegingsprocedures toe te passen aan boord van schepen die ver weg zijn van het hoofdkantoor van de onderneming en het feit dat de contracten van de zeevarenden vaak van korte duur zijn.
Um den Ausschluss zu rechtfertigen, führten die Mitgliedstaaten dieselben Gründe an wie bei der Richtlinie 94/45/EG: die Schwierigkeit, die Verfahren zur Unterrichtung und Anhörung an Bord von Schiffen, die sich fern vom Unternehmenssitz befinden, anzuwenden, sowie der Umstand, dass die Seeleute häufig in Kurzzeitverträgen verpflichtet werden.