Traduction de «datum waarop de tot nu toe van kracht zijnde bepaling effect » (Néerlandais → Allemand) :

« Het is noodzakelijk dat deze bepaling in werking treedt met ingang van de datum waarop de tot nu toe van kracht zijnde bepaling effect heeft gekregen, m.n. 14 november 1998 (inwerkingtreding van de voornoemde wet van 31 augustus 1998).
« Es ist notwendig, dass diese Bestimmung zu dem Datum in Kraft tritt, an dem die bisher geltende Bestimmung wirksam geworden ist, nämlich am 14. November 1998 (Inkrafttreten des vorerwähnten Gesetzes vom 31. August 1998).

De verwijzende rechter wenst van het Hof te vernemen of de in het geding zijnde bepaling bestaanbaar is met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie in zoverre bij het bepalen van de schadeloosstelling naar aanleiding van een arbeidsongeval voor een werknemer in de overheidssector, zoals te dezen : - een loongrens in acht moet worden genomen van 24.332,08 euro op jaarbasis (voor een ongeval vanaf 1 juli 2007), terwijl de bovengrens voor een werknemer in de privésector 37.545,92 euro zou zijn geweest (ongeval in 2009 - consolidatie op 29 februari 2011); - de voormelde eerste loongrens niet wordt geïndexeerd, in tegenstelling tot de laatste; - voor de voormelde eerste loongrens wordt uitgegaan van het bedrag dat van kracht is op de datum van consolidatie van de arbeidsongeschiktheid of op de datum waarop de arbeidsongeschiktheid een karakter van bestendigheid vertoont, terwijl de bovengrens in de privésector die is welke van toepassing is op de datum van het arbeidsongeval.
Der vorlegende Richter möchte vom Gerichtshof erfahren, ob die fragliche Bestimmung mit dem Grundsatz der Gleichheit und Nichtdiskriminierung vereinbar sei, insofern bei der Bestimmung der Entschädigung anlässlich eines Arbeitsunfalls für einen Arbeitnehmer im öffentlichen Sektor, wie in diesem Fall: - eine Entlohnungsgrenze von 24.332,08 Euro auf Jahresbasis (für einen Unfall ab dem 1. Juli 2007) berücksichtigt werden müsse, während die Obergrenze für einen Arbeitnehmer im Privatsektor 37.545,92 Euro gewesen wäre (Unfall im Jahr 2009 - Konsolidierung am 29. Februar 2011); - die vorerwähnte erste Entlohnungsgrenze nicht dem Index angepasst werde, im Gegensatz zur letztgenannten; - für die vorerwähnte erste Entlohnungsgrenze von dem Betrag ausgegangen werden, der am Datum der Konsolidierung der Arbeitsunfähigkeit oder an dem Datum, ab dem die Arbeitsunfähigkeit beständig werde, in Kraft sei, während die Obergrenze im Privatsektor diejenige sei, die am Datum des Arbeitsunfalls gelte.

Nu het Hof naar aanleiding van de eerste prejudiciële vraag oordeelt dat de in het geding zijnde bepaling de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet schendt doordat het recht op maatschappelijke dienstverlening beperkt wordt tot de dringende medische hulp voor de vreemdeling van wie de aanvraag om als vluchteling te worden erkend niet in aanmerking is genomen ook al bestrijdt de betrokkene de beslissing om de aanvraag niet in aanmerking te nemen met een beroep bij de Raad van State, en de tweede prejudiciële vraag betrekking heeft op de ondergeschikte vraag of het discriminerend is dat de maatschappelijke dienstverlening, indien zij al kon worden verleend, het niet zou zijn met terugwerkende kracht tot op de datum van de aanvraag, terwijl dat wel het geval is inzake het bestaansminimum, acht het Hof het aangewezen de zaak terug te zenden naar de verwijzende rechter, aan wie het toekomt te oordelen of, rekening houdend met het antwoord op de eerste vraag, het antwoord op de tweede vraag nog nodig is voor de oplossing van het geschil ten gronde en in voorkomend geval een nieuwe prejudiciële vraag te stellen.
Der Hof urteilt anlässlich der ersten präjudiziellen Frage, dass die beanstandete Bestimmung nicht gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstösst, indem sie das Recht auf Sozialhilfe für die Ausländer auf dringende medizinische Hilfe beschränkt, deren Antrag auf Anerkennung als Flüchtling nicht berücksichtigt worden ist, auch wenn der Betroffene die Entscheidung, diesen Antrag nicht zu berücksichtigen, mit einer Klage beim Staatsrat beanstandet; die zweite präjudizielle Frage bezieht sich auf die untergeordnete Frage, ob es diskriminierend sei, dass die Sozialhilfe, wenn sie schon habe bewilligt werden können, nicht mit Rückwirkung bis zum Datum des Antrags bewilligt werden könnte, was wohl der Fall sei bezüglich des Existenzminimums. Aus diesen beiden Gründen hält der Hof es für angezeigt, die Rechtssache an den Verweisungsrichter zurückzuschicken, der beurteilen muss, ob - unter Berücksichtigung der Antwort auf die erste Frage - die zweite Frage zur Lösung des Rechtsstreits zur Hauptsache noch beantwortet werden muss, und der ggf. eine neue präjudizielle Frage stellen muss.