Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "était un moyen pour moi de rapprocher ces deux " (Frans → Nederlands) :
Sans mauvais jeux de mots. Et on m'a aussi appelée -- en tant qu'égyptienne, libanaise, syrienne, américaine, avec un nom perse, Crise de la Paix au Moyen Orient. Donc peut-être que le fait de commencer à prendre des photos était un moyen pour moi de rapprocher ces deux pans de ma famille un moyen d'emporter les mondes avec moi, et de raconter visuellement des histoires .
Dat was geen grapje. Ik heb ook eens de bijnaam gehad - als Egyptisch-Libanese-Syrische-Amerikaanse met een Perzische naam - van het Midden-Oosten-conflict . Misschien begon ik wel foto's te maken om op één of andere manier de twee kanten van mijn familie te verenigen, de twee werelden met me mee te nemen, verhalen visueel te vertellen.
J'ai eu l'immense chance de
gagner le concours pour construire le deuxième Centre Pompidou en France, dans la ville de Metz. Comme je n'av
ais pas du tout les moyens, j'ai voulu louer un bur
eau à Paris, mais c'était trop cher pour moi. J'ai alors décidé de faire venir mes étudiants à Paris pour construire notre propre bureau en haut du Centre Pompidou de Paris, par nos p
...[+++]ropres moyens. Nous avons fait venir les tubes de carton et les charnières en bois pour réaliser un bureau de 35 mètres de long.
Later had ik het geluk om de wedstrijd te winnen om het tweede Centre Pompidou in Frankrijk in de stad Metz te mogen bouwen. Omdat ik zo arm was, wilde ik een kantoor in Parijs huren, maar ik kon het me niet veroorloven. Ik bracht mijn studenten naar Parijs om zelf ons kantoor bovenop het Centre Pompidou in Parijs te bouwen. om zelf ons kantoor bovenop het Centre Pompidou in Parijs te bouwen. Met papieren buizen en houten verbindingen voltooiden we het 35-meter-lange kantoor.
Et pour moi, à nouveau, la photographie était un moyen qui me permettait d'explorer et de parcourir le monde, et de trouver ces endroits.
En voor mij was fotografie, weer, een manier om de wereld te ontdekken en te onderzoeken, en dat soort plekken te vinden.
Je suis donc rentré chez moi et en dinant avec ma femme je lui raconta
is tout ceci, Et on était à peu près, « Attends une seconde, si nous savons que cette technologie existe ou on peu
t utiliser les yeux pour contrôler les choses, pourquo
i ne pas trouver un moyen pour que TEMPT puisse contrôler un laser et il pourrait faire des
...[+++]graffitis à nouveau, ce serait merveilleux. » Voila comment l’aventure a commencé. Et deux ans après, un an après, après s’être organisé un peu et après avoir fait bouger un petit peu les choses, nous avons réalisé deux choses. Une, nous avons abattu les portes des compagnies d’assurance, et nous avons trouvé une machine pour TEMPT pour le faire communiquer – une machine de Stephen Hawking.
Ik ging naar huis en vertelde hierover aan mijn vrouw, bij het eten, en we zeiden: Momentj
e, als we weten dat deze technologie bestaat waardoor je met je ogen dingen kan controleren, waarom zoeken we dan niet uit hoe TEMPT een laser kan controleren? Als hij opnieuw graffiti kon doen, dan zou dat geweldig zijn. En zo begon de tocht. Een jaar of twee later, na een hoop organisatie, en een hoop dingen versto
uwen, hadden we een paar dingen bereikt. Eén ...[+++]: we liepen de deuren van de verzekeringsmaatschappijen plat en regelden voor TEMPT een machine waarmee hij kon communiceren -- een Stephen Hawking-machine.Au Burundi je suis entrée dans
une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. E
t elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était a
ccusée d'avoir volé ...[+++]deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de
...[+++]gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... La plus grande, à peu près c
omme ça, elle vient vers moi et me dit : « Chérie, il faut que je te pose un
e question. Tu y es pour quelque chose dans tout ce 'Mange, prie, aime' dont on parle tant ? » J'ai répondu : « Oui. » Elle frappe son
amie et dit : « Tu vois, je te l'avais dit, c'est elle. C'est elle qui a écrit ce livre adapté du film. » (Rires) Voilà qui je suis. Et croyez-moi, je suis très reconnaissante d'être cette personn
...[+++]e, parce que tout ce « Mange, prie, aime » a été une vraie chance pour moi. Mais ça m'a aussi laissée dans une position délicate : avancer en tant qu'écrivain en essayant de comprendre comment j'allais pouvoir écrire un autre livre qui plairait autant, parce que je savais déjà que tous ces gens qui avaient adoré « Mange, prie, aime » auraient été incroyablement déçus par tout ce que j'aurais écrit après, parce que ça n'aurait pas été « Mange, prie, aime », et tous ceux qui avaient détesté « Mange, prie, aime » auraient été incroyablement déçus par tout ce que j'aurais écrit après parce que ça aurait prouvé que j'étais encore vivante. Je savais qu'il n'y avait pas moyen de gagner, et le savoir m'a fait sérieusement envisager pendant un certain temps de tout abandonner et déménager à la campagne pour élever des chiens. Mais si je l'avais fait, si j'avais abandonné l'écriture, j'aurais perdu ma très chère vocation. Je savais donc que la tâche était de trouver un moyen de stimuler l'inspiration pour écrire le livre suivant indépendamment des résultats négatifs inévitables. En d'autres termes, il fallait que je m'assure que ma créativité survive à son succès.
De langere van de twee, die tot hier k
omt, komt op me toe lopen en zegt: Schat, ik wil je wat vragen. Jij bent toch van 'Eten, bidden, beminnen' waar het de laatste tijd over gaat? Ik zeg: Ja, dat ben ik. Ze stoot haar vriendin aan en zegt: Zie je wel, dat is die griet. Dat is het meisje dat dat boek schreef gebaseerd op die film. (Gelach) Dus dat ben ik. Geloof me, ik ben ontzettend dankbaar dat ik die persoon ben. Want dat 'Eten, bidden, beminnen'-ding was ee
n grote verandering voor me. Maar het bracht me ook in een lastige positie,
...[+++] om verder te gaan als schrijfster, erachter proberen te komen of ik ooit weer een boek zou schrijven dat iemand mooi zou vinden. Want ik wist van tevoren dat al die mensen die dol waren op 'Eten, bidden, beminnen', erg teleurgesteld zouden zijn in mijn volgende boek. Het werd niet hetzelfde boek. Alle mensen die 'Eten, bidden, beminnen' haatten, zouden ook teleurgesteld zijn in mijn volgende boek, want het zou bewijzen dat ik nog steeds leefde. Ik wist dat ik op geen enkele manier zou winnen. Omdat ik dat wist, overwoog ik heel serieus om er maar mee te stoppen en te verhuizen naar het platteland om corgi's te fokken. Als ik het schrijven had opgegeven, had ik mijn geliefde roeping verloren. Ik moest een manier vinden om inspiratie te krijgen voor een volgend boek, ongeacht een onvermijdelijke negatieve uitkomst. Ik moest ervoor zorgen dat mijn creativiteit haar eigen succes overwon.L’autre marque de fabrique des personnes populaires est qu'ils utilisent un langage non orienté. Dans mon cas, « Le Patient anglais » est mon film préféré. Mais il n'est pas opportun de le mentionner sur mon profil, parce que c'est une donnée
superficiellle qui pourrait dissuader une personne d'engager une conversation avec moi, parce que ça lui déplairait de passer trois heures devant ce film. Aussi, l'utilisation d'un langage optimiste, importe beaucoup. V
oici l'ensemble des mots les plus utilisés, par les femmes les plus populaires
...[+++] du site : « amusant », « fille » et « amour ». J'ai de ce fait compris, que je devais simplifier mon propre profil. Rappelez-vous, je me suis présentée comme étant une personne qui parle couramment le japonais et qui maîtrise le JavaScript, et je me suis contentée de cela. En fait, le secret est qu'il s'agit d'être plus accessible et d'aider les gens à mieux vous cerner pour qu'ils puissent s'adresser à vous de la meilleur des manières. Il s'avère, que le timing est également très, très important. Ce n'est parce que vous avez accès au numéro de téléphone portable de quelqu'un, ou à son compte de messagerie instantanée, et qu'il vous arrive d'être éveillé à 2 heures du matin, que vous allez choisir ce moment pour communiquer avec lui. Les femmes populaires sur ces sites internet laissent s'écouler un temps moyen de 23 heures entre chaque communication. Et ça correspond à ce que l'on ferait normalement dans un processus classique de courtisanerie. Enfin, il y avait les photos. Toutes les femmes populaires étaient un tant soit peu dénudées. Elle avaient tous l'air vraiment belles, ce qui semblait contraster avec le type de photos que j'avais choisi pour mon profil. Une fois que j'ai eu toutes ces informations, j'ai pu créer un super profil; C'était toujours moi, mais c'était un moi optimisé pour cet écosystème.
Wat de mensen die dit goed kunnen ook doen, is dat ze niet specifieke taal gebruike
n. In mijn geval bijvoorbeeld, is de The English Patient mijn lievelingsfilm, maar het werkt niet om dat in een profiel te zetten, omdat het een oppervlakkig gegeven is. Iemand kan het met me oneens zijn en niet met me uit willen gaan, omdat hij geen zin heeft om de drie uur durende film uit te zitten. Ook optimistisch taalgebruik is belangrijk. Dit is een woordwolk die de meest populaire woorden laat zien die de meest populaire vrouwen gebruiken, zoals plezier en meisje en liefde. Ik realiseerde me dat ik me in mijn profiel niet dommer hoefde voor te doen
...[+++]. Ik was tenslotte iemand die zei dat ik vloeiend Japans spreek en JavaScript kan en ik voelde me daar goed bij. Het verschil is dat het gaat om toegankelijker te zijn en mensen te laten zien wat de beste manier is om contact te zoeken. Ook bleek timing heel erg belangrijk te zijn. Ook al heb je toegang tot iemands mobiele nummer of hun online berichtenservice en je bent om twee uur 's nachts wakker, dan is dat nog niet automatisch een goed moment om contact te zoeken. De populaire vrouwen op deze sites laten gemiddeld 23 uur tussen hun berichten. En dat is wat we normaal gesproken zouden doen als we iemand leren kennen. En dan waren er nog de foto's. Al deze populaire vrouwen, lieten wat huid zien. Ze zagen er fantastisch uit, wat een schril contrast bleek met wat ik geüpload had. Met al deze informatie kon ik nu een superprofiel maken, dat nog steeds mezelf was, maar het was geoptimaliseerd voor dit ecosysteem.Ensuite, deux mois se transforment en un mois, q
ui se transforme en deux semaines. Et un jour, je me réveille avec trois jours avant la date limite, en n'ayant toujours pas écrit un mot. Donc j'ai fait la seule chose que je pouvais : j'ai écrit 90 pages en 72 heures, avec non pas une, mais deux nuits blanches. Les humain
s ne sont pas faits pour passer deux nuits blanches. J'ai couru à travers le campus, plongé au ralenti, et donné
...[+++]la dissertation juste avant la date limite. J'ai cru que c'était la fin de tout ça. Mais une semaine après, j'ai reçu un coup de téléphone de l'université. Et ils disent : « Tim Urban ? » Et j'ai répondu : « Oui. » « Il faut qu'on parle de votre thèse. » « OK. » Et ils disent : « C'est la meilleure que nous ayons jamais vue. » (Rires) (Applaudissements) Ce n'est pas vrai. (Rires) C'était une très, très mauvaise thèse.
Twee maanden werden één maand, en dan twee weken. Op een dag werd ik
wakker, drie dagen voor de deadline, en ik had nog geen wo
ord geschreven. Dus deed ik het enig mogelijke: ik schreef 90 pagina's in 72 uur, ik deed niet één maar twee nachten do
or -- dat hoort een mens niet te doen -- sprintte de campus
over, dook in slow motion en leverde ze net o ...[+++]p de valreep in. Ik dacht dat het daarmee afgelopen was. Maar een week later ging de telefoon: het was de school. Zij: Spreek ik met Tim Urban? Ik: Ja . Zij: We moeten het over je thesis hebben. Ik: OK. Zij weer: Het is de beste die we ooit gezien hebben. (Gelach) (Applaus) Zo ging het niet. (Gelach) Het was een erg, erg slechte thesis.Je me suis retrouvé à l'infirmerie des étudiants, où ils ont fait des examens et m'ont tout de suite dit : « problèmes de reins. » Avant que je ne m'en rende compte, je me suis retrouv
é embarqué dans six mois de tests, d'épreuves et d'angoisse, face à
six médecins, dans deux hôpitaux différents, pris dans un choc des ti
tans de la médecine pour déterminer lequel d'entre eux avait raison sur
ce qui n'allait pas ...[+++]chez moi. Un peu plus tard, me voilà assis dans une salle d'attente pour un examen aux ultra-sons, et les six médecins se présentent dans la pièce en même temps. Alors je me dis : « Ouh la ! les nouvelles ne sont pas bonnes. » Leur diagnostic était le suivant : « Vous avez deux maladies rares des reins qui vont finir par détruire vos reins ; vous avez des cellules de type cancéreux dans votre système immunitaire que nous devons commencer à traiter immédiatement, et vous ne serez jamais éligible à une greffe de rein, et il est peu probable que vous viviez plus de deux ou trois ans. » La gravité de ce diagnostic apocalyptique m'a immédiatement plombé le moral. Comme si je me préparais, en tant que patient, à mourir conformément à l'échéance qu'ils venaient de me donner. Jusqu'à ce que je rencontre dans une salle d'attente une patiente du nom de Verna, qui est devenue une amie qui m'est chère. Un jour elle m'a pris par le bras et m'a emmené à la bibliothèque de médecine pour faire quelques recherches sur ces diagnostics et ces maladies, et elle m'a dit : « Eric, les gens qui ont cette maladie sont normalement septuagénaires ou octogénaires. Ils ne savent rien de toi. Réveille-toi.
Ik kwam bij de studentengezondheidszorg terecht. Er werden wat testen gedaan en de conclusie w
as 'nierproblemen'. Voor ik het wist moest ik 6 maanden lang testen, proeven en beproevingen ondergaan. 6 dokters, verspreid over 2 ziekenhuizen, waren in een medische titanenstrijd verwikkeld over de vraag wie er gelijk had over wat er mis was met mij. Een tijdje later zit ik in een wachtruimte voor een echo
en al die 6 dokters komen tegelijk binnen. Dus ik denk: oh oh...slecht nieuws. Dit was hun diagnose: Je hebt 2 zeldzame nieraandoeninge
...[+++]n, die op termijn je nieren zullen verwoesten. Je hebt kankerachtige cellen in je immuunsysteem, die direct behandeling nodig hebben. Je komt niet in aanmerking voor een niertransplantatie en je hebt niet meer dan 2 of 3 jaar te leven. Ik werd direct overdonderd door de ernst van deze noodlotsdiagnose. Ik werd direct overdonderd door de ernst van deze noodlotsdiagnose. Alsof ik me als patiënt moest voorbereiden om dood te gaan volgens het schema dat me zojuist was gegeven. Totdat ik in een wachtkamer Verna ontmoette, een patiënt die een goede vriendin werd. Op een dag sleepte ze me mee naar de medische bibliotheek en ging op zoek naar informatie over mijn diagnoses en ziektes. Ze zei: Eric, het zijn voornamelijk mensen boven de 70 die dit krijgen. Wat weten ze nu van jou. Word eens wakker.Da
ns cet endroit, les gens vivent dans un poumon d'acier. Ce sont des gens qui étaient
parfaitement sains deux ou trois jours auparavant, puis deux jours plus tard, ils ne peuvent plus respirer, et ce virus les a paralysés, non seulement des
bras et des jambes, mais aussi des muscles respiratoires. Ils allaient passer les reste de leur vie, en général, dans ce poumon d
'acier, qui respire pour ...[+++] eux. Cette maladie était terrifiante ; il n'y avait pas de remède, et il n'y avait pas de vaccin. La maladie était si terrifiante que le président des États-Unis a lancé un effort national sans précédent pour trouver un moyen de l'arrêter.
Hier zie je mensen in een i
jzeren long liggen. Deze mensen w
aren enkele dagen ervoor perfect gezond. En twee dagen later waren ze plots niet meer in staat om te ademen. Dit poliovirus verlamde niet alleen hun armen en benen maar ook hun ade
mhalingsspieren. Ze moesten vaak de rest van hun leven doorbrengen in deze ijzeren long om hun ademhaling op gang te houden. Deze ziekte was verschrikkelijk. Ze was ongeneeslijk en er was geen vaccin voor. De ziekte was zo angstaanjagend
...[+++] dat de president van de Verenigde Staten een buitengewone nationale inspanning lanceerde om een manier te vinden om ze stoppen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
était un moyen pour moi de rapprocher ces deux ->
Date index: 2021-05-14