Vertaling van "burgerlijke vordering uitsluitend " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

burgerlijke vordering | burgerlijke rechtsvordering
Zivilklage

van de burgerlijke vordering kennisnemen
über zivilrechtliche Ansprüche erkennen

beslissing van de strafrechter op een burgerlijke vordering
Entscheidung von einem Strafgericht,in der über zivilrechtliche Ansprüche erkannt ist

conclusie van de beledigde partij | conclusie van de burgerlijke partij | vordering van de beledigde partij | vordering van de burgerlijke partij
Klage von einem Privatkläger | Schadenersatzklage

vordering tot betichting van valsheid in burgerlijke zaken
Fälschungsklage

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In de parlementaire voorbereiding van de wet van 31 mei 1955, waarbij de tekst van artikel 203 van het Wetboek van strafvordering is vervangen, wordt overigens uiteengezet dat het is omdat de voor het strafgerecht ingestelde burgerlijke vordering uitsluitend onder de door het Wetboek van strafvordering ingestelde regels valt, dat artikel 203 van hetzelfde Wetboek is gewijzigd teneinde een mogelijkheid van incidenteel beroep betreffende de burgerlijke vordering in te voeren, door middel van conclusies, zoals dat bestaat in burgerlijke gedingen (Parl. St., Kamer, 1952-1953, nr. 129, p. 2).
In den Vorarbeiten zum Gesetz vom 31. Mai 1955, mit dem der Text von Artikel 203 des Strafprozessgesetzbuches ersetzt worden ist, wurde im Übrigen dargelegt, dass Artikel 203 desselben Gesetzbuches abgeändert worden ist, um eine Möglichkeit der Anschlussberufung in Bezug auf die Zivilklage durch Antrag vorzusehen, so wie dies in Zivilverfahren besteht, weil die Zivilklage, die bei einem Strafgericht eingeleitet wird, ausschließlich den Regeln des Strafprozessgesetzbuches unterliegt (Parl. Dok., Kammer, 1952-1953, Nr. 129, S. 2).

Aangezien het openbaar ministerie geen hoger beroep heeft ingesteld, sluit de vordering van de burgerlijke partij in hoger beroep niet meer aan bij een vordering die op gang is gebracht wegens het algemeen belang, maar strekt zij uitsluitend tot de verdediging van een privébelang.
Da die Staatsanwaltschaft keine Berufung eingelegt hat, schließt sich die Klage der Zivilpartei in der Berufungsinstanz nicht mehr einer im Allgemeininteresse in Gang gesetzten Klage an; vielmehr zielt sie ausschließlich auf die Verteidigung eines privaten Interesses ab.

3. Schendt artikel 330 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het voorschrijft dat de vordering van diegene die zijn eigen erkenning betwist dat pas op gegronde wijze kan doen indien hij aantoont dat aan zijn toestemming een gebrek kleefde, niet met name de artikelen 10, 11 en 22 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere, supranationale wetsbepalingen zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en onder meer artikel 8 daarvan, in zoverre het de rechter de mogelijkheid ontzegt rekening te houden met de belangen van alle betrokken partijen bij de beoordeling van het aan hem voorgelegde geschil inzake afstamming, met name doch niet uitsluitend in de gevallen waarin het kind geen socioaffectieve band met zijn wettelijke vader heeft of meer heeft ?
3. Verstößt Artikel 330 des Zivilgesetzbuches dadurch, dass er bestimmt, dass die Klage desjenigen, der seine eigene Anerkennung anficht, nur dann begründet ist, wenn er beweist, dass seine Zustimmung fehlerhaft gewesen ist, insbesondere gegen die Artikel 10, 11 und 22 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit anderen, überstaatlichen Gesetzesbestimmungen wie der Europäischen Menschenrechtskonvention, insbesondere Artikel 8 dieser Konvention, indem er dem Richter die Möglichkeit entzieht, die Interessen aller betroffenen Parteien bei der Beurteilung der ihm vorgelegten Abstammungsstreitsache zu berücksichtigen, insbesondere - aber nicht ausschließlich - in den Fällen, in denen das Kind keine sozialaffektive Bindung zu seinem gesetzlichen Vater hat bzw. mehr hat?

« Schendt artikel 2277 van het Burgerlijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd dat ' al hetgeen betaalbaar is bij het jaar of bij kortere termijnen ' moet worden gelijkgesteld met de schulden van termijnen van renten, huren en interesten van geleende sommen, zonder dat daarom de toepassing van die bepaling op een vordering die andere elementen dan interesten of inkomsten omvat, zou zijn uitgesloten, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het een niet redelijk verantwoord onderscheid invoert onder de schuldenaars van periodieke schulden, meer specifiek die met betrekking tot de maandelijkse afbetalingen van een lening op afbetaling, ongeacht of zij al dan niet zijn vervallen vóór de opzegging van het krediet, in die zin geïnterpreteerd dat het uitsluitend van toepassing zou zijn op het gedeelte van de maandelijkse afbetalingen dat met de interesten overeenstemt ?
« Verstösst Artikel 2277 des Zivilgesetzbuches, dahingehend ausgelegt, dass ' alles, was jährlich oder in kürzeren, periodisch wiederkehrenden Fristen zahlbar ist ' mit den Schulden in Bezug auf Rückstände von Renten, Mieten und Zinsen von geliehenem Geld gleichzustellen ist, ohne dass aus diesem Grund die Anwendung dieser Bestimmung auf eine Forderung bezüglich anderer Elemente als Zinsen oder Einkünfte ausgeschlossen wäre, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern er einen nicht vernünftig gerechtfertigten Unterschied unter den Schuldnern periodischer Schulden, insbesondere in Bezug auf Monatsraten eines Teilzahlungsdarlehens, unabhängig davon, ob sie vor der Aufkündigung des Kredits fällig sind oder nicht, einführt, dahingehend ausgelegt, dass er ausschliesslich auf den Teil der Monatsraten, der mit den Zinsen übereinstimmt, Anwendung finden würde?

- hetzij een vrouw die oorspronkelijk verweerster was in de vordering die heeft geleid tot de echtscheiding uitsluitend op grond van artikel 232 van het Burgerlijk Wetboek en ten laste van wie de rechtbank niet de verantwoordelijkheid voor de feitelijke scheiding heeft gelegd;
- oder eine Frau ist, die ursprünglich Beklagte in dem Verfahren, das ausschliesslich aufgrund von Artikel 232 des Zivilgesetzbuches zur Ehescheidung geführt hat, war und der das Gericht nicht die Verantwortung für die tatsächliche Trennung angelastet hat,