Volgens de verzoekende partijen schendt artikel 2 van de wet van 16 januari 2009 de in het middel aangehaalde referentienormen, meer bepaald doordat het mogelijk wordt gemaakt dat een rechter - op aangeven van een andere rechter en niet altijd de cassatierechter - zijn beslissing, die gezag en kracht van gewijsde heeft, hervormt.
Nach Auffassung der klagenden Parteien verstosse Artikel 2 des Gesetzes vom 16. Januar 2009 gegen die im Klagegrund angeführten Referenznormen, insbesondere dadurch, dass es möglich sei, dass ein Richter - auf einen Hinweis eines anderen Richters hin und nicht immer des Kassationsrichters - seine rechtskräftige Entscheidung abändere.
