Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "été fondée autour de mes idées pour " (Frans → Nederlands) :
Ensuite, quelque chose de merveilleux s'est produit. J'ai quitté l'académique et rejoint le monde réel du business. Une société a été fondée autour de mes idées pour créer de nouvelles molécules en faisant usage de ma méthode avec comme grandes lignes : mettons l'argent des autres sur nos paroles.
En toen gebeurde er iets fantastisch: ik verliet de academische wereld en stapte in de echte zakenwereld, en er ontstond een bedrijf rond mijn ideeën om nieuwe moleculen te maken met mijn methode, op basis van: 'Laat iemand anders het maar betalen'.
Vous, vous avez des gens qui le font. Mais ce que cela fait, c'est que ça limite réellement les possibilités artistiques. Si j'arrive et que j'ordonne au groupe la façon dont je veux jouer, et la direction que je veux que la musique prenne, et que je m'impose... Prêts ? Jouons un peu. Un, deux, un, deux, trois, quatre. (Musique) C'est assez chaotique, parce que
je leur inflige mes idées. Je leur dis : Venez avec moi par là. Si je veux vraiment que la musique aille par là, la meilleure façon de m'y prendre est d'écouter. C'est une scie
...[+++]nce de l'écoute. Ça a beaucoup plus à voir avec ce que je peux percevoir qu'avec ce que je peux faire. Si je veux que la musique atteigne un certain niveau d'intensité, la première étape pour moi est d'être patient, d'écouter ce qui se passe, et de tirer parti de quelque chose qui se passe autour de moi.
Er zijn mensen die dat doen. Maar dat beperkt eigenlijk onze artistieke mogelijkhed
en. Als ik opkom en voorschrijf aan de band dat ik op een bepaalde manier wil spelen en ik begin er onmiddellijk aan ... klaar, speel maar wat. Een, twee, een, twee, drie, vier. (Muziek) Het is chaotisch omdat ik mijn ideeën opdring ... Ik vertel hen dat ze mij moeten volgen. Als ik echt wil dat de muziek die weg opgaat, is de beste manier voor mij om te luisteren. Het is een luisterwetenschap. Het heeft meer te maken met wat ik kan horen dan wat ik kan doen. Als ik wil dat
...[+++] de muziek een bepaalde intensiteit bereikt, is de eerste stap voor mij om geduldig te zijn en te luisteren naar wat er gebeurt en iets halen uit wat rond mij gebeurt. A 8 ans, j'ai pris mes idées et j'ai monté ma propre entrerpise appelée 'Les Idées de Maya', et une entreprise à but non lucratif, 'Les Idées de Maya pour la Planète'.
Toen ik acht was, nam ik mijn ideeën en begon mijn eigen bedrijf, Maya's Ideeën, en mijn non–profitorganisatie, Maya's Ideeën voor de Planeet.
Je n'avais que 6 ans. Je n'étais pas encore à l'école primaire. Je n'avais pas les ressources nécessaires pour concrétiser mes idées. Cependant, ces expériences ont ancré en moi le désir profond d'utiliser des capteurs pour aider les personnes âgées.
Omdat ik toen pas zes was en nog niet afgestudeerd aan de kleuterschool, had ik niet de mogelijkheden om van mijn idee realiteit te maken. Door mijn onderzoekservaringen kreeg ik het verlangen om oudere mensen met sensoren te helpen.
Je lutte suffisament déjà pour assembler mes idées.
Ik worstel nog steeds om mijn gedachten op een rijtje te krijgen.
Pour cette raison, je vais à présent humblement proposer mes idées personnelles, qui, je l'espère, ne seront pas sujettes à la moindre objection.
Ik zal daarom mijn eigen voorstel doen, dat hopelijk niet op bezwaren stuit.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans
cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen va
n dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van
dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en word
...[+++]en trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...C'est une chose extraordinairement toxique. En fait, lors d'accidents chimiques, le sulfure d'
hydrogène est connu pour -- si vous en inspirez trop, vous vous effondrez au s
ol, paraissez mort, mais si vous êtes amenés dans une zone aérée, vous pouvez être réanimé sain et sauf, si tout cela est fait rapidement. J'ai tout de suite pensé : ah, je dois m'en procurer. (Rires) Imaginez, vous êtes aux Etats-Unis post 11 septembre et quand vous allez à l'institut de recherche, et que vous dites : Bonjour, j'aimerai acheter
...[+++] des cylindres de gaz comprimé d'un gaz mortel parce que j'ai ces idées, vous voyez, de mettre des gens dans un état de suspension. Je vous assure, ça va aller. C'est une journée un peu difficile, mais je me suis dit que c'est vraiment une idée fondée, que de vouloir faire ça. Comme je l'ai dit, cet agent est en nous -- et voici une chose curieuse -- il s'attache à l'endroit précis, dans nos cellules où l'oxygène s'attache, et où on le brûle, où on le consomme pour vivre. On a donc pensé que, comme dans un jeu de chaises musicales, on pourrait peut-être donner à quelqu'un un peu de sulfure d'hydrogène qui pourrait peut-être occuper cette place comme dans le jeu des chaises musicales, où l'oxygène s'attache
Het is buitengewoon giftig. In feite, bij chemische ongelukken, staat waterstofsulfide erom bekend dat -- als je er te veel van inademt, je er bewusteloos van raakt, je lijkt dood, maar als je naar buiten wordt gebracht kunnen ze je probleemloos reanimeren, als ze dat snel doen. Dus i
k dacht; wow, daar moet ik wat van hebben. (Gelach) Nu is het het Amerika van na 11 september. En als je naar het onderzoeksinstituut gaat en zegt, Hoi, ik zou graag wat kopen, hogedruk-gascilinders, met een dodelijk gas omdat ik wat ideeën heb over het schijndood maken van mensen. Het zal echt helemaal prima gaan. Dat is dan een lastige dag, maar ik zei da
...[+++]t er echt een basis is om te bedenken waarom je dit wilt doen. Zoals ik zei, dit middel zit al in ons, en, in feite, wat interessant is, het bindt zich op dezelfde plek aan je cellen als waar zuurstof dat doet, en waar je het verbrandt, en dat je die verbranding doet om in leven te blijven. En dus dachten we, als in een stoelendans, misschien kunnen we iemand wat waterstofsulfide geven, en misschien kan het die plek innemen, als in een stoelendans, waar anders zuurstof zou binden,Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationn
elle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister da
ns la prod ...[+++]uction de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheo
rie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slecht
...[+++]s enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Et si nous étions capables d’aménager les espaces où nous pourrions tomber sur les œuvres pour qu’elles puissent nous dire quelque chose, en utilisant ces œuvres d’art pour cimenter ces idées dans vos esprits, nous apprendrions beaucoup plus de l’art. L’art prendrait en charge le devoir qu’il avait auparavant et que nous avons négligé à cause d’idées non fondées.
Als we ruimtes konden creëren waar we werken tegenkomen en ons wordt gezegd: gebruik deze kunstwerken om deze ideeën in je geest te verankeren, dan zouden we veel meer hebben aan kunst. Kunst zou haar voormalige taak weer oppikken die we verwaarloosd hebben vanwege bepaalde misplaatste ideeën.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
été fondée autour de mes idées pour ->
Date index: 2023-05-17