Traduction de «opgelegde straf op retroactieve wijze opnieuw » (Néerlandais → Allemand) :

...ie de draagwijdte van de opgelegde straf op retroactieve wijze opnieuw zouden definiëren, in het nadeel van de veroordeelde, terwijl die laatste dat niet kon voorzien op het ogenblik dat het misdrijf is gepleegd of de straf is uitgesproken. In dergelijke omstandigheden zou artikel 7.1 geen nuttig effect hebben voor de veroordeelden ten aanzien van wie de draagwijdte van de straf a posteriori zou zijn gewijzigd, in hun nadeel. Het Hof preciseert dat dergelijke wijzigingen moeten worden onderscheiden van die welke kunnen worden aangebracht in de strafuitvoeringsmodaliteiten, die niet vallen onder het toepassingsgebied van artikel 7.1 in fine. 90. Om zich uit te spreken over de vraag of een maatregel die is genomen tijdens de tenuitvoerlegging van een straf uitsluitend betrekking heeft op de uitvoeringsmodaliteiten ervan dan wel daarentegen de draagwijdte ervan aantast, moet het Hof geval per geval nagaan wat de werkelijke gevolgen van de opgelegde ' straf ' waren in het interne recht in de beschouwde periode of, met andere woorden, wat de intrinsieke aard ervan was. Daarbij moet het met name rekening houden met het interne recht in zijn geheel en met de wijze waarop het in die tijd werd toegepast (Kafkaris, voormeld, § 145) » (EHRM, grote kamer, 21 oktober 2013, Del Río Prada t. Spanje). ...
...er eine neue Auslegung der festgelegten Regeln -, Maßnahmen anzunehmen, mit denen rückwirkend und zum Nachteil des Verurteilten die Tragweite der auferlegten Strafe neu festgelegt würde, obwohl dieser sie zum Zeitpunkt der Begehung der Straftat oder der Verhängung der Strafe nicht vorhersehen konnte. Unter solchen Voraussetzungen würde Artikel 7 Absatz 1 für die Verurteilten, bei denen die Tragweite der Strafe a posteriori und zu ihrem Nachteil geändert würde, seine sachdienliche Wirkung entzogen. Der Gerichtshof präzisiert, dass solche Änderungen von denjenigen zu unterscheiden sind, die an den Strafvollstreckungsmodalitäten vorgenommen werden können, die nicht zum Anwendungsbereich von Artikel 7 Absatz 1 in fine gehören. 90. Um über die Frage zu entscheiden, ob eine während der Vollstreckung einer Strafe ergriffene Maßnahme nur deren Vollstreckungsmodalitäten betrifft oder hingegen deren Tragweite beeinflusst, muss der Gerichtshof von Fall zu Fall bestimmen, was die auferlegte ' Strafe ' tatsächlich im innerstaatlichen Recht während des betreffenden Zeitraums beinhaltete, oder, anders ausgedrückt, welches ihre eigentliche Beschaffenheit war. Hierbei muss er insbesondere das innerstaatliche Recht insgesamt und die Weise seiner Anwendung in dem betreffenden Zeitraum berücksichtigen (Kafkaris, vorerwähnt, § 145) » (EuGHMR, Große Kammer, 21. Oktober 2013, Del Río Prada gegen Spanien). ...

« - Is het in overeenstemming met de artikelen 10, 11 en 23, derde lid, 4°, van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met de artikelen 1 en 10bis van de richtlijn 85/337, dat de mogelijkheid om bepaalde nalatigheden ten aanzien van de aan de vzw's opgelegde openbaarmakingsformaliteiten op retroactieve wijze te regulariseren, waarbij gebruik wordt gemaakt van artikel 26 van de wet van 27 juni 1921 betreffende de verenigingen zonder winstoogmerk, de internationale verenigingen zonder winstoogmerk en de stichtingen, geldt voor het houden van het register van de leden of voor de neerlegging van de rekeningen van die vzw's, maar is uitgesloten voor andere aan die vzw's opgelegde openbaarmakingsformaliteiten, terwijl de artikelen 1 en 10bis van de richtlijn 85/337 voorzien in een ruime toegang tot het milieucontentieux voor de niet-gouvernementele organisaties inzake milieubescherming, alsook in eerlijke, billijke, snelle en niet buitensporig kostbare procedures, en terwijl artikel 6.1 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden een recht op de toegang tot het gerecht en een eerlijke procedure waarborgt ?
« - Ist es vereinbar mit den Artikeln 10, 11 und 23 Absatz 3 Nr. 4 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention und den Artikeln 1 und 10a der Richtlinie 85/337, dass die Möglichkeit, bestimmte Unterlassungen der den VoGs auferlegten Offenlegungsformalitäten rückwirkend zu regularisieren, in Anwendung von Artikel 26 des Gesetzes vom 27. Juni 1921 über die Vereinigungen ohne Gewinnerzielungsabsicht, die internationalen Vereinigungen ohne Gewinnerzielungsabsicht und die Stiftungen für die Führung eines Mitgliederregisters oder die Hinterlegung des Jahresabschlusses der genannten VoGs gilt, wobei jedoch andere diesen Vereinigungen auferlegte Offenlegungsformalitäten ausgeschlossen werden, während die Artikel 1 und 10a der Richtlinie 85/337 einen weiten Zugang zum Umweltstreitverfahren für die im Bereich des Umweltschutzes tätigen Nichtregierungsorganisationen sowie eine faire, gerechte, zügige und nicht übermässig teure Durchführung der Verfahren vorsehen und in Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Konvention zum Schutze der Menschenrechte und Grundfreiheiten das Recht auf gerichtliches Gehör und auf ein faires Verfahren verankert ist?

De voorwaardelijke invrijheidstelling is een wijze van uitvoering van de vrijheidsstraf die kan worden toegekend aan de veroordeelde die reeds een bepaald deel van zijn straf heeft ondergaan en aan bepaalde voorwaarden voldoet, waarbij de veroordeelde zijn straf buiten de strafinrichting ondergaat, mits hij de voorwaarden naleeft die hem gedurende een bepaalde proeftijd worden opgelegd.
Die bedingte Freilassung ist eine Art der Vollstreckung der Freiheitsstrafe, die einem Verurteilten gewährt werden kann, der bereits einen bestimmten Teil seiner Strafe abgeleistet hat und bestimmte Bedingungen erfüllt, wobei der Verurteilte seine Strafe außerhalb der Strafanstalt ableistet, sofern er die Bedingungen erfüllt, die ihm während der genannten Bewährungszeit auferlegt werden.

Met name mogen administratieve maatregelen of sancties niet verder gaan dan strikt noodzakelijk is, de controle mag niet op zodanige wijze zijn geregeld, dat de door het Verdrag beoogde vrijheid wordt beperkt , en er mag geen straf worden opgelegd die zozeer onevenredig is aan de ernst van de overtreding , dat zij de vrijheid gaat belemmeren (zaak C-203/80 Casati (1981), Jurispr. 2595, overweging 27).
S. 195, Rdn. 19. Insbesondere dürfen die administrativen oder strafrechtlichen Maßnahmen nicht über den Rahmen des unbedingt Erforderlichen hinausgehen, die Kontrollmodalitäten dürfen nicht so beschaffen sein, daß sie die vom Vertrag gewollte Freiheit einschränken, und es darf daran keine Sanktion geknüpft sein, die so außer Verhältnis zur Schwere der Tat steht, daß sie sich als Behinderung der Freiheit erweist (Rs. C-203/80, Casati (1981), Slg. S. 2595, Rdn. 27).

« - Is het in overeenstemming met de artikelen 10, 11 en 23, derde lid, 4°, van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met de artikelen 1 en 10bis van de Richtlijn 85/337, dat de mogelijkheid om bepaalde nalatigheden ten aanzien van de aan de vzw's opgelegde openbaarmakingsformaliteiten op retroactieve wijze te regulariseren, waarbij gebruik wordt gemaakt van artikel 26 van de wet van 27 juni 1921 betreffende de verenigingen zonder winstoogmerk, de internationale verenigingen zonder winstoogmerk en de stichtingen, geldt voor het houden van het register van de leden of voor de neerlegging van de rekeningen van die vzw's, maar is uitgesloten voor andere aan die vzw's opgelegde openbaarmakingsformaliteiten, terwijl de artikelen 1 en 10bis van de Richtlijn 85/337 voorzien in een ruime toegang tot het milieucontentieux voor de niet-gouvernementele organisaties inzake milieubescherming, alsook in eerlijke, billijke, snelle en niet buitensporig kostbare procedures, en terwijl artikel 6.1 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden een recht op de toegang tot het gerecht en een eerlijke procedure waarborgt ?
« - Ist es vereinbar mit den Artikeln 10, 11 und 23 Absatz 3 Nr. 4 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention und den Artikeln 1 und 10a der Richtlinie 85/337, dass die Möglichkeit, bestimmte Unterlassungen der den VoGs auferlegten Offenlegungsformalitäten rückwirkend zu regularisieren, in Anwendung von Artikel 26 des Gesetzes vom 27. Juni 1921 über die Vereinigungen ohne Gewinnerzielungsabsicht, die internationalen Vereinigungen ohne Gewinnerzielungsabsicht und die Stiftungen für die Führung eines Mitgliederregisters oder die Hinterlegung des Jahresabschlusses der genannten VoGs gilt, wobei jedoch andere diesen Vereinigungen auferlegte Offenlegungsformalitäten ausgeschlossen werden, während die Artikel 1 und 10a der Richtlinie 85/337 einen weiten Zugang zum Umweltstreitverfahren für die im Bereich des Umweltschutzes tätigen Nichtregierungsorganisationen sowie eine faire, gerechte, zügige und nicht übermässig teure Durchführung der Verfahren vorsehen und in Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Konvention zum Schutze der Menschenrechte und Grundfreiheiten das Recht auf gerichtliches Gehör und auf ein faires Verfahren verankert ist?

« Schendt artikel 14, § 2, van de wet van 29 juni 1964 betreffende de opschorting, het uitstel en de probatie, in zoverre het niet voorziet in de mogelijkheid voor de rechter om rekening te houden met de periode tijdens welke de opgelegde voorwaarden werden nageleefd teneinde de gevangenisstraf die met het herroepen uitstel gepaard gaat, maar gedeeltelijk opnieuw ten uitvoer te leggen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, aangezien artikel 37undecies, vierde lid, van het Strafwetboek, bij een veroordeling tot een autonome probatiestraf, voorziet in de verplichting voor het openbaar ministerie dat de vervangende gevangenisstraf ten uitvoer legt, om rekening te houden met het gedeelte van de straf dat door de veroordeelde reeds is uitgevoerd ?
« Verstößt Artikel 14 § 2 des Gesetzes vom 29. Juni 1964 über die Aussetzung, den Aufschub und die Bewährung, insofern er nicht die Möglichkeit für den Richter vorsieht, den Zeitraum zu berücksichtigen, in dem die auferlegten Auflagen eingehalten wurden, damit die mit dem widerrufenen Aufschub verbundene Gefängnisstrafe nur teilweise wieder vollstreckt wird, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem Artikel 37undecies Absatz 4 des Strafgesetzbuches im Falle der Verurteilung zu einer autonomen Bewährungsstrafe die Verpflichtung für die Staatsanwaltschaft vorsieht, bei der Vollstreckung der Ersatzgefängnisstrafe den Teil der vom Verurteilten bereits verbüßten Strafe zu berücksichtigen?

Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, dat wil zeggen wanneer hij, voor dezelfde feiten, ofwel naar de correctionele rechtbank kan worden verwezen ofwel hem een administratieve geldboete kan worden opgelegd waartegen hem een beroep wordt geboden voor een rechtbank, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet de rechtbank, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken.
Der Gerichtshof hat geurteilt, dass dann, wenn der Täter für die gleiche Tat alternativ bestraft werden kann, das heißt, wenn er für die gleichen Taten entweder ans Korrektionalgericht verwiesen werden kann oder ihm eine administrative Geldbuße auferlegt werden kann, gegen die er Beschwerde vor einem Gericht einreichen kann, grundsätzlich ein Parallelismus zwischen den Maßnahmen zur Individualisierung der Strafe bestehen muss; wenn das Korrektionalgericht für die gleichen Taten eine geringere Geldbuße als das gesetzliche Mindestmaß wegen mildernder Umstände auferlegen kann (Artikel 85 des Strafgesetzbuches) oder wenn es einen Aufschub gewähren kann (Gesetz vom 29. Juni 1964), muss das Gericht, das mit der Beschwerde gegen den Beschluss zur Auferlegung einer Verwaltungssanktion befasst ist, grundsätzlich über die gleichen Möglichkeiten zur Individualisierung der Strafe verfügen.

Verder mag vrijheidsbeneming niet als straf in een strafprocedure worden opgelegd tenzij het kind op zodanige wijze is bijgestaan door een advocaat dat het zijn rechten van verdediging doeltreffend heeft kunnen uitoefenen en, in ieder geval, tijdens de behandeling van zijn zaak voor een rechtbank.
Ferner sollte Freiheitsentzug nicht als Strafe verhängt werden, wenn das Kind nicht derart durch einen Rechtsbeistand unterstützt worden ist, dass es seine Verteidigungsrechte effektiv wahrnehmen konnte; und in jedem Fall während der Hauptverhandlungen.

Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, dat wil zeggen wanneer hij, voor dezelfde feiten, ofwel naar de correctionele rechtbank kan worden verwezen ofwel een administratieve geldboete kan worden opgelegd waartegen hem een beroep wordt geboden voor een rechtbank, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet de rechtbank, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken (arresten nrs. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007).
Der Gerichtshof hat geurteilt, dass dann, wenn der Täter für die gleiche Tat alternativ bestraft werden kann, das heißt, wenn er für die gleichen Taten entweder ans Korrektionalgericht verwiesen werden kann oder ihm eine administrative Geldbuße auferlegt werden kann, gegen die er Beschwerde vor einem Gericht einreichen kann, grundsätzlich ein Parallelismus zwischen den Maßnahmen zur Individualisierung der Strafe bestehen muss; wenn das Korrektionalgericht für die gleichen Taten eine geringere Geldbuße als das gesetzliche Mindestmaß wegen mildernder Umstände auferlegen kann (Artikel 85 des Strafgesetzbuches) oder wenn es einen Aufschub gewähren kann (Gesetz vom 29. Juni 1964), muss das Gericht, das mit der Beschwerde gegen den Beschluss zur Auferlegung einer Verwaltungssanktion befasst ist, grundsätzlich über die gleichen Möglichkeiten zur Individualisierung der Strafe verfügen (Entscheide Nrn. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007).

Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, dat wil zeggen wanneer hij, voor dezelfde feiten, ofwel naar de correctionele rechtbank kan worden verwezen ofwel een administratieve geldboete kan worden opgelegd waartegen hem een beroep wordt geboden voor een andere rechtbank dan een strafrechtbank, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet de arbeidsrechtbank, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken (arresten nrs. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007).
Der Hof hat geurteilt, dass dann, wenn der Täter für die gleiche Tat alternativ bestraft werden kann, das heisst, wenn er für die gleichen Taten entweder ans Korrektionalgericht verwiesen werden kann oder ihm eine administrative Geldbusse auferlegt werden kann, gegen die er Einspruch vor einem anderen als einem Strafgericht einreichen kann, grundsätzlich ein Parallelismus zwischen den Massnahmen zur Individualisierung der Strafe bestehen muss; wenn das Korrektionalgericht für die gleichen Taten eine geringere Geldbusse als das gesetzliche Mindestmass wegen mildernder Umstände auferlegen kann (Artikel 85 des Strafgesetzbuches) oder wenn es einen Aufschub gewähren kann (Gesetz vom 29. Juni 1964), muss das Arbeitsgericht, das mit dem Einspruch gegen den Beschluss zur Auferlegung einer Verwaltungssanktion befasst ist, grundsätzlich über die gleichen Möglichkeiten zur Individualisierung der Strafe verfügen (Urteile Nrn. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007).