De toename van het aantal organen van de Gemeenschap en de Unie die naar aanleiding van de opee
nvolgende Verdragen zijn opgericht en die in hun diverse verschijningsvormen verband houden met de gemeenschappelijk-standpuntprocedure en de grote variëteit aan regels die bij het Parlement en vooral bij de Raad gelden om besluiten te kunnen nemen, h
eeft geleid tot een duizelingwekkende uitbreiding van het aantal besluitvormingsprocedures dat voor de goedkeuring
van besluiten wordt gehanteerd ...[+++] zonder dat we noch vanuit het oogpunt van doeltreffendheid noch vanuit het oogpunt van democratie het nut van een dergelijke overvloed kunnen begrijpen.
Die Vielzahl von Stellen der Gemeinschaft und der Union, die von Vertrag zu Vertrag geschaffen wurden und potenziell in der einen oder anderen Form an der gemeinsamen Beschlussfassung beteiligt sein können, sowie die große Vielzahl von Vorschriften für die Beschlussfassung im Parlament und vor allem im Rat haben zu einer schwindelerregenden Zunahme der für den Erlass von Rechtsakten verwendeten Beschlussfassungsverfahren geführt, ohne dass sich unter dem Aspekt der Effizienz oder der Demokratie irgendein Sinn in dieser Überfülle von Verfahren erkennen lässt.