De wetgever heeft terecht een onderscheid willen maken tussen kredietschulden en andere schulden in zoverre deze laatste (meer bepaald fiscale schulden, bijdrageschulden of onderhoudsgelden) wettelijke verplichtingen zijn waarvoor de schuldeiser geen beoordelingsbevoegdheid heeft.
Der Gesetzgeber habe zu Recht die Kreditschulden von anderen Schulden unterschieden, insofern letztere (Steuer-, Sozial- oder Unterhaltsschulden) gesetzliche Verpflichtungen seien, bei denen der Gläubiger keine Ermessensbefugnis habe.
