Vertaling van "niet kunnen worden beschouwd als zijnde definitief vastgelegd " (Nederlands → Duits) :

Daaruit volgt dat artikel 4 van dat decreet, door artikel 2, 2°, vanaf het aanslagjaar 2009 van toepassing te maken, fiscale situaties regelt waarvan de voorwaarden voor belastingheffing niet konden worden beschouwd als zijnde definitief vastgelegd.
Somit regelt Artikel 4 dieses Dekrets dadurch, dass er Artikel 2 Nr. 2 ab dem Steuerjahr 2009 anwendbar macht, Steuersituationen, deren Besteuerungsbedingungen nicht als endgültig festgelegt gelten konnten.

Nu de wet van 24 december 2002 werd bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad van 31 december 2002, en de bepalingen inzake de inkomstenbelasting in werking treden op 1 januari 2002, verleent het bestreden artikel 32, § 1, eerste lid geen terugwerkende kracht aan de artikelen 2 tot 5 van de wet van 24 december 2002, aangezien deze laatste de fiscale situatie betreffen van inkomsten waarvan de voorwaarden voor belastingheffing niet kunnen worden beschouwd als zijnde definitief vastgelegd.
Da das Gesetz vom 24. Dezember 2002 im Belgischen Staatsblatt vom 31. Dezember 2002 veröffentlicht wurde und die Bestimmungen über die Einkommensteuer am 1. Januar 2002 in Kraft getreten sind, verleiht der angefochtene Artikel 32 § 1 Absatz 1 den Artikeln 2 bis 5 des Gesetzes vom 24. Dezember 2002 keine Rückwirkung, weil diese die Steuersituation der Einkünfte betreffen, deren Besteuerungsbedingungen nicht als endgültig festgelegt gelten können.

Nu de wet van 24 december 2002 werd bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad van 31 december 2002, en de bepalingen inzake de inkomstenbelasting in werking treden op 1 januari 2002, verleent het bestreden artikel 32, § 1, eerste lid, geen terugwerkende kracht aan de artikelen 2 tot 5 van de wet van 24 december 2002, aangezien deze laatste de fiscale situatie betreffen van inkomsten waarvan de voorwaarden voor belastingheffing niet kunnen worden beschouwd als zijnde definitief vastgelegd.
Da das Gesetz vom 24. Dezember 2002 im Belgischen Staatsblatt vom 31. Dezember 2002 veröffentlicht wurde und die Bestimmungen über die Einkommensteuer am 1. Januar 2002 in Kraft getreten sind, verleiht der angefochtene Artikel 32 § 1 Absatz 1 den Artikeln 2 bis 5 des Gesetzes vom 24. Dezember 2002 keine Rückwirkung, weil diese die Steuersituation der Einkünfte betreffen, deren Besteuerungsbedingungen nicht als endgültig festgelegt gelten können.

De hieronder weergegeven cijfers geven weliswaar een eerste indicatie van de wijze waarop de handel tussen de EU, enerzijds, en Colombia en Peru, anderzijds, zich heeft ontwikkeld, maar die conclusies kunnen niet als definitief worden beschouwd. Evenmin kunnen de waargenomen veranderingen louter aan het effect van de overeenkomst worden toegeschreven.
Die nachstehenden Zahlen können nur erste Hinweise auf die Entwicklung des Handels zwischen der EU einerseits und Kolumbien und Peru andererseits geben; daher ist zu bedenken, dass die hieraus gezogenen Schlussfolgerungen nicht als endgültig betrachtet und die festgestellten Veränderungen nicht allein den Auswirkungen des Übereinkommens zugeschrieben werden können.

Ondertussen is verduidelijkt dat vleesbereidingen ofwel verwerkt ofwel onverwerkt kunnen zijn .Als de kenmerken van vers vlees na de verwerking volledig zijn verdwenen, moet het evenwel niet meer worden beschouwd als een vleesbereiding, maar moet het onder de definitie van „vleesproducten” vallen zoals vastgelegd in punt 7.1 van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 853/2004.
Inzwischen wurde geklärt, dass Fleischzubereitungen verarbeitet oder nicht verarbeitet sein können .Sind jedoch nach einer Verarbeitung die Merkmale frischen Fleisches vollständig beseitigt, sollte das Erzeugnis nicht mehr als Fleischzubereitung betrachtet werden, sondern unter die Definition „Fleischerzeugnisse“ gemäß Anhang I Nummer 7.1 der Verordnung (EG) Nr. 853/2004 fallen.

Omdat de procedures en de voorwaarden voor de indiening van een burgerinitiatief moeten worden vastgelegd in een verordening van het Europees Parlement en de Raad, kunnen initiatieven die worden gelanceerd voordat de verordening van toepassing is niet als burgerinitiatief worden beschouwd.
Da die Verfahren und Bedingungen für eine Bürgerinitiative laut Vertrag durch Verordnung des Europäischen Parlaments und des Rates festgelegt werden, konnten vor Erlass und Inkrafttreten dieser Verordnung eingeleitete Initiativen nicht als „Bürgerinitiative“ betrachtet werden, weil die einschlägigen Regeln und Verfahren noch nicht in Kraft waren.

Daaruit volgt dat, doordat artikel 12 de inwerkingtreding van artikel 3 van het decreet vaststelt op 1 januari 1998 en doordat het bijgevolg die bepaling toepast op de weddenschappen die zijn aangegaan na die datum, het fiscale situaties regelt waarvan de voorwaarden voor belastingheffing niet kunnen worden beschouwd als zijnde definitief vastgelegd.
Somit regelt Artikel 12, indem er das Inkrafttreten von Artikel 3 des Dekrets auf den 1. Januar 1998 festlegt und folglich diese Bestimmung auf nach diesem Datum eingegangenen Wetten anwendet, Steuersituationen, deren Besteuerungsbedingungen nicht als endgültig festgelegt gelten können.

Omdat de procedures en de voorwaarden voor de indiening van een burgerinitiatief moeten worden vastgelegd in een verordening van het Europees Parlement en de Raad, kunnen initiatieven die worden gelanceerd voordat de verordening goedgekeurd en van toepassing is niet als burgerinitiatief in de zin van het Verdrag worden beschouwd.
Da die Verfahren und Bedingungen für eine Bürgerinitiative laut Vertrag durch Verordnung des Europäischen Parlaments und des Rates festgelegt werden, können vor Erlass und Inkrafttreten dieser Verordnung eingeleitete Initiativen nicht als „Bürgerinitiative“ im Sinne des Vertrages betrachtet werden, weil die einschlägigen Regeln und Verfahren noch nicht in Kraft sind.

Zij komen in geen enkele tekst van het primaire recht voor. Verklaringen waarin leden zich ertoe verplichten het mandaat op een bepaald tijdstip te beëindigen of blanco verklaringen over de beëindiging van het mandaat, waarvan een partij naar eigen goeddunken gebruik kan maken, moeten worden beschouwd als zijnde onverenigbaar met de vrijheid en onafhankelijkheid van het lid en kunnen derhalve niet juridisch bindend zijn.
Erklärungen, in denen sich Abgeordnete verpflichten, das Mandat zu einem bestimmten Zeitpunkt niederzulegen, oder Blanko-Erklärungen über die Niederlegung des Mandats, deren sich eine Partei nach Belieben bedienen kann, sind mit der Freiheit und Unabhängigkeit des Abgeordneten unvereinbar und können daher rechtlich nicht verbindlich sein.

« doordat het aangevochten koninklijk besluit van 4 februari 1997 en zijn bekrachtigingswet van 26 juni 1997, die zich de inhoud ervan toe-eigent, onregelmatig zijn om reden dat het voormeld koninklijk besluit zich zonder zichtbare, uitgesproken of toelaatbare verantwoording ertoe beperkt voor 1997 aan de farmaceutische bedrijven die met vergoedbare geneesmiddelen in 1996 een omzet op de Belgische markt hebben verwezenlijkt, een ' heffing ' op te leggen, gelijk aan 1 pct. van die omzet, terwijl het zich ervan onthoudt voor hetzelfde jaar enige bijdrage te eisen, enerzijds, van de apothekers met een voor het publiek toegankelijke officina alsook van de geneesheren die een vergunning hebben om een geneesmiddelendepot te houden en, anderzijds, van de erkende groothandelverdelers van geneesmiddelen, ofschoon die drie categorieën van personen uitdrukkelijk zijn beoogd in artikel 10, 4°, van de voormelde wet van 26 juli 1996, waarbij aldus aan de farmaceutische bedrijven een discriminerende verplichting wordt opgelegd, hetgeen impliceert dat het koninklijk besluit van 4 februari 1997 niet kan worden beschouwd als zijnde genomen krachtens de wet van 26 juli 1996, omdat de machtiging die zij bevat, moet worden verondersteld in overeenstemming te zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, zodat de bekrachtigingswet van 26 juni 1997 niet zou kunnen worden beschouwd als zijnde één van de wetten bedoeld in artikel 51, § 1, van de wet van 26 juli 1996, hetgeen ertoe leidt dat moet worden gesteld dat het doel van de bekrachtigingswet van 26 juni 1997 erin bestaat met terugwerkende kracht de overigens bij de wet van 26 juli 1996 niet toegestane ongrondwettigheid van het koninklijk besluit van 4 februari 1997 te dekken op een ogenblik waarop overigens dat koninklijk besluit het voorwerp uitmaakte van een rechtsgeschil dat door de huidige verzoekster voor de afdeling administratie van de Raad van State was gebracht ».
« indem der angefochtene königliche Erlass vom 4. Februar 1997 und sein Bestätigungsgesetz vom 26. Juni 1997, das sich dessen Inhalt anmasst, rechtswidrig sind, da der vorgenannte königliche Erlass sich ohne ersichtliche, erklärte oder zulässige Begründung darauf beschränkt, für 1997 den pharmazeutischen Unternehmen, die mit erstattungsfähigen Arzneimitteln 1996 einen Umsatz auf dem belgischen Markt getätigt haben, eine ' Abgabe ' in Höhe von einem Prozent von diesem Umsatz aufzuerlegen, während er für dasselbe Jahr keinerlei Beitrag verlangt von einerseits den Apothekern, die eine für die Öffentlichkeit zugängliche Apotheke betreiben, sowie den Ärzten, die ermächtigt sind, ein Arztneimitteldepot zu führen, und andererseits den zugelassenen Grosshandelsverteilern von Arzneimitteln, obwohl diese drei Kategorien ausdrücklich in Artikel 10 Nr. 4 des vorgenannten Gesetzes vom 26. Juli 1996 ins Auge gefasst werden, wodurch somit den pharmazeutischen Unternehmen eine diskriminierende Verpflichtung auferlegt wird, was bedeutet, dass der königliche Erlass vom 4. Februar 1997 nicht als kraft des Gesetzes vom 26. Juli 1996 ergangen betrachtet werden kann, weil die darin enthaltene Ermächtigung als den Artikeln 10 und 11 der Verfassung entsprechend zu gelten hat, so dass das Ermächtigungsgesetz vom 26. Juni 1997 nicht als eines der Gesetze im Sinne von Artikel 51 § 1 des Gesetzes vom 26. Juli 1996 betrachtet werden könnte, was dazu führt, dass festzuhalten ist, dass das Ziel des Bestätigungsgesetzes vom 26. Juni 1997 darin besteht, die übrigens durch das Gesetz vom 26. Juli 1996 nicht erlaubte Verfassungswidrigkeit des königlichen Erlasses vom 4. Februar 1997 rückwirkend zu decken, und zwar zu einem Zeitpunkt, wo übrigens dieser königliche Erlass Gegenstand eines durch die gegenwärtige Klägerin vor der Verwaltungsabteilung des Staatsrats anhängig gemachten Streitfalls war ».