Vertaling van "maart 1997 geoordeeld " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

Overeenkomstig de richtsnoeren van 24 maart 1997 wordt deze verklaring toegezonden aan het Europees Parlement.
Gemäss den Leitlinien vom 24. März 1997 wird diese Erklärung dem Europäischen Parlament übermittelt.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Bij zijn arrest nr. 69/2002 van 28 maart 2002 heeft het Hof geoordeeld dat artikel 82 van de faillissementswet, zoals van toepassing vóór het werd vervangen bij artikel 29 van de wet van 4 september 2002 « tot wijziging van de faillissementswet van 8 augustus 1997, het Gerechtelijk Wetboek en het Wetboek van vennootschappen », niet bestaanbaar was met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het op geen enkele wijze een rechter toestond de echtgenoot van de verschoonbaar verklaarde gefailleerde van zijn verbintenissen te bevrijden.
In seinem Entscheid Nr. 69/2002 vom 28. März 2002 hat der Gerichtshof erkannt, dass Artikel 82 des Konkursgesetzes in der vor seiner Ersetzung durch Artikel 29 des Gesetzes vom 4. September 2002 « zur Abänderung des Konkursgesetzes vom 8. August 1997, des Gerichtsgesetzbuches und des Gesellschaftsgesetzbuches » geltenden Fassung nicht mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung vereinbar war, insofern er den Richter in keiner Weise ermächtigte, den Ehepartner des für entschuldbar erklärten Konkursschuldners von seiner Verbindlichkeit zu befreien.

Bovendien heeft het Hof, in het arrest nr. 13/97 van 18 maart 1997, geoordeeld dat de dertigjarige verjaring, ingesteld bij artikel 2262 van het Burgerlijk Wetboek, gewoon een regel van residuaire aard is, veeleer dan de wettelijke uitdrukking van hetgeen het algemeen belang in de meeste gevallen vereist.
Ausserdem habe der Hof in seinem Urteil Nr. 13/97 vom 18. März 1997 geurteilt, dass die durch Artikel 2262 des Zivilgesetzbuches eingeführte dreissigjährige Verjährungsfrist eher eine einfache Restregel geworden sei als gesetzlicher Ausdruck dessen, was das Allgemeininteresse in den meisten Fällen erfordere.

Het Hof heeft in zijn arrest nr. 15/97 van 18 maart 1997 geoordeeld dat uit de combinatie van de artikelen 617, 620 en 621 van het Gerechtelijk Wetboek volgt dat er ten aanzien van de vaststelling van het bedrag van de laatste aanleg een verschil bestaat tussen de situaties van twee categorieën aanleggende partijen op tussenvordering : de aanleggers op tegenvordering en de tussenkomende partij.
Der Hof habe in seinem Urteil Nr. 15/97 vom 18. März 1997 erkannt, dass aus der Verbindung der Artikel 617, 620 und 621 des Gerichtsgesetzbuches hervorgehe, dass es hinsichtlich der Festsetzung des Streitwerts der letzten Instanz einen Unterschied zwischen den Situationen von zwei Kategorien von Zwischenklägern gebe: Widerkläger und intervenierende Parteien.

Ten slotte beslist het Hof van Cassatie dat de ontstentenis van contradictoir karakter van een deskundigenonderzoek in strafzaken niet inhoudt dat de zaak niet eerlijk is behandeld en, in een arrest van 18 maart 1997, heeft het Europees Hof voor de Rechten van de Mens geoordeeld dat de inachtneming van de tegenspraak het geding voor een « rechterlijke instantie » beoogt en dat uit artikel 6.1 van het Verdrag geen algemeen en abstract beginsel kan worden afgeleid volgens hetwelk de partijen, wanneer door een rechterlijke instantie een deskundige is aangewezen, in alle gevallen de mogelijkheid moeten hebben om het door de deskundige geleide onderhoud bij te wonen of mededeling te krijgen van de stukken die hij in aanmerking heeft genomen, waarbij de hoofdzaak is dat de partijen op een adequate manier kunnen deelnemen aan de rechtspleging voor de « rechterlijke instantie ».
Schliesslich entscheide der Kassationshof, dass das Fehlen der kontradiktorischen Beschaffenheit einer Begutachtung in Strafsachen nicht bedeute, die Rechtssache sei nicht in billiger Weise gehört worden und der Europäische Gerichtshof für Menschenrechte habe in einem Urteil vom 18. März 1997 befunden, dass die Einhaltung der kontradiktorischen Beschaffenheit sich auf die Instanz vor einem « Gericht » beziehe und dass nicht aus Artikel 6 Absatz 1 der Konvention ein allgemeiner und abstrakter Grundsatz abgeleitet werden könne, wonach die Parteien, wenn ein Sachverständiger durch ein Gericht bestimmt worden sei, in allen Fällen die Möglichkeit haben müssten, an den vom Sachverständigen geführten Gesprächen teilzunehmen oder die Dokumente übermittelt zu bekommen, die er berücksichtigt habe, wobei das Wesentliche darin bestehe, dass die Parteien in zweckdienlicher Weise am Verfahren vor dem « Gericht » teilnehmen könnten.