Vertaling van "daarom ook niet echt blij " (Nederlands → Duits) :

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 6 mei 2015 in zake K.F. tegen P.P. en D.H., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 18 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 318 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het bepaalt dat de vordering van de man die het vaderschap van het kind opeist, moet worden ingesteld binnen het jaar na de ontdekking van het feit dat hij de vader van het kind is, de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, en zelfs andere supranationale wettelijke bepalingen zoals met name het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (artikel 8 ervan), doordat het de niet binnen de wettelijke termijn ingestelde vordering tot betwisting van het vaderschap als absolute grond van niet-ontvankelijkheid instelt, zonder dat de rechter bij wie een dergelijke vordering aanhangig is gemaakt, de mogelijkheid heeft om te beoordelen of de biologische waarheid, rekening houdend met de aanwezige belangen (en in het bijzonder het hogere en primordiale belang van het kind) en met het gedrag van de partijen, niet moet samenvallen met de door het betrokken kind beleefde socioaffectieve werkelijkheid, in een casus waarin nooit enige band, welke dan ook, tussen het kind en zijn wettelijke vader heeft bestaan, noch thans bestaat (het kind is geboren en werd opgevoed binnen een gezinskern die meer bepaald uit zijn moeder en zijn biologische vader bestond voordat die uit elkaar gingen), waardoor in feite een verkeerde en volkomen onnatuurlijke afstamming wordt bekrachtigd en beperkte rechten worden toegekend aan de biologische vader, die alleen een recht op persoonlijk contact kan eisen terwijl hij in werkelijkheid vrijwe ...
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers F. Meersschaut, unter dem Vorsitz des Präsidenten J. Spreutels, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Urteil vom 6. Mai 2015 in Sachen K.F. gegen P.P. und D.H., dessen Ausfertigung am 18. Mai 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Gericht erster Instanz Namur, Abteilung Namur, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 318 des Zivilgesetzbuches dadurch, dass er bestimmt, dass die Klage desjenigen, der die Vaterschaft für sich in Anspruch nimmt, binnen einem Jahr nach der Entdeckung der Tatsache, dass er der Vater des Kindes ist, eingereicht werden muss, gegen die Artikel 10, 11 und 22bis der Verfassung, oder gar gegen andere, überstaatliche Gesetzesbestimmungen wie die Europäische Menschenrechtskonvention (Artikel 8), indem er die nicht innerhalb der gesetzlich festgelegten Frist eingereichte Vaterschaftsanfechtungsklage zum absoluten Unzulässigkeitsgrund erhebt, ohne dass es dem mit einer solchen Klage befassten Richter möglich ist, zu beurteilen, ob unter Berücksichtigung der vorliegenden Interessen - und insbesondere des höheren und vorrangigen Interesses des Kindes - sowie des Verhaltens der Parteien die biologische Wahrheit nicht mit der vom betreffenden Kind erlebten sozialaffektiven Wirklichkeit zusammentreffen muss, wenn es nie irgendeine Bindung zwischen dem Kind und seinem gesetzlichen Vater gegeben hat und auch jetzt keine solche Bindung gibt - das Kind wurde geboren und großgezogen in einem Familienkern, der sich insbesondere aus seiner Mutter und seinem biologischen Vater zusammensetzte, bevor sie sich getrennt haben -, was dazu führt, dass eigentlich eine falsche und rein artifizielle Abstammung bestätigt und dem biologischen Vater beschränkte Rechte zuerkannt werden, wobei dieser lediglich ein Recht auf persönlichen Umgang b ...

Daarom ben ik blij dat we voor het eerst een "verslag van de vijf voorzitters" en niet "van de vier voorzitters" hebben opgesteld.
Ich freue mich daher, dass wir erstmals nicht einen „Bericht der vier Präsidenten“, sondern einen „Bericht der fünf Präsidenten“ vorgelegt haben.

In de parlementaire voorbereiding van de wet van 7 mei 2004, die de mogelijkheid invoerde om aan de overtreder een waarschuwing te richten, wordt die wijziging als volgt verantwoord : « De wet voorziet slechts in een soort sancties, namelijk geldboetes. Er bestaat geen lichtere sanctiemogelijkheid. Er bestaat ook geen zwaardere voor hen die, ondanks de geldboetes, in hun overtreding volharden. Benadeelden en beroepsorganisaties zijn van hun kant ook afhankelijk van de resultaten van de overheidscontrole. Daarom wordt voorgesteld de sanctiemogelijkheid te diversifiëren op een wijze die volledig is geïnspireerd op de economische reglementering en de sanctiemogelijkheid van economische inspectie. Dit gebeurt door het invoeren van de waarschuwing (artikel 19, § 1, 1° en § 4). De invoering van de mogelijkheid tot waarschuwing belet niet dat een inbreuk onmiddellijk wordt beteugeld met een administratieve geldboete. Toch kan het voorkomen dat het opleggen van een geldboete in eerste instantie, [...] zelfs helemaal ongepast is als maatregel, terwijl het ook niet aangewezen is om geen actie te ondernemen. Er is geen beroep mogelijk tegen dergelijke waarschuwing. Er is hier immers geen sprake van een echte sanctie » (Parl. St., Kamer, 2002-2003, DOC 50-2328/001 en 2329/001, pp. 44-45).
In den Vorarbeiten zum Gesetz vom 7. Mai 2004, mit dem die Möglichkeit der Zusendung einer Verwarnung an den Zuwiderhandelnden eingeführt wurde, wurde diese Änderung wie folgt gerechtfertigt: « Im Gesetz ist nur eine Art der Sanktion vorgesehen, nämlich die Geldbußen. Es besteht keine Möglichkeit der leichteren Sanktion. Es besteht auch keine schwerere Sanktion für diejenigen, die trotz der auferlegten Geldbußen ihren Verstoß fortsetzen. Die geschädigten Personen und die Berufsorganisationen sind ebenfalls von den Ergebnissen der durch die Behörden vorgenommenen Kontrollen abhängig. Daher wird vorgeschlagen, die Sanktionsmöglichkeit zu diversifizieren auf eine Weise, die durchaus der Wirtschaftsregelung und der Sanktionsmöglichkeit der Wirtschaftsinspektion entspricht. Dies geschieht durch die Einführung einer Verwarnung (Artikel 19 § 1 Nr. 1 und § 4). Die Einführung der Möglichkeit einer Verwarnung verhindert nicht, dass ein Verstoß sofort durch eine administrative Geldbuße geahndet wird. Es kann jedoch vorkommen, dass die Auferlegung einer Geldbuße zunächst oder sogar überhaupt keine sachdienliche Maßnahme ist, während es ebenfalls nicht angebracht ist, nichts zu unternehmen. Gegen eine solche Verwarnung ist keine Beschwerde möglich. Er handelt sich nämlich nicht um eine wirkliche Sanktion » (Parl. Dok., Kammer, 2002-2003, DOC 50-2328/001 und 2329/001, SS. 44-45).

Klager nr. 2 betoogt daarnaast dat de verkoopprocedure van de bewindvoerders niet in overeenstemming is met de staatssteunregels, met name omdat zij niet transparant en niet vrij van discriminatie is en daarom niet waarborgt dat een echte marktprijs wordt gerealiseerd.
Beschwerdeführer 2 macht außerdem geltend, dass die von den Insolvenzverwaltern durchgeführte Veräußerung nicht den beihilferechtlichen Vorschriften entspreche, insbesondere aufgrund mangelnder Transparenz und Diskriminierungsfreiheit, und es daher nicht geeignet sei, den tatsächlichen Marktpreis zu erzielen.

Ik was voorzitter van de Eurogroep en ik ben blij dat ik dat niet meer ben. Dat was echt geen pretje.
Ich war Vorsitzender der Eurogruppe und bin froh, es nicht mehr zu sein. Eine vergnügungssteuerpflichtige Angelegenheit war dies wirklich nicht.

Ik ben blij dat de Commissie de aanstaande herziening van de verordening over het EU‑Solidariteitsfonds zal aangrijpen om niet alleen het begrip ‘tijdelijke huisvesting’ te verduidelijken, maar ook om de lidstaten die een risico lopen aan te moedigen om echte paraatheidsplannen op te stellen”, aldus Ville Itälä, het voor het verslag verantwoordelijke lid van de ERK. “Dit zal de EU-reactie op natuurrampen enorm verbeteren”.
Herr Itälä begrüßte es, dass die Kommission die anstehende Überarbeitung der Verordnung über den Solidaritätsfonds der Europäischen Union nicht nur dazu nutzen werde, den Begriff der "Bereitstellung von Notunterkünften" klarzustellen, sondern auch dazu, gefährdete Mitgliedstaaten zu ermutigen, Pläne für eine wirkliche Vorbereitung auf entsprechende Notfallsituationen auszuarbeiten.

« Houden de artikelen 6, 7 en 8 van de wet van 15 mei 1984 houdende maatregelen tot harmonisering in de pensioenregeling, in zover in een overlevingspensioen en niet in een rustpensioen voor de uit de echt gescheiden echtgenoot van een ambtenaar wordt voorzien enerzijds, in vergelijking met de artikelen 74, 75, 76 en 77 van het koninklijk besluit van 21 december 1976 [lees : 1967], genomen ter uitwerking van het koninklijk besluit nr. 50 van 24 oktober 1967, en artikel 30 van het koninklijk besluit nr. 72 van 10 november 1967 en artikel 260 van de wet van 22 december 1989, in zover hierin ook in een rustpensioen wordt voorzien voor de uit de echt gescheiden echtgenoot van een werknemer anderzijds, een ongelijke behandeling in van de echt gescheiden echtgenoot van een ambtenaar, een werknemer en een zelfstandige zodat deze artikelen strijdig zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, of schendt minstens het ontbreken van het bestaan van eenzelfde wettelijke regeling aangaande het recht op een deel van het rustpensioen van de ambtenaar voor diens uit de echt gescheiden echtgenoot, door het opleggen van de voorwaarde dat een vonnis dient te zijn geveld dat een onderhoudsgeld wordt toegestaan of dat een inkomstendelegatie werd bekomen, het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel en niet-discriminatiebeginsel, zoals voorzien in artikel 10 en 11 van de Grondwet ?
« Beinhalten die Artikel 6, 7 und 9 des Gesetzes vom 15. Mai 1984 zur Festlegung von Massnahmen zur Harmonisierung der Pensionsregelungen, indem sie eine Hinterbliebenenpension und nicht eine Ruhestandspension für den geschiedenen Ehegatten eines Beamten vorsehen, einerseits, im Vergleich zu den Artikeln 74, 75, 76 und 77 des königlichen Erlasses vom 21. Dezember 1976 [zu lesen ist: 1967] zur Ausführung des königlichen Erlasses Nr. 50 vom 24. Oktober 1967, und Artikel 30 des königlichen Erlasses Nr. 72 vom 10. November 1967 sowie Artikel 260 des Gesetzes vom 22. Dezember 1989, insofern sie auch eine Ruhestandspension für den geschiedenen Ehegatten eines Arbeitnehmers vorsehen, andererseits, einen Behandlungsunterschied zwischen dem geschiedenen Ehegatten eines Beamten, eines Arbeitnehmers und eines Selbständigen, und verstossen diese Artikel somit gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, oder verstösst wenigstens das Fehlen einer einheitlichen gesetzlichen Regelung bezüglich des Anrechts auf einen Teil der Ruhestandspension eines Beamten für dessen geschiedenen Ehegatten, indem die Bedingung, dass ein Urteil, in dem Alimente gewährt werden, vorliegt oder eine Einkommensübertragung bekommen wurde, auferlegt wird, gegen den in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankerten Gleichheits- und Nichtdiskriminierungsgrundsatz?

« Houden de artikelen 6, 7 en 8 van de wet van 15 mei 1984 houdende maatregelen tot harmonisering in de pensioenregeling, in zover in een overlevingspensioen en niet in een rustpensioen voor de uit de echt gescheiden echtgenoot van een ambtenaar wordt voorzien enerzijds, in vergelijking met de artikelen 74, 75, 76 en 77 van het koninklijk besluit van 21 december 1976, genomen ter uitwerking van het koninklijk besluit nr. 50 van 24 oktober 1967, en artikel 30 van het koninklijk besluit nr. 72 van 10 november 1967 en artikel 260 van de wet van 22 december 1989, in zover hierin ook in een rustpensioen wordt voorzien voor de uit de echt gescheiden echtgenoot van een werknemer anderzijds, een ongelijke behandeling in van de echt gescheiden echtgenoot van een ambtenaar, een werknemer en een zelfstandige zodat deze artikelen strijdig zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, of schendt minstens het ontbreken van het bestaan van eenzelfde wettelijke regeling aangaande het recht op een deel van het rustpensioen van de ambtenaar voor diens uit de echt gescheiden echtgenoot, door het opleggen van de voorwaarde dat een vonnis dient te zijn geveld dat een onderhoudsgeld wordt toegestaan of dat een inkomstendelegatie werd bekomen, het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel en niet-discriminatiebeginsel, zoals voorzien in artikel 10 en 11 van de Grondwet ?
« Beinhalten die Artikel 6, 7 und 9 des Gesetzes vom 15. Mai 1984 zur Festlegung von Massnahmen zur Harmonisierung der Pensionsregelungen, indem sie eine Hinterbliebenenpension und nicht eine Ruhestandspension für den geschiedenen Ehegatten eines Beamten vorsehen, einerseits, im Vergleich zu den Artikeln 74, 75, 76 und 77 des königlichen Erlasses vom 21. Dezember 1976, zur Ausführung des königlichen Erlasses Nr. 50 vom 24. Oktober 1967, und Artikel 30 des königlichen Erlasses Nr. 72 vom 10. November 1967 sowie Artikel 260 des Gesetzes vom 22. Dezember 1989, insofern sie auch eine Ruhestandspension für den geschiedenen Ehegatten eines Arbeitnehmers vorsehen, andererseits, einen Behandlungsunterschied zwischen dem geschiedenen Ehegatten eines Beamten, eines Arbeitnehmers und eines Selbständigen, und verstossen diese Artikel somit gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, oder verstösst wenigstens das Fehlen einer einheitlichen gesetzlichen Regelung bezüglich des Anrechts auf einen Teil der Ruhestandspension eines Beamten für dessen geschiedenen Ehegatten, indem die Bedingung, dass ein Urteil, in dem Alimente gewährt werden, vorliegt oder eine Einkommensübertragung bekommen wurde, auferlegt wird, gegen den in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankerten Gleichheits- und Nichtdiskriminierungsgrundsatz?

Ook moeten we ons realiseren dat regionale actieplannen voor de werkgelegenheid van grote betekenis zijn voor de integratie van immigranten," aldus Delebarre, "daarom ben ik blij dat de EU nu ook in het werkgelegenheidsbeleid aandacht schenkt aan de immigratieproblematiek en dit vraagstuk niet alleen als een onderdeel van het beleid op het gebied van justitie en binnenlandse zaken behandelt".
Deshalb freue ich mich, dass die EU Fragen der Einwanderung nunmehr im Rahmen der Beschäftigungspolitik behandelt und nicht mehr nur dem Bereich Inneres und Justiz zuordnet".

Bevordering van echte democratie en eerbiediging van de mensenrechten zijn daarom niet alleen morele vereisten: het zijn ook factoren die bepalend zijn voor de opbouw van duurzame menselijke ontwikkeling en blijvende vrede.
Die Förderung einer echten Demokratie und die Wahrung der Menschenrechte sind daher nicht nur ein moralisches Gebot; sie sind darüber hinaus auch der entscheidende Faktor für die nachhaltige menschliche Entwicklung und dauerhaften Frieden.