Vertaling van "geschil aangezien " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

geschil over de bevoegdheid van rechtbanken,geschil over rechtsmacht | jurisdictie-geschil
Streit über die Gerichtsbarkeit zwischen zwei Gerichtsinstanzen

voorwerp van het geschil | onderwerp van het geschil
Streitgegenstand

Aangezien deze/dit [...] voortbouwt op het Schengenacquis, beslist Denemarken overeenkomstig artikel 4 van het bovengenoemde protocol binnen een termijn van zes maanden nadat de Raad heeft beslist over deze/dit [...] of het deze/dit in zijn nationale wetgeving zal omzetten.
Da diese (dieser) [RECHTSINSTRUMENT] den Schengen-Besitzstand ergänzt, beschließt Dänemark gemäß Artikel 4 des genannten Protokolls innerhalb von sechs Monaten, nachdem der Rat diese (dieses) [RECHTSINSTRUMENT] beschlossen hat, ob es sie (ihn) in einzelstaatliches Recht umsetzt.

geschil betreffend de hoedanigheid van de curator | geschil betreffende de kwaliteit van de curator
Streitigkeit wegen der Befähigung des Konkursverwalters

belang van het geschil
Streitwert

geschil tot nietigverklaring
Nichtigkeitsstreitsache

uitspraak over de grond van het geschil doen | over de zaak zelf beslissen
zur Sache entscheiden | in der Sache selbst entscheiden

geschil
Streitfall

geschil
Streitfall | Streitigkeit

internationaal geschil
völkerrechtliche Streitigkeit [ internationaler Streitfall ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In zijn aanvullende memorie doet de Ministerraad gelden dat het antwoord op de prejudiciële vraag geen enkel belang meer heeft voor de oplossing van het geschil, aangezien het geschil dat bij de verwijzende rechter aanhangig is gemaakt, zonder voorwerp zal worden.
In seinem Ergänzungsschriftsatz führt der Ministerrat an, dass die Antwort auf die Vorabentscheidungsfrage für die Lösung der Streitsache von keinerlei Interesse mehr sei, da die Streitsache, mit der der vorlegende Richter befasst sei, gegenstandslos werde.

De Brusselse Hoofdstedelijke Regering betwist de relevantie van de prejudiciële vraag voor de beslechting van het geschil voor de verwijzende rechter, aangezien in casu sprake zou zijn van een « weesverontreiniging ».
Die Regierung der Region Brüssel-Hauptstadt stellt die Relevanz der Vorabentscheidungsfrage zur Beurteilung der Streitsache vor dem vorlegenden Richter in Abrede, da im vorliegenden Fall die Rede von einer « verwaisten Verunreinigung » sei.

Aangezien de verjaring van vorderingen tot schadevergoeding uit inbreuken op de artikelen 101 en 102 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie ten tijde van de procedures in het geschil voor de verwijzende rechter niet het voorwerp van regelgeving van de Europese Unie uitmaakte, staat het aan elke lidstaat procedureregels voor dergelijke beroepen te bepalen, mits de betrokken regelingen niet ongunstiger zijn dan de bepalingen die ter zake gelden voor schadevorderingen wegens schending van de nationale mededingingsregels en die nationale bepalingen de uitoefening van het recht om vergoeding te vorderen van schade uit een mededingingsinbreuk, in de praktijk niet onmogelijk of uiterst moeilijk maken (HvJ, 13 juli 2006, Manfredi, C-295/04 tot 298/04, punt 72).
Da die Verjährung von Schadenersatzklagen wegen Verstößen gegen die Artikel 101 und 102 des Vertrags über die Arbeitsweise der Europäischen Union zum Zeitpunkt der Verfahren in der Streitsache vor dem vorlegenden Richter nicht Gegenstand einer Regelung der Europäischen Union war, obliegt es jedem Mitgliedstaat, Verfahrensregeln für solche Klagen festzulegen, wobei die betreffenden Vorschriften nicht weniger günstig ausgestaltet sein dürfen als die für Schadenersatzklagen wegen Verstoßes gegen nationale Wettbewerbsvorschriften und die Geltendmachung des Anspruchs auf Ersatz des durch einen Wettbewerbsverstoß entstandenen Schadens nicht praktisch unmöglich machen oder übermäßig erschweren dürfen (EuGH, 13. Juli 2006, Manfredi, C-295/04 bis 298/04, Randnr. 72).

Zoals het Hof heeft geoordeeld bij zijn arrest nr. 182/2008 van 18 december 2008 brengt de toepassing van de bepalingen betreffende de rechtsplegingsvergoeding op alle partijen bij een geschil voor een burgerlijk rechtscollege geen onevenredige gevolgen met zich mee, aangezien de wetgever erover heeft gewaakt de toegang tot het gerecht niet te belemmeren door te voorzien in een forfaitair systeem en door, binnen dat systeem, een zekere beoordelingsbevoegdheid toe te kennen aan de rechter ten aanzien van het uiteindelijke bedrag van de rechtsplegingsvergoeding waartoe de in het ongelijk gestelde partij kan worden veroordeeld.
Wie der Gerichtshof in seinem Entscheid Nr. 182/2008 vom 18. Dezember 2008 geurteilt hat, hat die Anwendung der Bestimmungen über die Verfahrensentschädigung auf alle Parteien in einer Streitsache vor einem Zivilgericht keine unverhältnismäßigen Folgen, da der Gesetzgeber darauf geachtet hat, den Zugang zum Gericht nicht zu behindern, indem er ein pauschales System vorgesehen hat und indem er innerhalb dieses Systems dem Richter eine gewisse Ermessensbefugnis zuerkannt hat bezüglich des Betrags der Verfahrensentschädigung, zu dem die unterlegene Partei schließlich verurteilt werden kann.

Artikel 7 van de wet van 23 december 1986 en artikel 378 van het WIB 1992 kunnen evenwel ook in die zin worden geïnterpreteerd dat zij vereisen dat het in het geding zijnde beroep niet alleen moet worden betekend aan de belastingheffende overheid, partij in het geschil voor het hof van beroep - de gemeente, aangezien het een gemeentelijke belasting betreft -, maar ook aan de overheid die uitspraak heeft gedaan over het tegen die belasting ingediende bezwaar en tegen wier beslissing het beroep wordt ingesteld - namelijk de bestendige deputatie.
Artikel 7 des Gesetzes vom 23. Dezember 1986 und Artikel 378 des EStGB 1992 können jedoch so ausgelegt werden, dass durch sie die Zustellung der betreffenden Beschwerde nicht nur an die besteuernde Behörde, die Partei in der Streitsache vor dem Appellationshof ist - die Gemeinde, da es sich um eine Gemeindesteuer handelt -, sondern auch an die Behörde, die über den Widerspruch gegen diese Steuer geurteilt hat und deren Beschluss Gegenstand der Beschwerde ist - nämlich der Ständige Ausschuss - vorgeschrieben wird.

Het Hof onderzoekt het tweede deel van de vraag slechts in zoverre het betrekking heeft op artikel 60, § 1, van het decreet van 1 februari 1993 en niet op artikel 50, § 1, van het decreet van 6 juni 1994, aangezien dat laatstgenoemde decreet, dat van toepassing is op het gesubsidieerd personeel van het gesubsidieerd officieel onderwijs, geen deel uitmaakt van de bepalingen die van toepassing zijn op het geschil dat voor de verwijzende rechter aanhangig is; een antwoord van het Hof in dat verband kan dus niet tot de oplossing van dat geschil bijdragen.
Der Hof prüft den zweiten Teil der Frage nur, insofern er sich auf Artikel 60 § 1 des Dekrets vom 1. Februar 1993 und nicht auf Artikel 50 § 1 des Dekrets vom 6. Juni 1994 bezieht, da dieser Artikel, der auf das bezuschusste Personal des subventionierten offiziellen Unterrichtswesens anwendbar ist, nicht zu den Bestimmungen gehört, die auf die Streitsache, mit der der vorlegende Richter befasst ist, anwendbar sind; eine Antwort des Hofes kann diesbezüglich also nicht zur Lösung der Streitsache beitragen.

De Ministerraad betoogt bovendien dat het antwoord op de vraag onnodig is voor de oplossing van het geschil, aangezien de betwiste bepaling niet, zoals in het verleden, de terugbetaling van het desbetreffende geneesmiddel door het Bijzonder Solidariteitsfonds zou verhinderen.
Der Ministerrat hebt ausserdem hervor, dass die Antwort auf die Frage für die Beilegung des Streitfalls unnötig sei, da die beanstandete Bestimmung nicht, wie in der Vergangenheit, die Erstattung des diesbezüglichen Medikaments durch den Besonderen Solidaritätsfonds verhindern würde.

Het staat in het kader van een door een ambtenaar ingesteld beroep niet aan het Gerecht om aan een dergelijk deskundige de bevoegdheid te delegeren, na te gaan welk bedrag aan bezoldiging, gelet op de in rechte overgelegde stukken, daadwerkelijk aan een ambtenaar verschuldigd is en rechtstreeks besluiten te nemen over de betaling van die bedragen, aangezien een dergelijke delegatie erop neerkomt dat aan die deskundige de bevoegdheid wordt verleend om uitspraak te doen over een gedeelte van het geschil.
Keinesfalls darf das Gericht im Rahmen einer Beamtensache einem solchen Sachverständigen die Befugnis übertragen, festzustellen, was einem Beamten nach den dem Gericht vorgelegten Unterlagen tatsächlich als Vergütung zusteht, und unmittelbar Entscheidungen in Bezug auf die Zahlung dieser Beträge zu treffen, da eine solche Delegation darauf hinausliefe, dass dem Sachverständigen die Befugnis übertragen würde, über einen Teil des Rechtsstreits zu entscheiden.

De Ministerraad is van oordeel dat de vraag niet ter zake dienend is voor de beslechting van het geschil dat voor de verwijzende rechter hangende is, aangezien die bepaling pas vanaf het aanslagjaar 2000 van toepassing is, terwijl het geschil handelt over het aanslagjaar 1999.
Der Ministerrat ist der Auffassung, dass die Frage für die Beilegung des vor dem Verweisungsrichter anhängigen Streitfalls nicht sachdienlich sei, da diese Bestimmung erst ab dem Veranlagungsjahr 2000 anwendbar sei, während der Streitfall sich auf das Veranlagungsjahr 1999 beziehe.

Dat middel, dat hierna wordt behandeld als een eerste middel, is afgeleid uit de schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat de regel van het gegrond geacht bezwaar in geval van ontstentenis van een beslissing, zoals bepaald in artikel 10, tweede lid, van de wet van 24 december 1996, zoals gewijzigd bij artikel 92 van de wet van 15 maart 1999, enerzijds, enkel betrekking heeft op de provincie- en gemeentebelastingen en niet op de rijksbelastingen en, anderzijds, de gemeentelijke overheid in een geschil betreffende gemeentebelastingen anders wordt behandeld dan de belastingplichtige aangezien zij, in tegenstelling tot de belastingplichtige, het geschil niet aanhangig kan maken bij de rechtbank van eerste aanleg.
Dieser nachstehend als erster Klagegrund behandelte Klagegrund sei abgeleitet aus dem Verstoss gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem die Regel der als begründet geltenden Beschwerde im Fall des Fehlens einer Entscheidung, so wie sie in Artikel 10 Absatz 2 des Gesetzes vom 24. Dezember 1996 in der durch Artikel 92 des Gesetzes vom 15. März 1999 abgeänderten Fassung vorgesehen ist, sich einerseits nur auf die Provinzial- und Gemeindesteuern beziehe und nicht auf die Staatssteuern, und andererseits die Gemeindebehörde im Fall eines Streitfalls in bezug auf Gemeindesteuern anders behandelt werde als der Steuerpflichtige, da sie im Gegensatz zum Steuerpflichtigen das Gericht erster Instanz nicht mit der Sache befassen könne.