Vertaling van "125 eu heeft " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

tekortkoming van een getuige of deskundige die feiten waarover hij heeft getuigd,verborgen heeft gehouden of onjuist heeft weergegeven
Verfehlung eines Zeugen oder Sachverständigen,der Tatsachen verschwiegen und(oder)falsch dargelegt hat

voorstelling dat men van een risico heeft | voorstelling/beeld dat men van een risico heeft
Risikowahrnehmung

aandoening die met het milieu te maken heeft | aandoening/ziekte die met het milieu te maken heeft
Umweltbedingte Krankheit

grondgebied van de Overeenkomstsluitende Partij die het visum heeft verleend
Hoheitsgebiet der Vertragspartei, die den Sichtvermerk ausgestellt hat

Overeenkomstsluitende Partij die het visum heeft verleend
Vertragspartei, die den Sichtvermerk ausgestellt hat

dier dat nog niet geworpen heeft
Tier, das noch nicht geworfen hat

Besluit betreffende gevallen waarin de douane redenen heeft om te twijfelen aan de juistheid of de nauwkeurigheid van de aangegeven waarde [ DTA | BJN ]
Beschluss zu Fällen, in denen die Zollverwaltungen berechtigte Zweifel an der Richtigkeit oder Genauigkeit des angegebenen Werts haben [ DTA ]

vennootschap die de rechtsvorm van een handelsvennootschap heeft aangenomen
Handelsgesellschaft kraft Rechtsform

erfgenaam die onder voorrecht heeft aanvaard
Erbe, der eine Erbschaft unter Vorbehalt der Inventarerrichtung annimmt

multipara | vrouw die meer dan eens heeft gebaard
Multipara | mehrgebärend

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Bij zijn arrest nr. 125/2011 heeft het Hof geoordeeld dat de artikelen 52, § 1, tweede tot vierde lid, en 59 van de Arbeidsovereenkomstenwet in strijd waren met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.
In seinem Entscheid Nr. 125/2011 hat der Gerichtshof geurteilt, dass Artikel 52 § 1 Absätze 2 bis 4 und Artikel 59 des Gesetzes über die Arbeitsverträge in Widerspruch zu den Artikeln 10 und 11 der Verfassung standen.

Bij zijn arrest nr. 125/2011 van 7 juli 2011 heeft het Hof in verband met de bij de Arbeidsovereenkomstenwet ingestelde verschillende opzeggingstermijnen, naargelang de ontslagen werknemer het statuut van arbeider of dat van bediende heeft, geoordeeld : « B.3.1.
In seinem Entscheid Nr. 125/2011 vom 7. Juli 2011 hat der Gerichtshof im Zusammenhang mit den durch das Gesetz über die Arbeitsverträge eingeführten unterschiedlichen Kündigungsfristen je nachdem, ob der entlassene Arbeitnehmer den Arbeiter- oder den Angestelltenstatus hat, erkannt: « B.3.1.

Immers, zoals het Hof heeft geoordeeld in B.6 van zijn arrest nr. 84/2001 van 21 juni 2001 en in B.4.2 van zijn arrest nr. 125/2011 van 7 juli 2011, was de regeling van artikel 63 van de Arbeidsovereenkomstenwet, dat enkel de bescherming van de arbeiders beoogt, door de wetgever ingevoerd vanuit de bekommernis om een ander verschil in behandeling te compenseren, namelijk dat inzake de opzeggingstermijnen, dat de bedienden bevoordeelde.
Wie der Gerichtshof in B.6 seines Entscheids Nr. 84/2001 vom 21. Juni 2001 und in B.4.2 seines Entscheids Nr. 125/2011 vom 7. Juli 2011 geurteilt hat, war nämlich die Regelung von Artikel 63 des Gesetzes über die Arbeitsverträge, der nur den Schutz der Arbeiter bezweckt, vom Gesetzgeber aus der Sorge um den Ausgleich eines anderen Behandlungsunterschieds eingeführt worden, nämlich desjenigen im Bereich der Kündigungsfristen, der die Angestellten bevorteilte.

Zij voert aan dat het Hof bij zijn arrest nr. 125/2011 van 7 juli 2011 heeft geoordeeld dat artikel 59 van de Arbeidsovereenkomstenwet, dat de opzeggingstermijnen voor de arbeiders bepaalde, in strijd is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, met handhaving van de gevolgen van die bepaling tot 8 juli 2013, zodat die bepaling na die datum geen toepassing meer kan vinden.
Sie führt an, dass der Gerichtshof in seinem Entscheid Nr. 125/2011 vom 7. Juli 2011 geurteilt habe, dass Artikel 59 des Gesetzes über die Arbeitsverträge, in dem die Kündigungsfristen für die Arbeiter festgelegt worden seien, im Widerspruch zu den Artikeln 10 und 11 der Verfassung stehe, mit Aufrechterhaltung der Folgen dieser Bestimmung bis zum 8. Juli 2013, sodass diese Bestimmung nach diesem Datum nicht mehr Anwendung finden könne.

Bij zijn arrest nr. 125/2011 van 7 juli 2011 heeft het Hof in verband met de bij de in het geding zijnde wet ingestelde verschillende opzeggingstermijnen, naargelang de ontslagen werknemer het statuut van arbeider of dat van bediende heeft, geoordeeld : « B.3.1.
In seinem Entscheid Nr. 125/2011 vom 7. Juli 2011 hat der Gerichtshof im Zusammenhang mit den durch das fragliche Gesetz eingeführten unterschiedlichen Kündigungsfristen je nachdem, ob der entlassene Arbeitnehmer den Arbeiter- oder den Angestelltenstatus hat, erkannt: « B.3.1.

Hij heeft in dat opzicht rekening gehouden met het arrest van het Hof nr. 125/2011 van 7 juli 2011 en merkt op dat de wetgever pas met een wet van 26 december 2013 die op 1 januari 2014 in werking is getreden, heeft geantwoord op dat arrest.
Er hat diesbezüglich den Entscheid des Gerichtshofes Nr. 125/2011 vom 7. Juli 2011 berücksichtigt und bemerkt, dass der Gesetzgeber erst durch ein Gesetz vom 26. Dezember 2013, das am 1. Januar 2014 in Kraft getreten ist, diesem Entscheid Folge geleistet habe.

Bij zijn arrest nr. 125/2011 van 7 juli 2011 heeft het Hof in verband met de bij de in het geding zijnde wet ingestelde verschillende opzeggingstermijnen, naargelang de ontslagen werknemer het statuut van arbeider of dat van bediende heeft, geoordeeld :
In seinem Entscheid Nr. 125/2011 vom 7. Juli 2011 hat der Gerichtshof im Zusammenhang mit den durch das fragliche Gesetz eingeführten unterschiedlichen Kündigungsfristen je nachdem, ob der entlassene Arbeitnehmer den Arbeiter- oder den Angestelltenstatus hat, erkannt:

Uit de parlementaire voorbereiding van de wet van 3 juli 1967 volgt, zoals het Hof reeds heeft vastgesteld met name in B.2.1 tot B.2.3 van zijn arrest nr. 125/2004 van 7 juli 2004, dat de wetgever voor de werknemers van de privésector en die van de openbare sector een vergelijkbaar stelsel heeft willen vaststellen op het vlak van de regeling van schadeloosstelling van slachtoffers van een arbeidsongeval of een beroepsziekte, maar dat hij een eenvoudige uitbreiding van het stelsel van de privésector tot de openbare sector heeft afgewezen, gelet op de eigen kenmerken van elke sector, in het bijzonder het feit dat de rechtspositie van ambtenaren over het algemeen reglementair van aard is, terwijl de tewerkstelling in de privésector contractueel van aard is.
Aus den Vorarbeiten zum Gesetz vom 3. Juli 1967 geht - wie der Gerichtshof bereits festgestellt hat, und zwar insbesondere in B.2.1 bis B.2.3 seines Entscheids Nr. 125/2004 vom 7. Juli 2004 - hervor, dass der Gesetzgeber für die Arbeitnehmer des Privatsektors und diejenigen des öffentlichen Sektors ein hinsichtlich der Schadenersatzregelung für Opfer eines Arbeitsunfalls oder einer Berufskrankheit vergleichbares System hat festlegen wollen, dass er aber eine einfache Ausweitung des Systems des Privatsektors auf den öffentlichen Sektor in Anbetracht der Eigenheiten des jeweiligen Sektors abgelehnt hat, insbesondere angesichts der Tatsache, dass die Rechtsposition der Beamten im allgemeinen verordnender Art ist, während die Beschäftigung im Privatsektor vertraglich geregelt wird.

dat de in de artikelen 125 ter, lid 2, onder a), en 125 duodecies, lid 3, onder c), bedoelde aanvragen tot erkenning worden ingediend bij de lidstaat waar de organisatie haar hoofdzetel heeft;
müssen die Anträge auf Anerkennung nach Artikel 125b Absatz 2 Buchstabe a und Artikel 125k Absatz 3 Buchstabe c bei dem Mitgliedstaat eingereicht werden, in dem die Organisation ihren Hauptsitz hat;

Het decreet van 22 oktober 2003 heeft tot doel « voor de kleine en middelgrote nalatenschappen in een voorkeurstelsel te voorzien » (Parl. St., Waals Parlement, 2002-2003, DOC 520/1, p. 2) - waarbij het gaat om « nalatenschappen waarbij de kinderen het actief dat een van hun ouders heeft nagelaten, onder elkaar verdelen en waarbij de langstlevende echtgenoot of samenwonende eveneens tot de erfenis wordt toegelaten » (ibid., p. 3) - door aan de bestaande vrijstelling een vrijstelling van successierechten toe te voegen op de schijf van 12.500,01 tot 25.000 euro voor de rechtverkrijgenden wier verkregen nettoaandeel niet meer bedraagt dan 125.000 euro.
Das Dekret vom 22. Oktober 2003 bezweckt, « kleinen und mittleren Nachlässen eine Vorzugsregelung zu gewähren » (Parl. Dok., Wallonisches Parlament, 2002-2003, DOC 520/1, S. 2) - wobei « die Kinder sich die von einem ihrer Elternteile hinterlassenen Aktiva teilen und der hinterbliebene Ehepartner oder Zusammenwohnende ebenfalls zur Erbschaft zugelassen wird » (ebenda, S. 3) -, indem es der bestehenden Befreiung eine Befreiung von den Erbschaftssteuern auf den Teilbetrag zwischen 12.500,01 und 25.000 Euro für Anspruchsberechtigte, deren Nettoanteil nicht mehr als 125.000 Euro beträgt, hinzufügt.