Vertaling van "algemene betwistingen zoals het gerecht ten onrechte heeft gebillijkt " (Nederlands → Duits) :

Met haar tweede middel betoogt Freixenet dat het Gerecht artikel 7, lid 1, sub b, van verordening nr. 40/94 heeft geschonden door in de bestreden arresten te oordelen dat de kamer van beroep van het BHIM niet gehouden was om concrete gegevens aan te reiken ter onderbouwing van haar weigeringen tot inschrijving en kon volstaan met de bevestiging van een vermeend algemeen bekend feit om te oordelen dat de aangevraagde merken onderscheidend vermogen misten, terwijl zij concrete aanwijzingen had verstrekt, die zij had onderbouwd met bewijzen van de originaliteit van deze merken op de relevante datum, zodanig dat zij significant afweken van de norm of van wat gangbaar was in de betrokken sector. Aangezien het onderscheidend vermogen volgens de rechtspraak daarom concreet had moeten worden beoordeeld, was het BHIM verplicht in te gaan op de concrete gegevens die de aanvrager had overgelegd en had het niet mogen volstaan met vage en algemene betwistingen, zoals het Gerecht ten onrechte heeft gebillijkt in de bestreden arresten.
Mit ihrem zweiten Rechtsmittelgrund macht Freixenet geltend, das Gericht habe gegen Art. 7 Abs. 1 Buchst. b der Verordnung Nr. 40/94 verstoßen, soweit es in den angefochtenen Urteilen entschieden habe, dass die Beschwerdekammer des HABM für ihre Zurückweisung der Anmeldungen keine konkreten Gesichtspunkte habe aufzeigen müssen und sich zur Verneinung der Unterscheidungskraft der Anmeldemarken auf die Behauptung einer angeblich allgemein bekannten Tatsache habe beschränken dürfen, obgleich Freixenet konkrete und fundierte Angaben, die den eigentümlichen Charakter der Marken zum maßgeblichen Zeitpunkt belegt hätten, beigebracht habe, aus denen sich ergeben habe, dass diese Marken erheblich von der Branchennorm oder ‑üblichkeit abwichen. Da nach der Rechtsprechung die Beurteilung der Unterscheidungskraft in konkreter Weise vorzunehmen sei, müsse das HABM auf konkrete Angaben des Anmelders seinerseits in konkreter Weise erwidern und dürfe sich nicht auf vage und allgemeine Negierungen beschränken, wie es das Gericht aber in den angefochtenen Urteilen zu Unrecht gebilligt habe.

De Raad betoogt dat het Gerecht ten onrechte heeft geoordeeld dat de afschaffing van de eerdere antidumpingrechten op beddenlinnen uit Pakistan en de tenuitvoerlegging van een stelsel van algemene tariefpreferenties ten gunste van Pakistan begin 2002 dienden te worden aangemerkt als „andere factoren” in de zin van artikel 3, lid 7, van de basisverordening.
Der Rat macht geltend, das Gericht habe zu Unrecht befunden, dass die Aufhebung der vorherigen Antidumpingzölle auf Bettwäsche aus Pakistan und die Umsetzung eines Schemas allgemeiner Zollpräferenzen zugunsten von Pakistan Anfang 2002 „andere Faktoren“ im Sinne von Art. 3 Abs. 7 der Grundverordnung dargestellt hätten.

Het Gerecht heeft ten onrechte verklaard dat exploitanten van levensmiddelenbedrijven, zoals rekwirante, door overgangsmaatregelen worden beschermd.
Das Gericht habe zu Unrecht die Ansicht vertreten, dass Lebensmittelunternehmen wie die Rechtsmittelführerin durch Übergangsmaßnahmen geschützt seien.

« Schendt artikel 15 van de wet van 24 december 1993 betreffende de overheidsopdrachten en sommige opdrachten voor aanneming van werken, leveringen en diensten de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre de inschrijver aan wie de opdracht bij een openbare of beperkte aanbesteding ten onrechte niet werd toegewezen recht heeft op een forfaitaire schadeloosstelling vastgesteld op 10 pct. van het bedrag zonder belasting op de toegevoegde waarde van de offerte, terwijl de inschrijver aan wie de opdracht bij algemene of beperkte offerteaanvraag ten onrechte niet werd toegewezen het bestaan en de omvang van zijn schade moet bewijzen overeenkomstig de gemeenrechtelijke regels zoals vervat in de artikelen 1382-1383 van het Burgerlijk Wetboek ?
« Verstösst Artikel 15 des Gesetzes vom 24. Dezember 1993 über öffentliche Aufträge und bestimmte Bau-, Liefer- und Dienstleistungsaufträge gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem der Submittent, dem der Auftrag bei einer öffentlichen oder beschränkten Ausschreibung zu Unrecht nicht vergeben wurde, Anrecht auf eine Pauschalentschädigung hat, die auf 10 % des Betrags des Angebots ohne Mehrwertsteuer festgesetzt ist, während der Submittent, dem der Auftrag bei einem allgemeinen oder beschränkten Angebotsaufruf zu Unrecht nicht vergeben wurde, das Bestehen und den Umfang seines Schadens gemäss den gemeinrechtlichen Regeln, so wie in den Artikeln 1382 und 1383 des Zivilgesetzbuches enthalten sind, beweisen muss?

Derde middel, ontleend aan het feit dat het Gerecht voor ambtenarenzaken ten onrechte geen rekening heeft gehouden met de wettelijk vereiste continuïteit van loopbaan van voormalige tijdelijke functionarissen, zoals door het Hof van Justitie vastgesteld in zijn recente rechtspraak (zaak C-177/10).
Dritter Rechtsmittelgrund: Das Gericht für den öffentlichen Dienst habe die rechtmäßig erfolgte Fortsetzung der Laufbahn ehemaliger Zeitbediensteter zu Unrecht nicht, wie in der jüngsten Rechtsprechung des Gerichtshofs (C-177/10) klargestellt, berücksichtigt.

de omstandigheid dat het Gerecht voor ambtenarenzaken van een onjuiste rechtsopvatting is uitgegaan door geen rekening te houden met het arrest van het Gerecht van eerste aanleg van 8 juli 2008, Commissie/Economidis (T-56/07 P, nog niet gepubliceerd in de Jurisprudentie), aangezien het de draagwijdte van dat arrest ten onrechte alleen heeft beperkt tot het geval waarin in een ambt van hoofd van een eenheid moet worden voorzien, terwijl dezelfde voorwaarden moeten gelden voor een ambt dat geen kaderambt is zoals het ambt waar het in deze zaak om gaat;
Rechtsfehler des Gerichts für den öffentlichen Dienst, indem es das Urteil des Gerichts für den öffentlichen Dienst vom 8. Juli 2008, Kommission/Economidis (T-56/07 P, noch nicht in der amtlichen Sammlung veröffentlicht), verkannt habe, weil es fehlerhaft den Anwendungsbereich dieses Urteils auf den Fall der Besetzung der Stelle eines Referatsleiters beschränkt habe, obwohl die gleichen Voraussetzungen auf eine Stelle außerhalb der Führungsebene, wie die im vorliegenden Fall in Rede stehende, anzuwenden sei;