Vertaling van "gerecht dat duitsland " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

Gerecht (EU) [ Gerecht van eerste aanleg | Gerecht van eerste aanleg EG | Gerecht van eerste aanleg van de Europese Gemeenschappen ]
Gericht (EU) [ EuGeI | Gericht erster Instanz | Gericht erster Instanz der Europäischen Gemeinschaften ]

Duitsland [ Bondsrepubliek Duitsland | BRD | Duitse Bondsrepubliek | West-Duitsland ]
Deutschland [ BRD | BR Deutschland | die Bundesrepublik Deutschland | Westdeutschland ]

eenwording van Duitsland [ vereniging van Duitsland ]
Vereinigung Deutschlands [ deutsche Wiedervereinigung | Teilung Deutschlands | Wiedervereinigung Deutschlands ]

Gerecht | Gerecht van eerste aanleg | Gerecht van eerste aanleg van de Europese Gemeenschappen | GEA [Abbr.]
Gericht | Gericht erster Instanz | Gericht erster Instanz der Europäischen Gemeinschaften | EuG [Abbr.]

administratieve en technische Uitvoeringsovereenkomst van het Verdrag van Prüm | Uitvoeringsovereenkomst van het Verdrag tussen het Koninkrijk België, de Bondsrepubliek Duitsland, het Koninkrijk Spanje, de Republiek Frankrijk, het Groothertogdom Luxemburg, het Koninkrijk der Nederlanden en de Republiek Oostenrijk inzake de intensivering van de grensoverschrijdende samenwerking, in het bijzonder ter bestrijding van het terrorisme, de grensoverschrijdende criminaliteit en de illegale migratie, ondertekend te Prüm, Duitsland op 27 mei 2005
Vereinbarung über die verwaltungsmäßige und technische Durchführung des Prümer Vertrags

Bondsrepubliek Duitsland | Duitsland
Deutschland | die Bundesrepublik Deutschland

Bondsrepubliek Duitsland
Bundesrepublik Deutschland

Belgische strijdkrachten in Duitsland
Belgische Streitkräfte in Deutschland

Duitsland
Deutschland

rechter | gerecht
Richter | Gericht

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Wat arseen, antimoon en kwik betreft, besluit het Gerecht dat Duitsland niet aan de op hem rustende bewijslast heeft voldaan, dat wil zeggen, niet het bewijs heeft geleverd dat de Duitse grenswaarden de gezondheid beter beschermen dan de nieuwe richtlijn.
Hinsichtlich Arsen, Antimon und Quecksilber kommt das Gericht zu dem Schluss, dass Deutschland nicht den ihm obliegenden Beweis erbracht hat, dass die deutschen Grenzwerte einen höheren Schutz gewährleisten als die neue Richtlinie.

In het bijzonder voert zij aan dat het Gerecht geen enkele aandacht heeft besteed aan verzoeksters belangrijkste punt van kritiek, namelijk dat de Commissie, zoals zij ter terechtzitting van het Gerecht heeft erkend, de haar door Duitsland voorgelegde gevallen van onbillijkheid niet individueel heeft onderzocht.
Insbesondere macht sie geltend, dass das Gericht mit keinem Wort auf den — in der mündlichen Verhandlung vor dem Gericht eingeräumten — Kernvorwurf der Klägerin eingegangen sei, wonach die Kommission die ihr von Deutschland unterbreiteten Härtefälle nicht individuell geprüft habe.

het arrest van het Gerecht van de Europese Unie van 14 mei 2014 in zaak T-198/12, Bondsrepubliek Duitsland tegen Europese Commissie, houdende gedeeltelijke nietigverklaring van besluit 2012/160/EU van de Commissie van 1 maart 2012 inzake de nationale bepalingen ter handhaving van de grenswaarden voor lood, barium, arseen, antimoon, kwik en nitrosaminen en nitroseerbare stoffen in speelgoed nadat richtlijn 2009/48/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende de veiligheid van speelgoed van toepassing is geworden, waarvan door de regering van de Bondsrepubliek Duitsland kennis is gegeven (1), vernietigen voor zover het Gerecht het beroep heeft verworpen;
das Urteil des Gerichts der Europäischen Union vom 14. Mai 2014 in der Rechtssache T-198/12, Bundesrepublik Deutschland gegen Europäische Kommission, wegen teilweiser Nichtigerklärung des Beschlusses 2012/160/EU der Kommission vom 1. März 2012 zu den von der Regierung der Bundesrepublik Deutschland mitgeteilten einzelstaatlichen Bestimmungen zur Beibehaltung der Grenzwerte für Blei, Barium, Arsen, Antimon, Quecksilber sowie für Nitrosamine und nitrosierbare Stoffe in Spielzeug nach Anwendungsbeginn der Richtlinie 2009/48/EG des Europäischen Parlaments und des Rates über die Sicherheit von Spielzeug (1) aufzuheben, soweit das Gericht die Klage abgewiesen hat;

Ten tweede is de motivering ontoereikend aangezien het Gerecht ervan uitgaat dat de door de Bondsrepubliek Duitsland overgelegde vergelijking van de migratielimieten geen hoger beschermingsniveau aantoont, zonder dat het rekening houdt met het belang van de categorie van afgekrabd materiaal.
Zum andern sei die Begründung unzureichend, da das Gericht annehme, der von der Bundesrepublik Deutschland angestellte Vergleich der Migrationsgrenzwerte zeige kein höheres Schutzniveau, ohne sich mit der Bedeutung der Kategorie abschabbarer Materialien auseinanderzusetzen.

Beschikking van de president van het Gerecht van 15 mei 2013, Duitsland/Commissie (T‑198/12 R; zie ook perscommuniqué nr. 59/13).
Beschluss des Präsidenten des Gerichts vom 15. Mai 2013, Deutschland/Kommission (T‑198/12 R; vgl. auch die Pressemitteilung Nr. 59/13).

Het Gerecht bevestigt het besluit van de Commissie volgens hetwelk Duitsland zijn huidige grenswaarden voor arseen, antimoon en kwik in speelgoed niet mag handhaven, maar verklaart dit besluit gedeeltelijk nietig voor zover het betrekking heeft op lood
Das Gericht bestätigt den Beschluss der Kommission, wonach Deutschland seine aktuellen Grenzwerte für Arsen, Antimon und Quecksilber in Spielzeug nicht beibehalten darf, erklärt ihn aber in Bezug auf Blei für teilweise nichtig

Wat barium betreft, stelt het Gerecht op verzoek van Duitsland vast dat geen uitspraak meer hoeft te worden gedaan over het beroep.
Hinsichtlich Barium stellt das Gericht auf Antrag von Deutschland fest, dass sich der Rechtsstreit insoweit erledigt hat.

Met zijn arrest van vandaag doet het Gerecht uitspraak in de hoofdzaak en verwerpt het het beroep van Duitsland wat arseen, antimoon en kwik betreft.
Mit seinem heutigen Urteil weist das Gericht mit seiner Entscheidung zur Hauptsache die Klage Deutschlands in Bezug auf Arsen, Antimon und Quecksilber ab.

Hogere voorziening tegen het arrest van het Gerecht (Achtste kamer) van 8 december 2011, Deutsche Post/Commissie (T-421/07), waarbij het Gerecht niet-ontvankelijk heeft verklaard het door rekwirante ingestelde beroep tot nietigverklaring van het besluit van de Commissie van 12 september 2007 tot inleiding van de procedure van artikel 88, lid 2, EG ten aanzien van de door de Bondsrepubliek Duitsland aan Deutsche Post AG verleende staatssteun [steunmaatregel C 36/07 (ex NN 25/07)] — Schending van artikel 263, vierde alinea, VWEU en het recht op een doeltreffende voorziening in rechte — Onjuiste uitlegging van het recht op behoorlijk bestuur, het vertrouwensbeginsel en het rechtszekerheidsbeginsel — Ontoereikende motivering van het arrest van het Gerecht
Rechtsmittel gegen das Urteil des Gerichts (Achte Kammer) vom 8. Dezember 2011, Deutsche Post/Kommission (T-421/07), mit dem das Gericht die Klage der Rechtsmittelführerin auf Nichtigerklärung der Entscheidung der Kommission vom 12. September 2007, das Verfahren nach Art. 88 Abs. 2 EG über die der Deutsche Post AG von der die Bundesrepublik Deutschland gewährte staatliche Beihilfe (staatliche Beihilfe C 36/07 (ex NN 25/07)) einzuleiten, abgewiesen hat — Verstoß gegen Art. 263 Abs. 4 AEUV und Verletzung des Rechts auf effektiven Rechtsschutz — Falsche Auslegung des Rechts auf eine ordnungsgemäße Verwaltung sowie der Grundsätze des Vertrauensschutzes und der Rechtssicherheit — Unzureichende Begründung des Urteils des Gerichts

In dit laatste geval kan het gedrag van de staat immers nooit worden vergeleken met dat van een particuliere onderneming of investeerder in een markteconomie » (Gerecht van eerste aanleg van de Europese Gemeenschappen, 17 december 2008, T-196/04, Ryanair t. Commissie, punt 85; HvJ, 28 januari 2003, C-334/99, Duitsland t. Commissie, punt 134).
Im letztgenannten Fall ist das Verhalten des Staates nämlich niemals mit dem eines privaten marktwirtschaftlichen Wirtschaftsteilnehmers oder Kapitalgebers vergleichbar (Gericht erster Instanz der Europäischen Gemeinschaften, 17. Dezember 2008, T-196/04, Ryanair gegen Kommission, Randnr. 85; EuGH, 28. Januar 2003, C-334/99, Deutschland gegen Kommission, Randnr. 134).