Vertaling van "schuldenaar geen overmatige " (Nederlands → Duits) :

De rechter kan slechts tot de volledige kwijtschelding van schulden op grond van artikel 1675/13bis van het Gerechtelijk Wetboek beslissen wanneer geen enkele minnelijke of gerechtelijke aanzuiveringsregeling mogelijk is en bij bijzonder ernstige toestanden van overmatige schuldenlast, waarbij hij zal rekening houden met de inspanningen waartoe de schuldenaar bereid is gebleken en met de toestand waarin de schuldenaar zich op dat ogenblik bevindt.
Der Richter kann nur einen vollständigen Schuldenerlass auf der Grundlage von Artikel 1675/13bis des Gerichtsgesetzbuches beschließen, wenn kein gütlicher oder gerichtlicher Schuldenregelungsplan möglich ist, und in besonders ernsthaften Situationen der Überschuldung, wobei er die Anstrengungen berücksichtigen muss, zu denen sich der Schuldner bereit gezeigt hat, und die Situation, in der sich der Schuldner zu diesem Zeitpunkt befindet.

De collectieve schuldenregeling heeft voornamelijk tot doel de financiële situatie te herstellen van een schuldenaar met een overmatige schuldenlast, die geen handelaar is, maar die een particulier, een landbouwer of een beoefenaar van een vrij beroep kan zijn (Parl. St., Kamer, 1996-1997, nr. 1073/11, pp. 4-5), door hem met name in staat te stellen voor zover mogelijk zijn schulden te betalen en tegelijkertijd te waarborgen dat hijzelf en zijn gezin een menswaardig leven kunnen leiden (artikel 1675/3, derde lid, van het Gerechtelijk Wetboek).
Eine kollektive Schuldenregelung bezweckt vornehmlich, die finanzielle Lage eines Schuldners mit einer übermässigen Schuldenlast, der kein Kaufmann ist, sondern eine Privatperson, ein Landwirt oder ein Freiberufler sein kann, wiederherzustellen (Parl. Dok., Kammer, 1996-1997, Nr. 1073/11, SS. 4-5), indem er insbesondere in die Lage versetzt wird, soweit wie möglich seine Schulden zu begleichen, und gleichzeitig zu gewährleisten, dass er selbst und seine Familie ein menschenwürdiges Leben führen können (Artikel 1675/3 Absatz 3 des Gerichtsgesetzbuches).

De afname die door artikel 20, § 2, van de wet wordt opgelegd aan de ondernemingen die zich op kredietverrichtingen toeleggen, is immers gelijk aan een percentage van het verschuldigd blijvend saldo (op 31 december van het voorgaande jaar) van alle leningen en kredieten die door de wet worden beoogd : de afname geldt bijgevolg zowel voor de kredieten die het gevolg zouden kunnen zijn van de door de tegenpartijen aan de kaak gestelde reclamemethodes, als voor de kredieten die ontegenzeggelijk economisch of sociaal verantwoord zijn en die voor de schuldenaar geen overmatige schuldenlast hebben veroorzaakt.
Die Abgabe, die durch Artikel 20 § 2 des Gesetzes den Unternehmen auferlegt werde, die Kreditgeschäfte tätigten, entspreche nämlich einem Prozentsatz des geschuldeten Restbetrags (zum 31. Dezember des Vorjahres) auf alle im Gesetz vorgesehenen Darlehen und Kredite; folglich betreffe die Abgabe in gleicher Weise die Kredite, deren Abschluss die Folge der von den Gegenparteien angeprangerten Werbemethoden sein könne, und die Kredite, deren wirtschaftliche oder soziale Rechtfertigung nicht in Frage zu stellen sei und die keinerlei Überschuldung des Schuldners zur Folge gehabt hätten.